---

– ಡಾ.ಎನ್.ಜಗದೀಶ್ ಕೊಪ್ಪ

---

 

ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರ ಶ್ರೀರಂಗಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿ ಅಲ್ಪ ಸಂಖ್ಯಾತರ ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕಾಗಿ ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ವಿಶ್ವ ವಿದ್ಯಾನಿಲಯ ಸ್ಥಾಪನೆ ಮಾಡುವುದಾಗಿ ಘೋಷಣೆ ಮಾಡಿದ ನಂತರ ಕರ್ನಾಟಕದ ಹಿಂದೂ ಮತೀಯವಾದಿಗಳು ಕುಂಡೆಗೆ ಬೆಂಕಿ ಬಿದ್ದವರಂತೆ ಕಿರುಚುತ್ತಾ ರಾಜ್ಯದ ಉದ್ದಗಲಕ್ಕು ಓಡಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಇವರಿಗೆ ಮಠಾಧೀಶರೆಂಬ ಮತಿಹೀನರು ಮತ್ತು ಲೇಖಕ ಮತ್ತು ಸಂಶೋಧಕರೆಂಬ ತಲೆಮಾಸಿದ ಗಿರಾಕಿಗಳು ಹಾಗೂ ಇವರ ಪಾಲಿಗೆ ಬೊಗಳುವ ನಾಯಿಯಂತಿರುವ ಹಲವು ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ಅಂಕಣಕಾರರು ಬೆಂಬಲವಾಗಿ ನಿಂತಿದ್ದಾರೆ.

ಈ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಎಡಪಂಥೀಯ ಚಿಂತನೆಯ ಶಾಲೆಗಳಿಂದ ಬಂದ ಇತಿಹಾಸಕಾರರು ಬರೆದ ಚರಿತ್ರೆಗಳು ನಕಲಿ; ನಾವು ಬರೆದದ್ದು ಮಾತ್ರ ಅಪ್ಪಟ ಇತಿಹಾಸ ಎಂದು ನಂಬಿರುವ, ಹಾಗೂ ಜನರನ್ನು ನಂಬಿಸಲು ಹೊರಟಿರುವ ಈ ಮೂರ್ಖರು ತಾವು ಹೇಳುತ್ತಿರುವ ಸಂಗತಿಗಳನ್ನು ನನ್ನ ನೆಲವಾದ ಮಂಡ್ಯ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಯಾವುದಾದರೂ ಹಳ್ಳಿಗೆ ಹೋಗಿ ದನ ಆಥವಾ ಕುರಿ ಕಾಯುವ ಒಬ್ಬ ವೃದ್ಧ ಅನಕ್ಷರಸ್ತನ ಬಳಿ ಹೋಗಿ ಹೇಳಬೇಕು, ಆತ ನಗಬಾರದ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಗೊಳ್ ಎಂದು ನಕ್ಕು ಬಿಡುತ್ತಾನೆ. ಏಕೆಂದರೆ ನನ್ನ ಜನ ಅಕ್ಷರ ಲೋಕದಿಂದ ದೂರ ಉಳಿದಿದ್ದರೂ, ಕಳೆದ ನಾಲ್ಕು ಶತಮಾನಗಳಿಂದ ನನ್ನ ನೆಲದ ನೆಲದ ಜನ ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್ ಮತ್ತು ಆತನ ಶೌರ್ಯ ಮತ್ತು ಪರಧರ್ಮ ಸಹಿಷ್ಣುತೆ ಕುರಿತಂತೆ ಬಾಯಿಂದ ಬಾಯಿಗೆ ಹರಿದು ಬಂದಿರುವ ಮೌಖಿಕ ಕಾವ್ಯ ಪ್ರಕಾರಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿರುವ ಲಾವಣಿಯಿಂದ ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್ ಬಗ್ಗೆ ಅಪಾರ ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ತಿಳುವಳಿಕೆ ಸಂಪಾದಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಚರಿತ್ರೆ ಸುಳ್ಳಾದರೂ ವಾಸ್ತವಿಕ ಘಟನೆಗಳ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗಿರುವ ಗಾದೆಗಳು ಮತ್ತು ಲಾವಣಿಗಳು ಭೂತಕಾಲದ ಬಗ್ಗೆ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳುವುದಿಲ್ಲ. ಇವೊತ್ತಿಗೂ ಮಂಡ್ಯ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಜನಪ್ರಿಯವಾದ ಬೈಗುಳವಿದೆ. ಏನೂ ಕೈಲಾಗದ ಸೋಮಾರಿ ಗಂಡಸನ್ನು “ಗಂಜಾಮ್‌ಗೆ ಹೆಣ ಹೊರೋಕೆ ಹೋಗು” ಎಂದು ಬೈಯ್ಯುವ ವಾಡಿಕೆಯಿದೆ. ತನ್ನ ಜೀವಮಾನದ ಬಹುತೇಕ ಸಮಯವನ್ನು ಬ್ರಿಟಿಷರೊಂದಿಗೆ ಯುದ್ಧ ಮಾಡುವುದರಲ್ಲಿ ಕಳೆದ ಟಿಪ್ಪುವಿನ ಹೋರಾಟ ಮತ್ತು ಜೀವ ಕಳೆದುಕೊಂಡ ಸಾವಿರಾರು ಸೈನಿಕ ಕಥನನವನ್ನು ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ ಬಿಂಬಿಸುವ ಬೈಗುಳವಿದು. (ಶ್ರೀರಂಗಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿ ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್ ಬೇಸಿಗೆ ಅರಮನೆ ಸಮೀಪ ಇರುವ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಗಂಜಾಂ ಎಂಬ ಗ್ರಾಮವಿದೆ.)

ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್ ಒಬ್ಬ ಕೋಮುವಾದಿಯಾಗಿದ್ದ ಎಂದು ಬಿಂಬಿಸುವ ಈ ಮಹಾಶಯರು ಒಮ್ಮೆ ಶ್ರೀರಂಗಪಟ್ಟಣದ ಶ್ರೀರಂಗನಾಥ ದೇವಾಲಯ ಮತ್ತು ಮೇಲುಕೋಟೆಯ ಯೋಗನರಸಿಂಹ ದೇವಾಲಯಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಟಿಪ್ಪು ಕೊಟ್ಟಿರುವ ಒಡವೆಗಳು ಯಾವುವು ಹಾಗೂ ಶೃಂಗೇರಿಯ ಶಾರದಾ ದೇವಿಗೆ ನೀಡಿರುವ ಕಾಣಿಕೆಗಳು ಏನು, ಈ ದಾನ ಪತ್ರಗಳು ಯಾವ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನೋಡಿ ಬರಲಿ. ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳುವ ಇವರು ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್ ಆಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಸಲಹೆಗಾರರಾಗಿದ್ದವರು ದಿವಾನ್ ಪೂರ್ಣಯ್ಯ, ದೆಹಲಿಯ ಮೊಗಲ್ ಸುಲ್ತಾನ ಆಲಂ ಶಾ ಆಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್ ರಾಯಭಾರಿ ಆಗಿ ನೇಮಕವಾದದ್ದು ಮಾಧವರಾವ್, ವಕೀಲರಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದ್ದು ಸಜ್ಜನರಾವ್, ಇವೆರೆಲ್ಲಾ ಹಿಂದೂ ಜನಾಂಗದ ಬ್ರಾಹಣರಾಗಿದ್ದರು ಎಂದು ತಿಳಿಯದಷ್ಟು ಅಜ್ಞಾನಿಗಳೆ? ಈ ಸತ್ಯ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಮುಸ್ಲಿಂ ಗೋರಿ ಕಂಡೊಡನೆ ಕಿಟಾರನೆ ಕಿರಿಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಚಿದಾನಂದಮೂರ್ತಿಗೆ, ಭಾರತದ ಇತಿಹಾಸವನ್ನೆಲ್ಲಾ ಅರೆದು ಕುಡಿದು ಅದನ್ನು ಆಧಾರವಾಗಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಕಾದಂಬರಿ ಹೊಸೆಯುವ ಎಸ್ .ಎಲ್. ಬೈರಪ್ಪನವರಿಗೆ ಮತ್ತು ಈ ಇಬ್ಬರೂ ಪುರುಷೋತ್ತಮರಿಗೆ ಉತ್ತರ ಕೊಡಿ ಎಂದು ಕೀರಲು ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಕೂಗುತ್ತಿರುವ, ನಮ್ಮ ಪೇಜಾವರ ಸ್ವಾಮಿಗೆ ಏಕೆ ಅರ್ಥವಾಗುವುದಿಲ್ಲ?

ಪ್ರಿಯ ಓದುಗರೆ, ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಕೆಲವರಿಗಾದರೂ ಶ್ರೀರಂಗಪಟ್ಟಣದ ಪರಿಚಯವಿದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದ್ದೇನೆ. ಮುಂದೆ ನೀವು ಬೇಟಿ ನೀಡಿದಾಗ ಈ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ಗಮನಿಸಿ. ಕಾವೇರಿ ನದಿ ಶ್ರೀರಂಗಪಟ್ಟಣಕ್ಕೆ ಮೊದಲು ಎರಡು ಭಾಗವಾಗಿ ಹರಿದು ನಂತರ ಗಂಜಾಂ ಎಂಬ ಊರಿನ ಬಳಿ ಮತ್ತೇ ಸೇರುತ್ತದೆ. ಈ ಪ್ರದೇಶವನ್ನು ಸಂಗಮ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ದ್ವೀಪದಂತಿರುವ ಶ್ರೀರಂಗಪಟ್ಟಣದ ಕೋಟೆಯ ಮುಖ್ಯಬಾಗಿಲು ಪೂರ್ವದಿಕ್ಕಿಗಿದೆ (ಈಗಿನ ಬಸ್ ನಿಲ್ದಾಣದ ಸಮೀಪ.) ಇನ್ನೊಂದು ಬಾಗಿಲು ದಕ್ಷಿಣ ಭಾಗಕ್ಕಿದ್ದು ಇದನ್ನು ಆನೆ ಬಾಗಿಲು ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಸದಾ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿರುತ್ತಿದ್ದ ಟಿಪ್ಪು, ಬ್ರಿಟೀಷರ ಅಂಜಿಕೆಯಿಂದ ಬಲಿಷ್ಟವಾದ ಕೋಟೆಯನ್ನು ಕಟ್ಟಿದ್ದ. ಈ ಎರಡು ಬಾಗಿಲು ಬಿಟ್ಟರೆ ಪಟ್ಟಣ ಪ್ರವೇಶಕ್ಕೆ ಬೇರೆ ಯಾವುದೇ ಅವಕಾಶವಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಪ್ರತಿ ದಿನ ಶ್ರೀರಂಗನಾಥನ ದೇವಾಲಯಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ದೇವಾಲಯದ ಕೂಗಳತೆಯಲ್ಲಿ ಉತ್ತರ ಭಾಗದ ಕೋಟೆಗೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಂತೆ ಇರುವ ಶ್ರೀರಾಮ ದೇವಸ್ಥಾನದ (ಟಿಪ್ಪು ಶವ ಸಿಕ್ಕ ಜಾಗದ ಬಳಿ ಇರುವ ದೇವಸ್ಥಾನ) ಪೂಜೆ ಪುನಸ್ಕಾರ ಮುಂತಾದ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಹರಿಯುವ ಕಾವೇರಿಯಿಂದ ನೀರು ತರಲು ಕೋಟೆಯಲ್ಲಿ ಎರಡು ವಿಶೇಷ ಬಾಗಿಲುಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿದ್ದ. ಅವುಗಳು ಈಗಲೂ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿವೆ. ಅವನು ಹಿಂದೂ ವಿರೋಧಿಯಾಗಿದ್ದರೆ ಅತಿಕ್ರಮಣದ ಭಯದ ನಡುವೆಯೂ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಿತ್ತೆ? ಶತ್ರುಗಳು ನದಿಯನ್ನು ಈಜಿ ಕೋಟೆ ಪ್ರವೇಶಿಸುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳಿರಲಿಲ್ಲವೆ? ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನನ ಮೂಲ ಅರಮನೆ (ಕುಸಿದ ಹೋಗಿರುವ ಅವಶೇಷಗಳು) ಶ್ರೀರಂಗನಾಥನ ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಅಭಿಮುಖವಾಗಿದೆ. ಅವನು ಪಕ್ಕಾ ಮುಸ್ಲಿಂ ದೊರೆಯಾಗಿದ್ದರೇ ತನ್ನ ಅರಮನೆಯ ಮುಂದೆ ಶ್ರೀರಂಗನಾಥನ ಹಿಂದೂ ದೇಗುಲವಿರಲು ಸಾಧ್ಯವಿತ್ತೆ? ಇಂತಹ ಇತಿಹಾಸದ ಸತ್ಯಗಳನ್ನು ಏಕೆ ಮರೆ ಮಾಚುತ್ತಿದ್ದಾರೆ?

ಕನ್ನಡದ ದಿನಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಯಾವನೋ ಒಬ್ಬ ಆಸಾಮಿ ತನ್ನ ಹೆಸರಿನ ಮುಂದೆ “ಬ್ಲಾಗಿಗ, ಸಾಪ್ಟ್‌ವೇರ್ ತಜ್ಞ” ಎಂದು ವಿಶೇಷಣಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸಿಕೊಂಡು ಅಂಕಣ ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ಅವನ ಇತಿಹಾಸ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಮತ್ತು ಅವನು ಬರೆಯುತ್ತಿರುವ ವಿಷಯ ವೈಖರಿಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸಿದರೆ, ಈತ ತನ್ನ ಹೆಸರಿನ ಮುಂದೆ “ಅರಬೆಂದ ಮಡಕೆ” ಎಂಬ ಅರ್ಹತೆಯನ್ನು ಸಹ ಸೇರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಒಳಿತು.

ಯಾಕೆಂದರೆ, ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್ ಮತ್ತು ಅವನ ತಂದೆ ಹೈದರ್‌ ಆಲಿ ಬೆಂಗಳೂರು ಸಮೀಪದ ದೇವನಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದ ಕನ್ನಡಿಗ ಮುಸ್ಲಿಂರು ಎಂಬ ಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲದ ಈ ಅವಿವೇಕಿ, ಟಿಪ್ಪು ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಪರ್ಷಿಯನ್ ಭಾಷೆ ಜಾರಿಗೆ ಬಂತು ಎಂದು ಬರೆಯುತ್ತಾನೆ. ನನ್ನೂರಾದ ಕೊಪ್ಪ ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ “ಮದ್ದನಹಟ್ಟಿ ನಂಜೇಗೌಡರ ಕುಟುಂಬ” ಎಂಬ ನಮ್ಮ ಮನೆತನದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ತಾತ, ಮುತ್ತಾತ ಎಲ್ಲರೂ ಆಗಿನ ಕಾಲದ ಮಠಗಳಲ್ಲಿ ಮರಳಿನ ಮೇಲೆ ಕನ್ನಡ ಅಕ್ಷರ ಕಲಿತು ಕುಮಾರವ್ಯಾಸನ ಮಹಾಭಾರತ ಮತ್ತು ರಾಮಾಯಣ ಕಾವ್ಯಗಳನ್ನು ಶಿವರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಯುಗಾದಿ ಹಬ್ಬಗಳ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ವಾಚನ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. 1966 ರಲ್ಲಿ ಹತ್ತು ವರ್ಷದವನಿರುವಾಗ ನನ್ನ ಚಿಕ್ಕತಾತ ಪುಟ್ಟೀರೆಗೌಡ ನನಗೆ ಅವುಗಳನ್ನು ಕಂಠ ಪಾಠ ಮಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ಟಿಪ್ಪು ಪರ್ಷಿಯನ್ ಭಾಷೆ ಜಾರಿಗೆ ತಂದಿದ್ದರೆ ನನ್ನ ತಾತ ಮತ್ತು ಅವನ ಅಪ್ಪ, ಅಜ್ಜ ಇವರೆಲ್ಲಾ ಪರ್ಷಿಯನ್ ಭಾಷೆ ಕಲಿಯಬೇಕಿತ್ತಲ್ಲವೆ? ಕನ್ನಡವನ್ನು ಏಕೆ ಕಲಿತರು? ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಧಿಕ ಕನ್ನಡ ಭಾಷೆಯನ್ನಾಡುವ ಜಿಲ್ಲೆ ಮಂಡ್ಯ ಜಿಲ್ಲೆ ( ಶೇಕಡ 97 ರಷ್ಟು.) ಮಂಡ್ಯ ಟಿಪ್ಪು ಆಳಿದ ನೆಲ. ಇವೊತ್ತಿಗೂ ಕಂದಾಯ ಇಲಾಖೆಯಲ್ಲಿರುವ ಅಮಲ್ದಾರ್, ಶಿರಸ್ತೆದಾರ್, ತಹಶಿಲ್ದಾರ್, ಖಾತೆ, ಪಹಣಿ, ತಲಾಟಿ, ಕಛೇರಿ, ಇಂತಹ ಶಬ್ಧಗಳು ಮೊಗಲರ ಆಳ್ವಿಕೆಯಿಂದಾಗಿ ಮತ್ತು ಹಿಂದಿ, ಉರ್ದು, ಮರಾಠಿ ಭಾಷೆಗಳ ಕೊಡುಕೊಳ್ಳುವಿಕೆಗಳಿಂದಾಗಿ ಜಾರಿಗೆ ಬಂದ ಶಬ್ದಗಳು. ಡಾ. ಹಂಪ ನಾಗರಾಜಯ್ಯನವರು ನಲವತ್ತೈದು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಪಿ.ಹೆಚ್.ಡಿ. ಸಂಶೋಧನೆಗಾಗಿ ಆರಿಸಿಕೊಂಡ ವಿಷಯ, “ದ್ರಾವಿಡ ಭಾಷಾ ವಿಜ್ಞಾನ”. ಈ ಸಂಶೋಧನಾ ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡ ಭಾಷೆಗೆ ಭಾರತೀಯ ಇತರೆ ಭಾಷೆಗಳ ಜೊತೆ ಇರಬಹುದಾದ ಸಂಬಂಧ ಅದ್ಭುತವಾಗಿ ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಈ ಅಂಕಣಕೋರನಿಗೆ ಭಾರತೀಯ ಭಾಷೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಜ್ಞಾನವಿದ್ದರೆ ಟಿಪ್ಪುವಿನಿಂದಾಗಿ ಮುಸ್ಲಿಮರು ಉರ್ದು ಭಾಷೆಯನ್ನಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಬರೆಯುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಕರ್ನಾಟಕಕ್ಕೆ 16 ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಆದಿಲ್ ಶಾಹಿ ಆಡಳಿತದಲ್ಲಿ ದಖಃನಿ ಎಂದು ಕರೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ ಉರ್ದು ನೆರೆಯ ಆಂಧ್ರದ ಮೂಲಕ ಕನ್ನಡದ ನೆಲಕ್ಕೆ ಕಾಲಿಟ್ಟಿತ್ತು.

ಹಾಗೆಯೇ, ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಲಾಲ್‌ಬಾಗ್ ಉದ್ಯಾನವನ ಹೈದರ್ ಆಲಿ ಮತ್ತು ಟಿಪ್ಪು ಇವರ ಕೊಡುಗೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದ ಗುತ್ತಿಗೆ ಹಿಡಿದ ಇವರೆಲ್ಲಾ ಏಕೆ ಮುಚ್ಚಿಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ?

ಭಾರತದ ಪ್ರಖ್ಯಾತ ಇತಿಹಾಸ ತಜ್ಞರಲ್ಲಿ ಕೆ.ಎನ್. ಪಣಿಕ್ಕರ್ ಮುಖ್ಯರು. ಇವರು ಜಗತ್ತಿನ 56 ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯಗಳಿಗೆ ಸಂದರ್ಶಕ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರಾಗಿ ಕೆಲಸಮಾಡಿದವರು. ಇವರು ಭಾರತದ ಇತಿಹಾಸ ಕುರಿತ ಬರೆದ ಲೇಖನಗಳು “ದ ಎಕನಾಮಿಕ್ ಅಂಡ್ ಪೊಲಿಟಿಕಲ್ ವೀಕ್ಲಿ” ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗಿವೆ. ನಾಲ್ಕೈದು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ  ಆಕ್ಷ್‌ಪರ್ಡ್ ಯೂನಿರ್ವಸಿಟಿ ಪ್ರೆಸ್ ಪ್ರಕಾಶನ ಸಂಸ್ಥೆ ಈ ಲೇಖನಗಳ ಸಂಕಲನವನ್ನು “Colonialism, Culture, and Resistance” ಎಂಬ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿಸಿದೆ. ಈ ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್ ಕುರಿತು ಅಯ್ಯಪ್ಪ ಪಣಿಕ್ಕರ್ ಹೀಗೆ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ:

“The Mysoreans, the Marathas, and the Sikhs, who had fairly large army at their command, fought against the British independently and were worsted. The others Like rulers of Rajputana, the Nizam, Nawab of Carnatic, and others preferred to function as subordinate allies of the British.
“The Indians had larger infantry and superior on the side, as demonstrated by Mysoreans and the Marathas, but were unable to match the Europeans in artillery which proved to be decisive. By the time the Indian rulers realized this, it was too late to acquire the necessary resources and skills, as in the case of Tipu Sultan, who initiated rather desperate attempts to modernize the state institutaion, including the army, by acquiring scientific knowledge and technological skills from the French.”

ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್ ಆಧುನಿಕ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟೊಂದು ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸಿದ್ದ ಮತ್ತು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟೀಷರ ವಿರುದ್ದ ಎಷ್ಟು ಕಠಿಣವಾಗಿದ್ದ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಈ ಮೇಲಿನ ವಾಖ್ಯೆಗಳು ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿವೆ.

ಭಾರತದ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಫಿರಂಗಿಗಳನ್ನು ಆಧುನಿಕ ಪ್ರೆಂಚ್ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದಿಂದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಪಡಿಸಿದ ಮೊದಲ ದೊರೆ ಅವನು. ಚೀನಾದಿಂದ ರೇಷ್ಮೆ ಬೆಳೆಯನ್ನು ತಂದು ಕರ್ನಾಟಕಕ್ಕೆ ಪರಿಚಯಿಸಿದ ಕೀರ್ತಿ ಅವನದು. (ಈಗಲೂ ಚನ್ನಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿ ರೇಷ್ಮೆ ಇಲಾಖೆಯ ಆರು ಎಕರೆ ತೋಟಕ್ಕೆ ಟಿಪ್ಪುವಿನ ಹೆಸರಿಡಲಾಗಿದೆ. ಬೆಂಗಳೂರು- ಮೈಸೂರು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಹೆದ್ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಈ ತೋಟದ ಪಕ್ಕ ರೈಲ್ವೆ ಹಳಿ ಹಾದು ಹೋಗಿದೆ. ಆಸಕ್ತರು ಗಮನಿಸಬಹುದು.) ಸಕ್ಕರೆ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಬಗ್ಗೆ ಅವನಿಗೆ ಆಸಕ್ತಿ ಇತ್ತು ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಮೈಸೂರಿನಿಂದ ಕೆ.ಆರ್.ಎಸ್. ಜಲಾಶಯಕ್ಕೆ ಹೋಗುವ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಪಾಲಹಳ್ಳಿ ಎಂಬ ಒಂದು ಊರಿದೆ. ಆ ಊರಿನ ಬತ್ತದ ಗದ್ದೆಗಳಲ್ಲಿ ಟಿಪ್ಪು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ್ದ ಸಕ್ಕರೆ ಕಾರ್ಖಾನೆಯ ಕಟ್ಟಡಗಳ ಅವಶೇಷಗಳಿವೆ.

ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣೆದುರಿಗೆ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಸಾಕ್ಷಾಧಾರಗಳಿರುವಾಗ ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್ ಒಬ್ಬ ರಾಷ್ಟ್ರ ದ್ರೋಹಿ, ಒಬ್ಬ ಮತಾಂಧ ಎಂದು ಬೊಬ್ಬೆ ಹಾಕುವವರನ್ನು ನಾವು ಏನೆಂದು ಕರೆಯಬೇಕು?

1799 ರ ಮೇ 4 ರಂದು ನಾಲ್ಕನೇ ಮೈಸೂರು ಯುದ್ದದಲ್ಲಿ ಟಿಪ್ಪು ಮಡಿದಾಗ ಅವನ ಅರಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಎಲ್ಲಾ ದಾಖಲೆಗಳನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡ ಬ್ರಿಟೀಷರು ಅವುಗಳನ್ನು ಈಸ್ಟ್ ಇಂಡಿಯಾ ಕಂಪನಿಯ ಕಚೇರಿಯಿದ್ದ ಕೊಲ್ಕತ್ತ ನಗರಕ್ಕೆ ಕೊಡೊಯ್ದರು. ಟಿಪ್ಪು ಯುದ್ದದಲ್ಲಿ ಮಡಿದಾಗ ಓರ್ವ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಅಧಿಕಾರಿ ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಭಾರತ ನಮ್ಮದಾಯಿತು ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿದ ಅಧಿಕೃತ ದಾಖಲೆಗಳಿವೆ. ಬ್ರಿಟೀಷರಿಗೆ ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್ ಬಗ್ಗೆ ಎಷ್ಟೊಂದು ಭಯವಿತ್ತು ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಈಗ ಕೊಲ್ಕತ್ತ ನಗರದಲ್ಲಿರುವ ವಿಕ್ಟೋರಿಯಾ ಸ್ಮಾರಕ ಭವನದಲ್ಲಿ ಸಾಕ್ಷಾಧಾರವಿದೆ. 1799 ರಲ್ಲಿ ಟಿಪ್ಪು ಮಡಿದನಂತರ ಮುನ್ನೆಚ್ಚರಿಕೆ ಕ್ರಮವಾಗಿ ಬ್ರಿಟೀಷರು 1802 ರಲ್ಲಿ ಸಿದ್ದಪಡಿಸಿರುವ 10 ಅಡಿ ಅಗಲ ಮತ್ತು 15 ಅಡಿ ಉದ್ದ ಮೇಜಿನ ಮೇಲೆ ಶ್ರೀರಂಗಪಟ್ಟಣದ ಪ್ರತಿಕೃತಿಯನ್ನು ನಾವು ಇಂದಿಗೂ ನೋಡಬಹುದು. ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಸಾಹಸ ಮೆರೆದ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಅನುಮಾನದಿಂದ ನೊಡುವ ಮನಸ್ಸುಗಳಿಗೆ, ಅಪಮಾನಿಸುತ್ತಿರುವ ವಿದ್ವಾಂಸರೆಂಬ ಆರೋಪ ಹೊತ್ತಿರುವವರಿಗೆ ನಾವೀಗ ಕೇಳಲೇ ಬೇಕಿದೆ, “ನೀವು ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ಏನು ತಿನ್ನುತ್ತೀರಿ?” ಎಂದು.