Follow– ಬಿ.ಎನ್. ಪಲ್ಲವಿ
ಕನ್ನಡದ ಅಗ್ರಮಾನ್ಯ ವಿಶ್ವಾಸಾರ್ಹ ಪತ್ರಿಕೆ ಪ್ರಜಾವಾಣಿಯಲ್ಲಿ ಇಂದು ಒಂದು ಕಾರ್ಟೂನ್ ಪ್ರಕಟವಾಗಿದೆ. ಪ್ರಕಾಶ್ ಶೆಟ್ಟಿಯವರ ಕಾರ್ಟೂನ್ ಹೀಗಿದೆ – ‘ಹುಡುಗಿಯರು ಅಪರಾತ್ರಿಗೆ ಅಲೆದಾಟಕ್ಕೆ ಹೋದರೆ ಏನಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಇಲ್ಲಿ ಪಾಠ ಕಲಿಸುತ್ತಾರೆ ಅಂದಾಗಾಯ್ತು!’ ಎಂದು ದಿನಪತ್ರಿಕೆ 
ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದ ಪ್ರಜೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ. ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಒಬ್ಬ ಪೊಲೀಸ್ ಅಧಿಕಾರಿ ಇದ್ದಾರೆ.
ಬೆಂಗಳೂರು ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯ ಆವರಣದಲ್ಲಿ ನಡೆಯಿತು ಎನ್ನಲಾದ ಅತ್ಯಾಚಾರ ಪ್ರಕರಣದ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಈ ಕಾರ್ಟೂನ್ ಪ್ರಕಟಗೊಂಡಿದೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಸುಲಭವಾಗಿ ಗ್ರಹಿಸಬಹುದು. ಪ್ರಕರಣದ ತನಿಖೆ ಇನ್ನೂ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ. ಅದಿರಲಿ. ಈ ಕಾರ್ಟೂನ್ ಧ್ವನಿಸುತ್ತಿರುವ ಸಂದೇಶವೇನು? ನಾನು ಗ್ರಹಿಸಿದ್ದು ಇಷ್ಟು – ಅಪರಾತ್ರಿ ಅಲೆದಾಟಕ್ಕೆ ಹೋದ ಕಾರಣ ಆ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿನಿ ಅತ್ಯಾಚಾರಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗಬೇಕಾಯಿತು. ರಾತ್ರಿ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ ಹೊರಗೆ ಹೋಗಿದ್ದರ ಪರಿಣಾಮ ಏನು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯ ಇಂತಹದೊಂದು ಘಟನೆ ಮೂಲಕ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿನಿ ಸಮೂಹಕ್ಕೆ ಕಲಿಸಿದೆ. ಹಾಗಾದರೆ, ಮಹಿಳೆ ರಾತ್ರಿ ಹೊರಗೆ ಅಲೆದಾಡಿದರೆ ಅವರು ಅತ್ಯಾಚಾರಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗುವ ಚಾನ್ಸ್ ಇರುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವುದು ಪ್ರಕಾಶ್ ಶೆಟ್ಟಿಯವರ ಅಭಿಪ್ರಾಯ.
ಪುರುಷ ಕೇಂದ್ರಿತ ಆಲೋಚನೆಯ ಫಲ ಈ ಕಾರ್ಟೂನ್. ಅತ್ಯಾಚಾರದಂತಹ ಹೀನ ಕೃತ್ಯ ನಡೆಸಿದವರಿಗಿಂತ (ದಾಖಲಾಗಿರುವ ದೂರಿನ ಪ್ರಕಾರ), ರಾತ್ರಿ ಗೆಳೆಯನೊಂದಿಗೆ ಹೊರಗೆ ಹೋಗಿದ್ದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿನಿಯೇ ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಮತ್ತು ಶೆಟ್ಟಿಯವರ ಕಣ್ಣುಗಳಿಗೆ ಅಪರಾಧಿಯಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ. ಸ್ತ್ರೀಪರ ದನಿ ಎತ್ತುವ ಅನೇಕರಿಗೆ ಈ ಪತ್ರಿಕೆ ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿದೆ. ಸ್ತ್ರೀಶೋಷಣೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಮೊಟಕುಗೊಳಿಸುವಂತಹ ಕೃತ್ಯಗಳು ನಡೆದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಪತ್ರಿಕೆ ಸ್ತ್ರೀಪರ ನಿಂತಿದೆ.
ಕಾರ್ಟೂನ್‌ಗಳು ವಿವಾದಕ್ಕೀಡಾದಗೆಲ್ಲಾ ಕಾರ್ಟೂನಿಸ್ಟ್‌ನ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಚರ್ಚೆ ಆಗುತ್ತದೆ. ಅಂತಹದೊಂದು ಕಾರ್ಟೂನ್ ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗಬಾರದಿತ್ತು ಎನ್ನುವ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಮಂಡಿಸುವುದು ಈ ಬರಹದ ಉದ್ದೇಶವಲ್ಲ. ಆದರೆ, ಕಾರ್ಟೂನ್ ಬರೆದವರ ಮತ್ತು ಅವನ್ನು ಓಕೆ ಮಾಡಿರುವ ಮನಸ್ಸುಗಳು ಎಂತಹವು ಎಂಬುದನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಷ್ಟೆ ಮುಖ್ಯ.
ಬೆಂಗಳೂರು ವಿವಿ ರಿಜಿಸ್ಟ್ರಾರ್ ಮೈಲಾರಪ್ಪ ಕೂಡಾ ಈ ಪ್ರಸ್ತುತ ಕಾರ್ಟೂನ್‌ನ ದನಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಮಾತನಾಡಿದ್ದಾರೆ. ರಾತ್ರಿ ಹೊತ್ತು ಆ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿನಿ ಅದೇಕೆ ಓಡಾಡಬೇಕಿತ್ತು ಎಂದು ಮಾಧ್ಯಮದ ಮುಂದೆ ಕೇಳಿದ್ದಾರೆ. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ವಿವಿ ಕ್ಯಾಂಪಸ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಕೆಲ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿನಿಯರೂ ಇಂತಹದೇ ಪ್ರಶ್ನೆ ಎತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅವರಿಗೆಲ್ಲಾ ಅತ್ಯಾಚಾರಕ್ಕಿಂತ, ಗೆಳೆಯನೊಂದಿಗೆ ರಾತ್ರಿ ಹೊರ ಹೋಗಿದ್ದೇ ದೊಡ್ಡ ಅಪರಾಧವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಿದೆ. ಇವರೆಲ್ಲ ಇಂತಹ ಸಂಕುಚಿತ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಹೊಂದಲು ಈ ಹೊತ್ತಿನ ಮಾಧ್ಯಮಗಳೂ ಕಾರಣ.
(ಕಾರ್ಟೂನ್ ಕೃಪೆ: ಪ್ರಜಾವಾಣಿ)
ಟಿವಿಯೊಂದರ ಚರ್ಚಾ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಒಂದು ವಿಚಾರ ಹೇಳಿದರು: “ರಾಜಕಾರಣಿಗಳ ಜೊತೆ ಸಕ್ರಿಯವಾಗಿ ಕೈಜೋಡಿಸಿ ರಾಜಾರೋಷದಿಂದ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ಎಸಗುವ ಅಧಿಕಾರಿಗಳಿಗಿಂತ ವಿನಮ್ರವಾಗಿ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳ ಜೊತೆಗೂಡಿ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ಎಸಗುವ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಬಹಳ ಅಪಾಯಕಾರಿ. ರಾಜಾರೋಷದಿಂದ ವರ್ತಿಸುವವರು ಇಂದಲ್ಲ ನಾಳೆ ಸಿಕ್ಕಿಬೀಳುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ವಿನಮ್ರವಾಗಿ ಮತ್ತು ಧೂರ್ತತೆಯಿಂದ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವವರು ಸಿಕ್ಕಿಬೀಳುವ ಸಂಭವ ಕಡಿಮೆ.” ಇದು ಕಳೆದ 19 ವರ್ಷದಲ್ಲಿ 43 ಬಾರಿ ವರ್ಗಾವಣೆ ಆಗಿರುವ, ಬೇರೆಯವರು ಅವರ ಬಗ್ಗೆ ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾರೆಂದು ಅವರೇ ಹೇಳಿಕೊಂಡ “ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ವ್ಯಕ್ತಿ, ಆದರೆ ಹೇಳಿದ ಮಾತು ಕೇಳದ” ಹಿರಿಯ ಅಧಿಕಾರಿ ಹೇಳುವ ಮಾತು. ನಮ್ಮ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಈ ಅಧಿಕಾರಸ್ಥ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳ ದುರಹಂಕಾರ ಹೇಗಿದೆ ಅಂದರೆ, ಅದೇ ಚರ್ಚೆಯಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಂಡ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸಂಸದನೊಬ್ಬ “ಖೇಮ್ಕ ತಾನು ಇಷ್ಟು ಬಾರಿ ವರ್ಗಾವಣೆ ಆಗಿರುವುದು ಯಾಕೆ ಎಂದು ಹೇಳಬೇಕು” ಎನ್ನುತ್ತ ಈ ಮನುಷ್ಯನದೇ ಏನೋ ತಪ್ಪಿರಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ. ಅದಕ್ಕೆ ಖೇಮ್ಕ ಹೇಳಿದ್ದು, ಅತೀವ ದು:ಖದಿಂದ, “ಇದು ಹೇಗಿದೆ ಅಂದರೆ, ಯುವತಿಯೊಬ್ಬಳು ಸಾಮೂಹಿಕ ಅತ್ಯಾಚಾರಕ್ಕೆ ಒಳಗಾದ ಮೇಲೆ ಅವಳು ಏನು ಮಾಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ಈ ಅತ್ಯಾಚಾರ ಮಾಡಲಾಯಿತು ಎಂದು ಕೇಳುವಂತಿದೆ” ಎಂದು. ಖೇಮ್‌ಕರಿಗೆ ಈಗಾಗಲೆ ಜೀವಬೆದರಿಕೆ ಹಾಕಲಾಗಿದೆ. ಹಲವು ಬೆದರಿಕೆ ಕರೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಹರ್ಯಾಣ ಸರ್ಕಾರವಂತೂ ಅಧಿಕೃತವಾಗಿ ಹಿಂಬಡ್ತಿ ತರಹದ ಶಿಕ್ಷೆ ನೀಡಿ, ಅವರಿಗಿಂತ ಹದಿನೈದು ವರ್ಷ ಕಿರಿಯ ಆಧಿಕಾರಿಗೆ ಕೊಡುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಕೊಟ್ಟು, ಮೂರು ತಿಂಗಳೂ ಆಗಿರದ ಅವರ ಸದ್ಯದ ಹುದ್ದೆಯಿಂದ ವರ್ಗಾವಣೆ ಮಾಡಿದೆ.
ಬಹುಶಃ ಇಂದು ಬಯಲಾಗುವ ನಿತಿನ್ ಗಡ್ಕರಿ ಹಗರಣದಲ್ಲಿ ಕರ್ನಾಟಕದ ಮಾಜಿ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯ ಮೇಲೆ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ಮತ್ತು ಅಧಿಕಾರ ದುರುಪಯೋಗದ ಮಾತೂ ಕೇಳಿಬರಬಹುದು. ಇವರಿಗಂತೂ ಹತ್ತಾರು ಕೇಸುಗಳಲ್ಲಿ ಇದೂ ಒಂದಾಗಲಿದೆ. ಶಿಕ್ಷೆ? ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಸಿಗುವುದು ಸಂದೇಹ. ನ್ಯಾಯಪ್ರಜ್ಞೆ ಕಳೆದುಕೊಂಡ ಸಮಾಜದಲ್ಲಂತೂ ಖಂಡಿತ ಸಿಗದು. ಯಾರೂ ಮಾಡದ್ದನ್ನು ಇವರು ಮಾಡಿಲ್ಲ ಎಂದು ಜನ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಅವಿವೇಕಿ, ಅನರ್ಹ, ಭ್ರಷ್ಟ, ದುಷ್ಟನ ವಿಚಾರಕ್ಕೆ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
97ನೇ ಪ್ರದರ್ಶನವನ್ನು ಕಾಣುತ್ತಿರುವ ಈ ನೃತ್ಯ-ನಾಟಕವನ್ನು ನೋಡಲೆಂದೇ ದೂರದ ಊರಿನಿಂದ ಹಾಸನಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದ ನನ್ನ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ನಾಟಕ ಹುಸಿ ಮಾಡಿತು. ಕೆಲ ವಚನಗಳು ಕೋಲಾಟದ ಪದಗಳಾಗಿ ಉಳಿದರೆ, ಮತ್ತೆ ಕೆಲವು ಮದುವೆ ಹಿಂದಿನ ದಿನದ ಮೆಹಂದಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಯುವಕ-ಯುವತಿಯರು ಹೆಜ್ಜೆಹಾಕಲು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದಾದ ಜನಪ್ರಿಯ ಹಾಡುಗಳಿಗೆ ಸೀಮಿತವಾದವು. ವಚನ ಚಳವಳಿಯ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಮಹತ್ವ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಅಗತ್ಯಗಳ ಅರಿವಿನ ಕೊರತೆ ಪ್ರದರ್ಶನದ ಹೈಲೈಟ್.
ವಚನದ ಸಾರವನ್ನು ಪ್ರೇಕ್ಷಕರಿಗೆ ತಲುಪಿಸುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ವಚನಕಾರರ ಸ್ಥಾನ ತೀರಾ ಗೌಣ. ಪ್ರತಿ ವಚನದ ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ‘ಕೂಡಲಸಂಗಮ’ ಎಂಬ ಅಂಕಿತನಾಮ ಮಾತ್ರ ಓದುಗರನ್ನು ತಲುಪುತ್ತದೆ.
ಕ್ರೀಡಾ ಸಂಸ್ಥೆಯನ್ನು ಆರಂಭಿಸಿದ, ವಿರಾಸತ್ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವನ್ನು ಸಂಘಟಿಸಿದ, ರಂಗಭೂಮಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ರಂಗಸಂಗಮ ಎಂಬ ಸಂಘಟನೆಯನ್ನು ಕಟ್ಟಿ ಬೆಳೆಸಿದವರು. ಇವರ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಆಸಕ್ತಿ “ಆಳ್ವಾಸ್ ಶಿಕ್ಷಣ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾನ” ಆರಂಭಿಸಿದ ಬಳಿಕ ಹುಟ್ಟಿದ್ದಲ್ಲ. ಸಂಸ್ಥೆ ಆರಂಭಗೊಂಡ ಬಳಿಕ ಅದನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟಾಗಿ, ಬೃಹತ್ ರೂಪದಲ್ಲಿ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಅಷ್ಟೇ.
ಎಂದು ಬಿಂಬಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ ನವೀನರದ್ದು. ನುಡಿಸಿರಿಯ ವೇದಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಕೊರಗರ ಡೋಲು ಕುಣಿತಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶ ನೀಡಿದ್ದು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ ತಾನೂ ಕೂಡ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಡೋಲು ಬಾರಿಸಿ ಕುಣಿದವರು ಆಳ್ವರು.
ಅವರು ಕರಾವಳಿಯ ಶಾಂತಿ ಕೆಡಿಸುವ ಉಗ್ರ ಭಾಷಣವನ್ನು ಮಾಡಿಲ್ಲ. ಸಾಮರಸ್ಯ ನಮ್ಮ ನಾಡಿನ ಗುಣ ಎಂಬುದನ್ನು ಸಾರಿದ್ದರು. ಇದೇ ಆಳ್ವರು ಕಳೆದ ಹಲವು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ತಮ್ಮ ಶಿಕ್ಷಣ ಸಂಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಸಾವಿರಾರು ಮುಸಲ್ಮಾನ ಬಂಧುಗಳ ಜತೆಗೆ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಮಾಡಿ ಇಫ್ತಾರ್ ಕೂಟವನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ತಮ್ಮನ್ನು ಮಾರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ ಎನ್ನುವುದರ ಮೂಲಕ ನವೀನರು ಇಡೀ ಮಾಧ್ಯಮದವರನ್ನೇ ಅವಮಾನಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಹೀಗೆ ಪ್ಯಾಕೇಜ್ ನೀಡಲಾಗಿದೆ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಅವರಲ್ಲಿ ದಾಖಲೆಗಳೇನಾದರೂ ಇವೆಯಾ?
ಒಳ್ಳೆಯ ವಿಚಾರಗಳು ಎಲ್ಲ ಕಡೆಯಿಂದ ಹರಿದು ಬರಲಿ ಎಂಬ ಆಶಯವನ್ನಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ಮಾದರಿಯಲ್ಲಿ ನುಡಿಸಿರಿಯ ಎಲ್ಲ ಆಯ್ಕೆಗಳು ನಡೆದಿವೆ. ನಡೆಯುತ್ತಿವೆ. ಅವಿಭಜಿತ ದಕ್ಷಿಣ ಕನ್ನಡ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಸಾಹಿತ್ಯಾಸಕ್ತರ ಸಮ್ಮುಖದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಸೂಚನೆಗಳೂ, ಆಯ್ಕೆಗಳೂ ನಡೆಯುತ್ತವೆ. ಬರುವ ಸಾಹಿತಿಗಳಿಗೆ ನುಡಿಸಿರಿ ವೇದಿಕೆ. ವಿಚಾರಗಳೂ ಅವರವರದೇ. ಎಲ್ಲ ವಿಚಾರಧಾರೆಗಳಿಗೂ ಸಮಾನ ಗೌರವ. ಈ ಹಿಂದಿನ ಸಮ್ಮೇಳನದ ಅಧ್ಯಕ್ಷರು, ಉದ್ಘಾಟಕರು, ಸನ್ಮಾನಿತರು, ಭಾಗವಹಿಸಿದ ಸಾಹಿತಿಗಳ ವಿವರಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸಿದರೆ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲಿ ಎಡ, ಬಲ, ಜಾತಿ, ಮತ, ಪ್ರದೇಶ ಈ ಯಾವ ಪರ ಒಲವೂ ಇಲ್ಲ. ಗುಣಮಟ್ಟ, ಜನಮಾನ್ಯತೆ ಒಂದೇ ಮಾನದಂಡ. ಅನಂತಮೂರ್ತಿಯವರು ದೇಶ ಕಂಡಿರುವ ಅದ್ಭುತ ಚಿಂತಕ. ವಾಗ್ಮಿ. ಅವರ ಚಿಂತನೆಗಳಿಗೆ ನುಡಿಸಿರಿಯ ಅಪಾರ ಸಹೃದಯಿ ಬಳಗ ಕಾದಿದೆ. ಅವರು ಬಂದೇ ಬರುತ್ತಾರೆ ಎಂಬ ವಿಶ್ವಾಸ ಸಾಹಿತ್ಯಾಸಕ್ತರದ್ದು.
ಒಂದು ಜೀವದ ದುರಂತ ಸಾವಿನ ಬಗ್ಗೆ ಮರುಕ ಪಡಬೇಕಾದ್ದು ಮನುಷ್ಯನ ಸಹಜ ಗುಣ. ಆದರೆ, ಅದು ವಿವೇಕದ ಎಲ್ಲೇ ಮೀರಬಾರದು. ಆಕೆಯ ಬದುಕಿನ ವೃತ್ತಾಂತವನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಆ ಹೆಣ್ಣುಮಗಳ ಖಾಸಗಿ ಬದುಕು ಮತ್ತು ಆಕೆಯ ಕುಟುಂಬದ ಜಾತಕವನ್ನು ರಸ್ತೆಯ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಕಬ್ಬಿನ ಹಾಲು ಮಾರುವವನು ಕಬ್ಬನ್ನು ಹಿಂಡುವಂತೆ ಹಿಂಡಿದರೆ, ಪ್ರಯೋಜನವೇನು? ಈ ಘಟನೆಯಲ್ಲಿ ಆಕೆಯ ಪಾತ್ರವೂ ಇತ್ತು ಎಂಬುದನ್ನು ಮರೆಮಾಚಿ ಆಕೆಯನ್ನು ಹುತಾತ್ಮಳಂತೆ ವರ್ಣಿಸುತ್ತಿರುವ ಚಾನಲ್‌ಗಳ ಕೃತಕ ಮಾತುಕತೆಗಳು ಅಸಹ್ಯ ಮೂಡಿಸುತ್ತವೆ.