Follow

Share

– ರವಿ ಕೃಷ್ಣಾರೆಡ್ಡಿ

ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸರ್ಕಾರ ಇಂದು ಅಧಿಕಾರ ವಹಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ. ಬಿಡಿಬಿಡಿಯಾಗಿ ನೋಡುವುದಕ್ಕಿಂತ ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ ಮತ್ತು ಅಂಕಿಸಂಖ್ಯೆಗಳ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಲ್ಲಿ ನೋಡಿದಾಗ ರಾಜ್ಯದ ಜನತೆ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷವನ್ನು ಸರ್ಕಾರ ನಡೆಸಲು ಚುನಾಯಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಹಾಗೆಯೇ ಅದು ಬಹುಮತದ ನಿರ್ಣಯವಾಗಿದೆ. ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನೋಡಿದಾಗ ದ್ವಂದ್ವಗಳಿಲ್ಲದ ನಿರ್ಣಯ ಕೊಟ್ಟ ರಾಜ್ಯದ ಜನತೆಯನ್ನು ನಾವು ಅಭಿನಂದಿಸಲೇಬೇಕು.

ಮತ್ತು, ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯನವರು ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾಗಿ ಇಂದು ಪ್ರಮಾಣವಚನ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಕರ್ನಾಟಕ ಕಂಡ ಅನೇಕ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯನವರು ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾಗಲು ಹಲವರಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಅರ್ಹರಿದ್ದರು. ಈ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಅವರು ಹಲವು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಹುದ್ದೆ ತಮ್ಮ ಹಕ್ಕೆಂಬಂತೆ ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತ ಬಂದಿದ್ದರು ಸಹ. ಈಗ ಅನೇಕ ರಾಜಕೀಯ ಏಳುಬೀಳಾಟಗಳ, ತಂತ್ರಗಾರಿಕೆಯ, ಜನಾಭಿಪ್ರಾಯದ ನಂತರ ಅವರು ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಅವರಿಗೂ ಅಭಿನಂದನೆಗಳು.

ಕಳೆದೆರಡು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಅಪ್ಯಾಯಮಾನವಾದಂತಹ ಘಟನಾವಳಿಗಳೆಂದರೆ, ಶಾಸಕಾಂಗ ಪಕ್ಷದ ನಾಯಕರಾಗಿ ಮತ್ತು ನಿಯೋಜಿತ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾಗಿ ಘೋಷಿತವಾದ ಮೇಲೆ ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯನವರು ನಡೆದುಕೊಂಡ ರೀತಿ. ಕಳೆದ ಏಳೆಂಟು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಕರ್ನಾಟಕದ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಗಳಾದವರೆಲ್ಲ, ಆ ಬಗ್ಗೆ ಘೋಷಣೆ ಆಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಮೊದಲ ಕೆಲಸ ಮಠಗಳಿಗೆ ಹೋಗಿ ಮಠಾಧೀಶರ ಕಾಲುಗಳಿಗೆ ಎರಗುತ್ತಿದ್ದದ್ದು, ಮತ್ತು ನಂತರ ದೇವಸ್ಥಾನಗಳಿಗೆ, ಅದರಲ್ಲೂ ರಾಜ್ಯದ ಹೊರಗಿನ (ಜಮ್ಮು, ಆಂಧ್ರ, ಕೇರಳ) ದೇವಳಗಳಿಗೆ ಹೋಗಿ ವಿಶೇಷ ಪೂಜೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದದ್ದು. ಅಂತಹ ಒಂದು ದಾಸ್ಯದ ಮತ್ತು ಅವೈಚಾರಿಕ ಮನೋಭಾವನ್ನು ಬದಿಗೊತ್ತಿ, ನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಈಗಲೂ ಅಷ್ಟಿಷ್ಟು ಸಾಕ್ಷಿಪ್ರಜ್ಞೆಯಾಗಿ ಬಿಂಬಿತವಾಗಿರುವ ಹೋರಾಟಗಾರರ, ಚಿಂತಕರ, ಕವಿಗಳ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ಅವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಿದ್ದು. ಇದು ಬಹುಶಃ ಕರ್ನಾಟಕದ ಮುಂದಿನ ನಾಯಕರ ನಡವಳಿಕೆಗಳಿಗೆ ಮುನ್ನುಡಿ ಬರೆದಂತಿದೆ. ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯವನರ ಈ ನಡೆಗಳು ಮುಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಮತ್ತು ವೈಚಾರಿಕ ಮನೋಭಾವ ಹೆಚ್ಚಲು ಸಹಕಾರಿಯಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಆಶಿಸೋಣ. ಒಬ್ಬ ರಾಜಕೀಯ ನಾಯಕ ನಾಡಿನ ಎಲ್ಲಾ ರಂಗಗಳನ್ನು ಪ್ರಭಾವಿಸಬೇಕು, ಮೇಲಕ್ಕೆತ್ತಬೇಕು. ಅಂತಹ ಒಂದು ಸಾಧ್ಯತೆ ಮತ್ತು ಅವಕಾಶ ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯನವರಿಗಿದೆ.

ಆದರೆ, ಇದೇ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ನಾಡಿನ ಭವಿಷ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಮತ್ತು ಈ ಸಲದ ಸರ್ಕಾರ ತರಲಿರುವ ಗುಣಾತ್ಮಕ ಬದಲಾವಣೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನಾನು ಆಶಾವಾದಿಯಾಗಿಲ್ಲ. ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯನವರ ಜೀವನದ ಮಹತ್ವಾಕಾಂಕ್ಷೆ ಈ ರಾಜ್ಯದ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾಗುವುದಾಗಿತ್ತು. ಅದನ್ನವರು ವೈಯಕ್ತಿಕ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ನ್ಯಾಯದ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತ ಬಂದಿದ್ದರು. ಆದರೆ, ಈ ರಾಜ್ಯದ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾಗಿ ಇಂತಿಂತಹ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಜಾರಿ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದಾಗಲಿ, ಈ ರಾಜ್ಯದ ಸರ್ವತೋಮುಖ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ತಮ್ಮ ಕಲ್ಪನೆಗಳು ಎಂತಹವಿವೆ ಎಂದಾಗಲಿ ಅವರು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಜನರ ಮುಂದೆ ಹಂಚಿಕೊಂಡ ಉದಾಹರಣೆಗಳಿಲ್ಲ. ಅವರು ಈ ಹಿಂದೆ ತಮಗೆ ವಹಿಸಿದ್ದ ಖಾತೆಗಳನ್ನು ದಕ್ಷವಾಗಿ ನಿಭಾಯಿಸಿದ ಉದಾಹರಣೆಗಳಿವೆಯೇ ವಿನಃ ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಕ ಸಾಧನೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದ ಉದಾಹರಣೆಗಳಿಲ್ಲ. ಮತ್ತು ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯನವರು ಆಲಸಿ ಮತ್ತು ವಿಲಾಸಿ ಎಂಬ ಆರೋಪಗಳಿವೆ. ಹೀಗಿರುವಾಗ ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯನವರು ಜೆ.ಎಚ್.ಪಟೇಲರಂತೆ ಒಬ್ಬ well-meaning ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳೇ ಹೆಚ್ಚಿವೆ. ಇಂತಹ ಸಂಶಯಗಳನ್ನು ಸುಳ್ಳು ಮಾಡಿ ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯನವರು ನಾಡು ಉತ್ತಮ ವಿಚಾರಗಳಿಗೆ ನೆನಪಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವಂತಹ ನಾಯಕತ್ವ ನೀಡಲಿ ಎಂದು ಆಶಿಸುತ್ತೇನೆ.

ಇನ್ನು, ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯನವರ ಮಂತ್ರಿಮಂಡಲದ ಬಗ್ಗೆ. ಅದು ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಆಯ್ಕೆಯಾದಷ್ಟು ಸರಳವಾಗಿ ಆಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹೇಗೆ ಹೇಳುವುದು? ಹೇಗೋ ಮಂತ್ರಿಮಂಡಲ ರಚನೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಹಿಂದಿನ ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ಸರ್ಕಾರಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಗೌರವ ಮತ್ತು ಘನತೆ ತರಬಲ್ಲಂತಹ, ವೈಯಕ್ತಿಕ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆ ಮತ್ತು ದಕ್ಷತೆಗೆ ಹೆಸರಾದಂತಹವರು ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ, ಬಹುಶಃ ಅದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಆ ಮಂತ್ರಿಮಂಡಲದಲ್ಲಿ ಖಂಡಿತವಾಗಿ ಪರಮಭ್ರಷ್ಟರು, ಗೂಂಡಾ-ಗಣಿ-ಭೂಮಾಫಿಯಾದ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಿಂದ ಬಂದವರು, ಕೆಲಸ ಮಾಡಲಾಗದ ಮುದುಕರು, ರಾಜಕೀಯ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳಿಲ್ಲದ ಯುವಕರು, ಅಸಮರ್ಥರೂ, ಇದ್ದೇ ಇರುತ್ತಾರೆ. ಜೊತೆಗೆ ಮಂತ್ರಿಯಾಗಲಾಗದೆ ಉಳಿದ ಅತೃಪ್ತ ಶಾಸಕರೂ, ಅವರಿಗೊಬ್ಬ ನಾಯಕ, ಅವರ ಬೇಕುಬೇಡಗಳು, ಈ ಪರಂಪರೆ ಖಂಡಿತ ಮುಂದುವರೆಯುತ್ತದೆ. (ಮತ್ತು, ಸಿದ್ದರಾಮಯ್ಯನವರು ಪ್ರಮಾಣವಚನ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದ ತಕ್ಷಣ ಅವರನ್ನು ಅಭಿನಂದಿಸಲು ಅಟ್ಟವೇರಿದ ಮುಖಗಳನ್ನು ನೀವು ನೋಡಿದ್ದರೆ ಕಳ್ಳರ ಮತ್ತು ಸುಳ್ಳರ ದೊಡ್ದ ಗುಂಪೇ ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯನವರನ್ನು ಸುತ್ತುವರೆಯಲಿದ್ದಾರೆ ಎನ್ನುವ ಸಂಶಯ ಬರುವುದು ಸಹಜ.) ಸರ್ಕಾರ ನಡೆಸುವ ಪಕ್ಷ ಬದಲಾಗಿದೆ. ಅನೇಕ ಹೊಸ ಶಾಸಕರು ಬಂದಿದ್ಡಾರೆ. ಆದರೆ, ಇವರೆಲ್ಲ ಬಹುತೇಕ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಅವರ ಹಿಂದಿನವರಿಗಿಂತ ಭಿನ್ನವಾಗೇನೂ ಇಲ್ಲ. ಹೆಚ್ಚುಕಮ್ಮಿ ಒಂದೇ ರೀತಿಯ ಆಟಗಾರರಿರುವ ತಂಡದಿಂದ ಹೊಸ ರೀತಿಯ ಆಟ ನಿರೀಕ್ಷಿಸುವುದು ಅಸಹಜ.

ಒಂದು ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯನವರ ಮೇಲೆ ಹಿಂದಿನ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಒತ್ತಡ ಕಡಿಮೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಅದು ಕೇಂದ್ರದ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಘಟಕಕ್ಕೆ ಸಂಪನ್ಮೂಲ (ಹಣ ಎಂದು ಓದಿಕೊಳ್ಳುವುದು) ಒದಗಿಸುವ ವಿಚಾರಕ್ಕೆ. ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿಯೂ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸರ್ಕಾರ ಇದ್ದು, ದೇಶದ ಹಲವು ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸರ್ಕಾರಗಳು ಇರುವುದರಿಂದ ಎಸ್.ಎಮ್.ಕೃಷ್ಣರು ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾಗಿದ್ದಾಗ ಅವರಿಗೆ ಇದ್ದಷ್ಟು ಒತ್ತಡಗಳು ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯನವರಿಗೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ, ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಕಬಂಧಬಾಹುಗಳಿಗೆ ಮತ್ತು ಆಕ್ಟೋಪಸ್‌ನಷ್ಟು ಅನೇಕ ಹಸ್ತಗಳಿಗೆ ಹೆಸರಾದದ್ದು. ಯಾರು ಯಾರ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಡಿಮಾಂಡ್ ಇಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ವಸೂಲಿ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಹೈಕಮಾಂಡ್ ನೇರವಾಗಿ ಬೇಡಿಕೆ ಇಡದೆ ಅನೇಕ ಮಧ್ಯವರ್ತಿಗಳ ಕೈಯ್ಯಲ್ಲಿ ಈ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಮಾಡಿಸುವುದರಿಂದಲೇ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ ಪಕ್ಷದಲ್ಲಿ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ಸಾಂಸ್ಥಿಕವಾಗಿರುವುದು. ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯನವರು ವೈಯಕ್ತಿಕವಾಗಿ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳದೆ ಈ ಕಪ್ಪ-ಕಾಣಿಕೆಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ನಿಭಾಯಿಸುತ್ತಾರೆ ಎನ್ನುವುದು ಒಂದು ಗಂಭೀರ ಪ್ರಶ್ನೆ.

ಮತ್ತು, ಒಂದು ವರ್ಷಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಲೋಕಸಭಾ ಚುನಾವಣೆ ನಡೆಯಲಿದೆ. ಆಡಳಿತ ಪಕ್ಷಗಳು ತಮ್ಮ ಆಡಳಿತ ಮಾದರಿ ಮತ್ತು ನ್ಯಾಯ ಮಾರ್ಗಗಳಿಂದ ಇಂತಹ ಚುನಾವಣೆಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸುವುದಕ್ಕಿಂತ ವಾಮಮಾರ್ಗಗಳಿಂದ ಇಂತಹ ಚುನಾವಣೆಗಳನ್ನು ಗೆಲ್ಲಲು ಯತ್ನಿಸುವುದು ಚಾರಿತ್ರಿಕವಾಗಿ ಕಂಡುಬರುವ ಅಂಶ. ಇನ್ನಾರು ತಿಂಗಳ ಒಳಗೆ ಬಿಬಿಎಂ‌ಪಿಯಿಂದ ಶಾಸಕರಾಗಿ ಆಯ್ಕೆಯಾಗಿರುವ ಎರಡು ನಗರಸಭೆ ಸ್ಥಾನಗಳಿಗೆ ಮತ್ತು ಸಂಸದರು ಶಾಸಕರಾಗಿ ಆಯ್ಕೆಯಾಗಿರುವ ಎರಡು ಸಂಸತ್ ಸ್ಥಾನಗಳಿಗೆ ಉಪಚುನಾವಣೆ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ಉಪಚುನಾವಣೆ ಮತ್ತು ಲೋಕಸಭಾ ಚುನಾವಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಉತ್ತಮ ಪ್ರದರ್ಶನ ತೋರಿಸಬೇಕಾದ ಒತ್ತಡದಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ವರ್ತಿಸುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವುದರ ಮೇಲೆ ಈ ಪಕ್ಷದ ಮುಂದಿನ ದಿನಗಳ ನಡೆಯೂ, ಕರ್ನಾಟಕದ ಮುಂದಿನ ದಿನಗಳೂ, ಇರುತ್ತದೆ.

ಇವೆಲ್ಲದಕ್ಕಿಂತ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ, ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಈಗಾಗಲೆ ಬರಗಾಲ ಕಾಲಿಟ್ಟು ಎರಡು-ಮೂರು ವರ್ಷ ಕಳೆದಿದೆ. ಇನ್ನೂ ಒಂದೆರಡು ವರ್ಷ ಇದು ಮುಂದುವರೆಯುತ್ತದೆ. ಆಹಾರ ಪದಾರ್ಥಗಳ ಬೆಲೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಲಿದೆ. ಆದರೆ ರೈತರ ಮತ್ತು ಕೃಷಿಕಾರ್ಮಿಕರ ಬಡತನ ಹೆಚ್ಚಾಗಲಿದೆ. ನೀರಿನ ಮತ್ತು ವಿದ್ಯುತ್‌ನ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಎಲ್ಲಾ ವರ್ಗದ ಜನರನ್ನು ಬಾಧಿಸಲಿದೆ. ದೇಶದ ಆರ್ಥಿಕ ಪ್ರಗತಿ ಕುಂಠಿತವಾಗುತ್ತಿದೆ. ನಿರುದ್ಯೋಗ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿದೆ. ಶಿಕ್ಷಣ ತುಟ್ಟಿಯಾಗುತ್ತಿದೆ. ಜನರ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳು ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿವೆ. ರಾಜಕಾರಣಿಗಳಿಂದ ನಾಯಕತ್ವ ಮತ್ತು ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಅಪೇಕ್ಷಿಸುವ ಜನರೂ ಕ್ರಿಯಾಶೀಲರಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಇಂತಹ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೆ ನಾಯಕತ್ವ ಮತ್ತು ಪರಿಹಾರ ನೀಡಬಲ್ಲ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯನವರಿಗಿದ್ದರೂ, ನಮ್ಮ ಶಾಸಕರಿಗೆ ಮತ್ತು ಮಂತ್ರಿಗಳಿಗೆ ಇರುತ್ತದೆಯೇ ಎನ್ನುವುದರ ಮೇಲೆ ಈ ಸರ್ಕಾರದ ಭದ್ರತೆ ಅವಲಂಬಿಸಿದೆ.

ಹಾಗೆಯೇ, ಪರ್ಯಾಯ ರಾಜಕಾರಣದ ಹುಡುಕಾಟದಲ್ಲಿರುವವರಿಗೂ ಇದು ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಕಾಲ. ಹೆಚ್ಚೇನೂ ಬದಲಾಗದ ರಾಜಕೀಯ-ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ನಡೆಯನ್ನು ಮತ್ತು ಹೋರಾಟವನ್ನು ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಕ್ರಿಯಾಶೀಲತೆಯಿಂದ ಮುಂದುವರೆಸುವದಷ್ಟೇ ಅವರು ಮಾಡಬೇಕಾದ ಕೆಲಸ. ಆದರೆ, ಹಲವು ಸ್ತರದ ಜನರೊಡನೆ ಮತ್ತು ಸಮಾನ ಮನಸ್ಕ ಗುಂಪುಗಳೊಡನೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವುದನ್ನು ಮತ್ತು ಸೂಕ್ತ ಹೊಂದಾಣಿಕೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ಅವರು ಆದಷ್ಟು ಬೇಗ ಕಲಿಯಬೇಕಿದೆ. ಕರ್ನಾಟಕದ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ಇನ್ನಾರು ತಿಂಗಳ ಒಳಗೇ ಈ ಸರ್ಕಾರದ ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ ಆರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಭವಿಷ್ಯದ ಸಾಧನೆಗಳು ಬರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತವೆ.

Follow

Share

– ಡಾ. ಅಶೋಕ್. ಕೆ. ಆರ್.

ಮತ್ತೊಂದು ಚುನಾವಣೆ ಮುಗಿದಿದೆ. ಹತ್ತು ವರುಷದ ನಂತರ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸಂಪೂರ್ಣ ವಿಜಯ ಸಾಧಿಸಿದೆ. ಧರ್ಮಸಿಂಗ್ ಸರಕಾರದ ಪತನದ ನಂತರ ಜೆಡಿಎಸ್ ಮತ್ತು ಬಿಜೆಪಿ ಜೊತೆಗೂಡಿ ಸರಕಾರ ರಚಿಸಿದಾಗಿನಿಂದಲೂ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ರಾಜಕೀಯ ಅನಿಶ್ಚಿತತೆ ಕಾಡುತ್ತಿತ್ತು. ಇಪ್ಪತ್ತು ತಿಂಗಳ ಕುಮಾರಸ್ವಾಮಿ ನೇತೃತ್ವದ ಸರಕಾರ, ತದನಂತರ ಕೆಲವೇ ದಿನಗಳ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪ ಸರಕಾರ; ವಚನಭಂಗದ ನೆಪದಲ್ಲಿ ಬಹುಮತದ ಸಮೀಪಕ್ಕೆ ಬಂದ ಬಿಜೆಪಿ. ಪಕ್ಷೇತರರ ನೆರವಿನಿಂದ ಬಿಜೆಪಿ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪನವರ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿತ್ವದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಸರಕಾರ ರಚಿಸಿತು. ನಂತರ ನಡೆದಿದ್ದು ಕರ್ನಾಟಕ ಇದುವರೆಗೂ ಕಂಡರಿಯದ ರಾಜಕೀಯ ನೈತಿಕತೆಯ ಅಧಃಪತನ.

ಹಸಿರು ಶಾಲು ಹೊದ್ದು ರೈತರ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಮಾಣ ವಚನವನ್ನೋದಿದ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪ ನೇತೃತ್ವದ ಬಿಜೆಪಿ ಸರಕಾರ ತೀರ ಈ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಆಡಳಿತ ನಡೆಸುತ್ತದೆಂಬುದನ್ನು ಬಿಜೆಪಿಯ ಕಡುವೈರಿಗಳೂ ಊಹಿಸಿರಲಿಲ್ಲ! ದಶಕಗಳ ಕಾಲ ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷದ ನಾಯಕನಾಗಿ ಬೆಳೆದು, ಹತ್ತು ಹಲವು ಆಡಳಿತ ಪಕ್ಷಗಳ ವಿರುದ್ಧದ ಹೋರಾಟಗಳ ಮುಂಚೂಣಿಯಲ್ಲಿದ್ದವರು ಯಡಿಯೂರಪ್ಪ. ಹಿಂದಿ ಭಾಷಿಕ ಪ್ರದೇಶಗಳ ಪಕ್ಷ ಎಂಬ ಹಣೆಪಟ್ಟಿಯನ್ನು ಪಡೆದಿದ್ದ ಬಿಜೆಪಿ ಪಕ್ಷ, ನಗರಗಳಿಗಷ್ಟೇ ಸೀಮಿತವಾದ ಪಕ್ಷ ಎಂಬ ಹಣೆಪಟ್ಟಿ ಪಡೆದಿದ್ದ ಬಿಜೆಪಿ ಪಕ್ಷ ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತದ ಹಿಂದಿಯೇತರ ರಾಜ್ಯವೊಂದರಲ್ಲಿ ನೂರಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಗೆಲುವು ಕಂಡಿದ್ದು ಸಾಧನೆಯೇ ಸರಿ. ಈ ಗೆಲುವಿನ ಹಿಂದೆ ಕುಮಾರಸ್ವಾಮಿ ಮತ್ತವರ ಜೆಡಿಎಸ್ ಕೊಟ್ಟ ಮಾತಿಗೆ ತಪ್ಪಿ ನಡೆದಿದ್ದೂ ಕಾರಣವಾಗಿತ್ತೆಂಬುದರಲ್ಲಿ ಸಂಶಯವಿಲ್ಲ. ಜೊತೆಗೆ ಸಹವರ್ತಿಗಳ ಕಾಲೆಳೆಯುತ್ತಲೇ ಕಾಲಹರಣ ಮಾಡಿದ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಧುರೀಣರ ಪಾಲೂ ಸಾಕಷ್ಟಿತ್ತು. ಗೆಲುವಿಗೆ ಕಾರಣಗಳೇನೆ ಇದ್ದರೂ ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಅಧಿಕಾರದ ನೊಗವಿಡಿದ ಬಿಜೆಪಿ ಕನಿಷ್ಟ ದಕ್ಷಿಣದ ಇತರ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ತನ್ನ ನೆಲೆಯನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾದರೂ ಅತ್ಯುತ್ತಮವಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಕೊನೇ ಪಕ್ಷ ಸಾಧಾರಣ ಮಟ್ಟದ ಆಡಳಿತವನ್ನಾದರೂ ನೀಡಬಹುದು ಎಂಬ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಿತ್ತು.

ಆದರೆ ಕಳೆದ ಐದು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ನಡೆದಿದ್ದು ನೈತಿಕತೆಯ ಮೇಲಿನ ರಾಜಕೀಯ ಅತ್ಯಾಚಾರ. ಏಕಪಕ್ಷವೇ ಅಧಿಕಾರದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ್ಯೂ ಮೂರು ಬಾರಿ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯ ಬದಲಾವಣೆ. ಕರ್ನಾಟಕದ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲೇ ಪ್ರಪ್ರಥಮ ಬಾರಿಗೆ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾಗಿದ್ದ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಬ್ಬರ ಜೈಲುವಾಸ – ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಕಾರಣದಿಂದ. ತತ್ವ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳು ಮರೆಯಾಗಿ ಹಣದ ರುದ್ರನರ್ತನ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ನಡೆದಿದ್ದೂ ಈ ಅವಧಿಯಲ್ಲೇ. ಆಪರೇಷನ್ ಕಮಲದಂತ ಅನೈತಿಕ ದಂಧೆಗೆ ಅಧಿಕೃತ ರೂಪುರೇಷೆಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿದ ಕೀರ್ತಿ “ವಿಭಿನ್ನ ಪಕ್ಷ”ವೆಂದೇ ಪ್ರಚಾರ ಗಿಟ್ಟಿಸುವ ಬಿಜೆಪಿಗೆ ಸೇರಬೇಕು. ಇದರೊಟ್ಟಿಗೆ ಯಥಾ ರಾಜ ತಥಾ ಮಂತ್ರಿಯೆಂಬಂತೆ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪನವರ ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ಅನೇಕ ಮಂತ್ರಿ ಶಾಸಕರು ಜೈಲುವಾಸಿಗಳಾದರು. ಕೆಲವರು ಇನ್ನೂ ಜೈಲಿನಲ್ಲೇ ಇದ್ದಾರೆ. ವೈಯಕ್ತಿಕ ನೆಲೆಯಲ್ಲೂ ಬಿಜೆಪಿಯ ಶಾಸಕರನೇಕರು ಅನೈತಿಕತೆಯಲ್ಲೇ ಶ್ರೇಷ್ಟತೆ ಕಂಡುಕೊಂಡರು. ಅತ್ಯಾಚಾರ, ಮಡದಿಯ ನಿಗೂಢ ಸಾವು, ಸದನದಲ್ಲೇ ಪೋಲಿ ಚಿತ್ರಗಳ ವೀಕ್ಷಣೆ, ನರ್ಸ್ ಪ್ರಕರಣ, ಸಿಡಿ ಪ್ರಕರಣ …. ಸಂಸ್ಕೃತಿ ರಕ್ಷಿಸುವ ಪಕ್ಷದಲ್ಲಿ ಅಸಂಸ್ಕೃತರೇ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದರು. ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಐವತ್ತು ಚಿಲ್ಲರೆ ವರುಷಗಳಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವನ್ನು ಐದೇ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಮಾಡಿ ತೋರಿಸಿದ್ದು ಬಿಜೆಪಿಯ ನಿಜವಾದ “ಸಾಧನೆ”!! ಕರ್ನಾಟಕದ ರಾಜಕೀಯ ಪ್ರಹಸನ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಅಪಹಾಸ್ಯಕ್ಕೊಳಗಾಗುವಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದೂ ಸಾಧನೆಯೇ ಸರಿ!

ಇನ್ನು ಸಾಮಾಜಿಕವಾಗಿಯೂ ಬಹಳಷ್ಟು ಹಾನಿಯುಂಟುಮಾಡುವಲ್ಲಿ ಬಿಜೆಪಿ ಹಿಂದೆ ಬೀಳಲಿಲ್ಲ! ಹಿಂದುತ್ವವನ್ನಷ್ಟೇ ಮುಖ್ಯ ಅಜೆಂಡವನ್ನಾಗಿರಿಸಿಕೊಂಡ ಬಿಜೆಪಿ ತಾನು ನಂಬಿದ “ಹಿಂದುತ್ವ”ದ ಮಾದರಿಯನ್ನು ನೇರವಾಗಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಹತ್ತಲವು ಹಿಂದೂ ಸಂಘಟನೆಗಳ ಮುಖಾಂತರ ಸಮಾಜದ ಮೇಲೆ ಹೇರುವ ದುಸ್ಸಾಹಸ ಮಾಡುವುದರಲ್ಲಿ ಅನುಮಾನವಿರಲಿಲ್ಲ. ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದ ಒಳಗಿನ ಹುಳುಕಗಳೇ ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದ ನಿಜವಾದ ವೈರಿ ಎಂಬುದನ್ನು ಉದ್ದೇಶಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಮರೆಮಾಚುವ ಈ ಹಿಂದುತ್ವ ಮಾದರಿ ಮುಸ್ಲಿಂ, ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ನರಿಂದಷ್ಟೇ ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಅಪಾಯವಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಹರಡುತ್ತ ಸಮಾಜದ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯವನ್ನು ಕೆಡಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಮುಂದಾಯಿತು. ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದ ಜಾತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ನಲುಗಿದ ಜನರನ್ನೇ ತನ್ನ ಅಸ್ತ್ರಗಳನ್ನಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಅನ್ಯಧರ್ಮೀಯರ ಮೇಲೆ ಹಲ್ಲೆ ನಡೆಸಿದ ಕೀರ್ತಿ ಈ ಹಿಂದುತ್ವ ಮಾದರಿಯದು. ಈ ಹಿಂದುತ್ವ ಮಾದರಿ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಯೋಗಕ್ಕೊಳಗಾಗಿದ್ದು ಕರಾವಳಿ ಜಿಲ್ಲೆಗಳಲ್ಲಿ. ಸಹಪಾಠಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡಲೂ ಭಯವಾಗುವಂತಹ ವಾತಾವರಣ ಈ ಜಿಲ್ಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗಿರುವುದು ಸುಳ್ಳಲ್ಲ. ಕೆಲವೊಂದು ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ ಮುಸ್ಲಿಂ ಮೂಲಭೂತವಾದಿಗಳ ಅಟ್ಟಹಾಸವೂ ಇತ್ತು. ಮುಸ್ಲಿಂ ಮತ್ತು ಹಿಂದೂ ಮೂಲಭೂತವಾದಿಗಳ ಮುಖ್ಯ ಉದ್ದೇಶ ಎರಡೂ ಕೋಮಿನ ಜನತೆ ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ ದೂರವಾಗಬೇಕು, ಅನ್ಯ ಮತದ ಜನರ ಬಗ್ಗೆ ಅಸಮಾನ್ಯ ದ್ವೇಷ ಕಾರಬೇಕು. ಆ ಉದ್ದೇಶ “ಬುದ್ಧಿವಂತರ” ಜಿಲ್ಲೆಗಳಲ್ಲೇ ಅತ್ಯಂತ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿದ್ದು ನಮ್ಮ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ವಿಧಾನದ ಸೋಲೆಂದರೆ ತಪ್ಪಿಲ್ಲ. ಅದೃಷ್ಟವಶಾತ್ ಇತರ ಜಿಲ್ಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಈ “ಪ್ರಯೋಗ”ಗಳಿಗೆ ಜನಬೆಂಬಲ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ. ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದಂಥ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳು, ಜ್ಯೋತಿಷ್ಯ, ವಾಸ್ತು, ಕಂದಾಚಾರ ಇದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದ್ದು ಕಾಕತಾಳೀಯವಾ?! ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯ ವರ್ತನೆ ಇಡೀ ರಾಜ್ಯದ ಜನರ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಿದ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಇವೆಲ್ಲವೂ ಹೆಚ್ಚಾದವಾ ಎಂಬುದರ ಸಾಮಾಜಿಕ ಅಧ್ಯಯನ ನಡೆದರೆ ಆಸಕ್ತಿಕರ ಅಂಶಗಳು ಹೊರಬೀಳಬಹುದು!

ತನ್ನದೇ ಸಾವಿರ ತಪ್ಪುಗಳಿಂದ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಸೋಲುಂಡಿರುವ ಬಿಜೆಪಿ ಈಗ ಅಧಿಕೃತ ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷದ ಸ್ಥಾನವನ್ನೂ ಪಡೆಯಲಾಗದ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ತಲುಪಿದೆ. ಯಡಿಯೂರಪ್ಪ, ಶ್ರೀರಾಮುಲು ಬಿಜೆಪಿಯನ್ನು ಸೋಲಿಸುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದಲೇ ಹೊಸಪಕ್ಷವನ್ನು ಕಟ್ಟಿ ತಮ್ಮ ಉದ್ದಿಶ್ಯದಲ್ಲಿ ತಕ್ಕಮಟ್ಟಿಗಿನ ಯಶಸ್ಸು ಗಳಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅವರು ಪಕ್ಷ ತೊರೆಯದಿದ್ದರೆ ಸೋಲನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗದಿದ್ದರೂ ಇನ್ನೊಂದಷ್ಟು ಸ್ಥಾನಗಳಲ್ಲಿ ಬಿಜೆಪಿ ಗೆಲ್ಲುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯಿತ್ತು. ಜೆಡಿಎಸ್ ಪಡೆದಷ್ಟೇ ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು (40) ಪಡೆದಿರುವ ಬಿಜೆಪಿ ಗಿಟ್ಟಿಸಿದ ಮತಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಆಧಾರದಲ್ಲಿ ಅಧಿಕೃತ ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷದ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಪಡೆವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಕಡಿಮೆ.

ರಾಜಕೀಯ ಅನಿಶ್ಚಿತತೆ ಅನೈತಿಕತೆ ಶಿಖರ ತಲುಪಿ ಕುಳಿತಿದೆ. ಬಿಜೆಪಿಯಿಂದ ರೋಸತ್ತ ಜನ ಮತ್ಯಾವುದೇ ಪಕ್ಷವೂ ಇಲ್ಲದ ಕಾರಣ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ಸಿಗೆ ನಿಚ್ಚಳ ಬಹುಮತ ನೀಡಿದ್ದಾರೆ. ಈ ಬಹುಮತ ಪಡೆಯುವಲ್ಲಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ಸಿಗರ ಶ್ರಮ ಕಡಿಮೆಯೆಂದೇ ಹೇಳಬೇಕು. ಕಳೆದ ಐದು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಅಧಿಕೃತ ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷವಾಗಿದ್ದ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ತನ್ನ ಕರ್ತವ್ಯವನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸಲೇ ಇಲ್ಲ. ಅಧಿಕೃತ ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷದಂತೆ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಿದ್ದು ಜೆಡಿಎಸ್. ಅದರ ಕಾರ್ಯ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪನವರ ಪತನದ ನಂತರ ಅಚಾನಕ್ಕಾಗಿ ನಿಂತು ಹೋಗಿದ್ದು ಅದರ ಉದ್ದೇಶಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಅನುಮಾನ ಮೂಡಿಸುತ್ತದೆ. ಬಿಜೆಪಿಯ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ವಿರುದ್ಧ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸೊಲ್ಲೆತದಿದುದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಅದರದೇ ನೇತೃತ್ವದ ಯುಪಿಎ ಸರಕಾರ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವ ಅಗಾಧ ಹಗರಣಗಳು! ಉತ್ತರ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ತನ್ನ ಅಸ್ತಿತ್ವ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ “ವಿಶೇಷ ಸ್ಥಾನಮಾನ” ನೀಡಿದ್ದು ನೆರವಿಗೆ ಬಂತು. “ಹಿಂದುತ್ವದ ಪ್ರಯೋಗಶಾಲೆ” ಬಿಜೆಪಿಯ ಶಕ್ತಿಕೇಂದ್ರದಂತಿದ್ದ ಕರಾವಳಿ ಜಿಲ್ಲಿಯ ಬಹುತೇಕ ಕಡೆ ಬಿಜೆಪಿಗೆ ಸೋಲುಂಟಾಗಿದ್ದು ಧರ್ಮಾಧಾರಿತವಾಗಿ ಪಕ್ಷ ಕಟ್ಟಲೊರಡುವ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಒಂದು ಎಚ್ಚರಿಕೆಯ ಪಾಠ. ಧರ್ಮಾಂಧರು ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೆ ಕೈಮಾಡಿದ ಪ್ರಕರಣಗಳು ದಕ್ಷಿಣ ಕನ್ನಡ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚೆಚ್ಚು ನಡೆದಷ್ಟೂ ಬಿಜೆಪಿಯಿಂದ ಮತಗಳು ದೂರವಾದವು. ಸುಳ್ಯ ಹೊರತು ಪಡಿಸಿ ಮತ್ಯಾವುದೇ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲೂ ಬಿಜೆಪಿ ಗೆಲುವು ಕಾಣಲಿಲ್ಲ. ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ, ಅನೈತಿಕತೆಯಲ್ಲೇ ಮುಳುಗಿಹೋಗಿದ್ದ ಅನೇಕರು ಈ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಸೋಲುಂಡಿದ್ದು ಆರೋಗ್ಯಕರ ಬೆಳವಣಿಗೆ.

ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸುಭದ್ರ, ಸ್ವಚ್ಛ ಆಡಳಿತ ನೀಡುವಲ್ಲಿ ಯಶ ಕಾಣಬಲ್ಲದೆ? ಇತಿಹಾಸದ ಪುಟಗಳನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ಆಶಾದಾಯಕ ಭವಿಷ್ಯವೇನೂ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ. ರಾಜಕೀಯ ಅನಿಶ್ಚಿತತೆ, ಅನೈತಿಕತೆ, ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರಕ್ಕೆ ಕರ್ನಾಟಕದ ಜನತೆ ಕೊಡುವ ಉತ್ತರವೆಂತದೆಂಬುನ್ನು ಈ ಚುನಾವಣೆ ಮಗದೊಮ್ಮೆ ಸಾಬೀತುಪಡಿಸಿದೆ. ಈ ಐದು ವರುಷಗಳ ಪಾಠದಿಂದ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಏನಾದರೂ ಕಲಿತಿದೆಯಾ? ಆ ಕಲಿಕೆಯ ಆಧಾರದಲ್ಲಿ ಮುನ್ನಡೆಯುತ್ತದೆಯಾ? ಕಾದು ನೋಡಬೇಕಷ್ಟೇ.

Follow

Share

-ಚಿದಂಬರ ಬೈಕಂಪಾಡಿ

ಸಹಜವಾಗಿಯೇ ನಾಡಿನ ಜನರ ಕುತೂಹಲ ನಿಯೋಜಿತ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಸಿದ್ಧರಾಮಯ ಅವರತ್ತ ನೆಟ್ಟಿದೆ, ಇದೇ ಅವರ ವಿಶೇಷತೆ. ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ, ಹಗರಣಗಳು, ಹಳಿತಪ್ಪಿದ ಅರ್ಥವ್ಯವಸ್ಥೆ, ಹಿಡಿತ ಕಳೆದುಕೊಂಡಿರುವ ಆಡಳಿತ, ನಿರುದ್ಯೋಗ, ಗಗನಕ್ಕೇರುತ್ತಿರುವ ಬೆಲೆ, ಕೃಷಿ ದಿನದಿನಂದ ದಿನಕ್ಕೆ ಕಳೆಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವುದು, ಗ್ರಾಮೀಣ ಭಾಗದ ಜನರ ನೀರಿನ ಬವಣೆ, ವಿದ್ಯುತ್ ಸಮಸ್ಯೆ ಹೀಗೆ ನಾಡಿನ ಜನರನ್ನು ಚಿಂತೆಗೀಡುಮಾಡಿವೆ. ಹಾಗೆಂದು ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಮ್ಯಾಜಿಕ್ ಮಾಡಿಬಿಡುತ್ತಾರೆ ಎನ್ನುವ ಅರ್ಥವಲ್ಲ. ಎಲ್ಲವನ್ನು ಹತೋಟಿಗೆ ತರುತ್ತಾರೆ ಎನ್ನುವ ಬಲವಾದ ನಿರೀಕ್ಷೆ, ಆಶಾವಾದ.

ಇಂಥ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಲು ಕಾರಣ ಅವರು ಕಳೆದ ನಾಲ್ಕು ದಶಕಗಳಿಂದ ರಾಜಕೀಯ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟಿರುವ ಹೆಜ್ಜೆಗಳು ಮತ್ತು ಸ್ವಾಭಿಮಾನ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡು ಕೈಶುದ್ಧವಾಗಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಅಧಿಕಾರದ ಚುಕ್ಕಾಣಿ ಹಿಡಿಯುತ್ತಿರುವುದು. ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಅವರಂಥ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಇಂಥ ಅವಕಾಶ ಒಂದು ಸವಾಲು. ಹಿಂದುಳಿದವರ ಮತ್ತು ಬಹುಸಂಖ್ಯಾತರ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಈಗಲೂ ದೇವರಾಜ ಅರಸು ನೆನಪಿನಲ್ಲಿ ಉಳಿದಿರುವುದಕ್ಕೆ ಕಾರಣಗಳು ಅನೇಕ. ಆಗಿನ ಕಾಲಘಟ್ಟವನ್ನು ಅವಲೋಕಿಸಿದರೆ ಈಗಿನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಮತ್ತು ರಾಜಕಾರಣದ ಮುಂದಿರುವ ಸವಾಲುಗಳು ತೀರಾ ಭಿನ್ನ. ಅರಸು ಅವರಿಗೆ ಈಗಿನ ಸವಾಲುಗಳಿರಲಿಲ್ಲ ಆದರೆ ರಾಜಕೀಯ ಒತ್ತಡಗಳಿದ್ದವು. ಅಸ್ಪ್ರಷ್ಯತೆ ಹಾಗೂ ಬಡತನ ತಾಂಡವವಾಡುತ್ತಿದ್ದವು. ರೈತ, ರೈತನ ಮಕ್ಕಳು ಧಣಿಯ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಜೀತ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ತಮ್ಮ ಬೆವರು ಸುರಿಸಿ ಭೂಮಾಲೀಕನ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಉತ್ತು, ಬಿತ್ತಿದರೂ ತಾನು ಮಾತ್ರ ಕೃಷಿ ಕಾರ್ಮಿಕನಾಗಿದ್ದ. ಅಂಥವರ ಬದುಕಿಗೆ ಬೆಳಕು ನೀಡಿದವರು ಅರಸು. ಆಗ ಬಹುಷ ಈಗಿನ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿರುತ್ತಿದ್ದರೆ ಖಂಡಿತಕ್ಕೂ ಅರಸು ಅವುಗಳಿಗೆ ಪರಿಹಾರ ಸೂಚಿಸುವಷ್ಟು ಸಮರ್ಥರಿದ್ದರು. ಅಂಥ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಅವರಲ್ಲಿ ಜನ ಹುಡುಕುವುದು ನಿಶ್ಚಿತಕ್ಕೂ ಅಪರಾಧವೆನಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಯಾಕೆಂದರೆ ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಸರ್ವರಿಗೂ ಸಮಪಾಲು, ಸರ್ವರಿಗೂ ಸಮಬಾಳು ಎನ್ನುತ್ತಲೇ ರಾಜಕೀಯದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದವರು.

ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಅವರಿಗಿರುವ ಕಾಳಜಿಯ ನೆಲೆಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸುವುದಾದರೆ ಯಾವುದೇ ಬಲಿಷ್ಠ ರಾಜಕೀಯ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಿಂದ ಬರದಿದ್ದ ಕಾರಣವೇ ಅವರು ಈಗಲೂ ಜನರ ಜೊತೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುತ್ತಿರುವುದು ಅನ್ನಿಸದಿರದು. ಒಂದು ವೇಳೆ ಅವರು ಬಲಿಷ್ಠ ರಾಜಕೀಯ ಹಿನ್ನೆಲೆ, ಬಲಾಢ್ಯ ಆರ್ಥಿಕ ಶಕ್ತಿಯ ಮೂಲದಿಂದ ಬಂದಿದ್ದರೆ ಅವರಿಂದ ಜನ ಓರ್ವ ಹೈಪ್ರೊಫೈಲ್ ರಾಜಕೀಯ ನೇತಾರರನ್ನು ಮಾತ್ರ ಕಾಣಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ ಅವರು ಹಳ್ಳಿಯಿಂದ ಪಟ್ಟಣಕ್ಕೆ ಬಂದವರು, ಹಳ್ಳಿ ಹೈಕಳ ಜೊತೆ ಬೆರೆತು ಬದುಕನ್ನು ಅರಳಿಸಿಕೊಂಡವರು, ಆದ್ದರಿಂದಲೇ ಅವರ ನಡೆ, ನುಡಿ, ಚಿಂತನೆಗಳು ಇನ್ನೂ ಹಳ್ಳಿಯ ಸೊಗಡಿನಿಂದ ಬೆರ್ಪಟ್ಟಿಲ್ಲ, ಬೇರ್ಪಡುವುದೂ ಬೇಡ. ಹಳ್ಳಿ ಮತ್ತು ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಅವರ ನಡುವಿನ ಸಂಬಂಧ ತಾಯಿ ಮಗುವಿನ ಕರುಳು ಬಳ್ಳಿಯ ಸಂಬಂಧವಿದ್ದಂತೆ.

ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಒಂದು ವೇಳೆ ರಾಜಕೀಯಕ್ಕೆ ಬರದೇ ಇರುತ್ತಿದ್ದರೆ ಓರ್ವ ನ್ಯಾಯವಾದಿಯಾಗಿ ಅಪಾರ ಸಂಪಾದನೆ ಮಾಡಿ ನಾಡಿನ ಜನರ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳದ ಕೋಟ್ಯಾಂತರ ಮಂದಿಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರಾಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರು ರೈತ ನಾಯಕ ಪ್ರೊ.ನಂಜುಂಡಸ್ವಾಮಿಯವರ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬಿದ್ದು ಹೋರಾಟಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡು ಜನರು ಬಯಸುವ ನಾಯಕನಾದರು. ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ಪರ್ಧಿಸಲು ಠೇವಣಿ ಕಟ್ಟಲು ಹಣವಿಲ್ಲದ ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಅವರನ್ನು ಇಂದು ಈ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ತಂದು ನಿಲ್ಲಿಸಿರುವವರು ಜನರು ಎನ್ನುವುದು ಸುಲಭ, ಆದರೆ ಅದರೊಂದಿಗೆ ಅವರು ಪಾಲಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳ ಪಾಲೂ ಇದೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುವಂತಿಲ್ಲ.

ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಅವರ ರಾಜಕೀಯ ನಡೆಗಳನ್ನು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ಅವಲೋಕಿಸಿದರೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸುಲಭವಾಗಿ ಮತ್ತು ಭಾವನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಅಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವವರೂ ಅಲ್ಲ, ಪ್ರತಿಷ್ಠೆಗಾಗಿ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ನಿರಾಕರಿಸುವಂಥ ಮನಸ್ಥಿತಿಯವರೂ ಅಲ್ಲ. ಅಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವ ಮತ್ತು ಸಕಾರಣ ಸಹಿತ ನಿರಾಕರಿಸುವ ಎರಡೂ ಗುಣಗಳು ಅವರಲ್ಲಿವೆ. ಅಧಿಕಾರಕ್ಕಾಗಿ ತಮ್ಮ ನಿಲುವುಗಳನ್ನು ಒತ್ತಯಿಡುವಂಥ ರಾಜಕೀಯ ಸ್ವಾರ್ಥಿಯಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಬಹಳ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಗಮನಿಸಬೇಕು.

ರಾಜಕೀಯವಾಗಿ ಮಾಜಿ ಪ್ರಧಾನಿ ಎಚ್.ಡಿ.ದೇವೇಗೌಡರು ಮೇಲಕ್ಕೇರಲು ಪಟ್ಟಶ್ರಮ, ಅನುಭವಿಸಿದ ಯಾತನೆಯನ್ನು ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಅವರೂ ಅನುಭವಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಒಂದು ಕಾಲಘಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ನಿಷ್ಠುರವಾದಿಯಾದ ದೇವೇಗೌಡರು ರಾಮಕೃಷ್ಣ ಹೆಗಡೆ ಅವರ ರಾಜಕೀಯ ಚಾಣಕ್ಷತೆಯಿಂದ ಭಾರೀ ಯಾತನೆ ಅನುಭವಿಸಿದರೂ ಮತ್ತೆ ಅವರನ್ನು ಮೆಟ್ಟಿ ನಿಲ್ಲಲು ರಾಜಿಮಾಡಿಕೊಂಡು ಹೆಗಡೆ ಕೈಹಿಡಿದರು. ಆನಂತರ ತಮ್ಮ ತಂತ್ರಗಾರಿಕೆಯಿಂದ ಹೆಗಡೆಯವರನ್ನು ರಾಜಕೀಯವಾಗಿ ಮಣಿಸಿ ಮೂಲೆಗುಂಪುಮಾಡಿದರು. ಹಾಗೆಯೇ ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಅವರೂ ಕೂಡಾ ದೇವೇಗೌಡರಿಂದ ರಾಜಕೀಯವಾಗಿ ಹಿಂಸೆ ಅನುಭವಿಸಿದ್ದಾರೆ, ಅವಕಾಶ ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ, ಆದರೆ ದೇವೇಗೌಡರಂತೆ ತಂತ್ರಗಾರಿಕೆ ಮಾಡಲು ಅವಕಾಶವಿದ್ದರೂ ಮಾಡದೆ ಜನತಾ ಮನೆಯಿಂದಲೇ ಹೊರನಡೆದರು. ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಅವರು ಈಗಿನ ಈ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೇರಲು ಪ್ರೊ.ನಂಜುಂಡಸ್ವಾಮಿ, ರಾಮಕೃಷ್ಣ ಹೆಗಡೆ, ಜೆ.ಎಚ್.ಪಟೇಲ್ ಅವರ ಕೊಡುಗೆಯಿದೆ, ಅವರು ಕೊಟ್ಟ ಅವಕಾಶಗಳನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುವಂತಿಲ್ಲ. ಹಾಗೆಯೇ ದೇವೇಗೌಡರ ಜೊತೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿದ್ದರಿಂದಲೂ ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಅವರಿಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಅನುಭವ ಸಿಕ್ಕಿದೆ.

ಜನತಾ ದಳದಿಂದ ಹೊರನಡೆಯುವುದು ಖಚಿತವಾಗಿದ್ದರೂ ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸೇರಬೇಕೆಂದು ಜನರ ಒತ್ತಡವಿತ್ತೇ ಹೊರತು ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಅವರಿಗೆ ವೈಯಕ್ತಿಕವಾಗಿ ಒಲವಿರಲಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷದ ಹೈಕಮಾಂಡ್ ಸಂಸ್ಕೃತಿ. ಇಂದಿರಾ ಗಾಂಧಿ, ರಾಜೀವ ಗಾಂಧಿ ಹಾಗೂ ಸೋನಿಯಾ ಗಾಂಧಿ ಅವರ ನಡೆಗಳನ್ನು, ಪಕ್ಷದ ಒಳಗಿನ ಆಂತರಿಕ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಗಳ ಸ್ಪಷ್ಟ ಅರಿವುದು ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಅವರಿಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಅವರ ನಾಯಕತ್ವ, ಅವರ ಬದ್ಧತೆ, ಜನರಿಗಿರುವ ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಅವರ ಮೇಲಿನ ಒಲವನ್ನು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ನಾಯಕರು ಗುರುತಿಸಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಸೋನಿಯಾ ಗಾಂಧಿ ಅವರೂ ಮನವರಿಕೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದರು.

ಒಬ್ಬ ಹಿಂದುಳಿದ ನಾಯಕ ರಾಜಕೀಯದಿಂದ ದೂರವಾಗುತ್ತಾನೆ, ತುಳಿತಕ್ಕೊಳಗಾಗಿ ನೇಪಥ್ಯಕ್ಕೆ ಸರಿಯುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಎನ್ನುವ ನೋವು ಅನುಭವಿಸಿದ ಎಚ್.ವಿಶ್ವನಾಥ್ ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಅವರನ್ನು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಮನೆಗೆ ಕರೆತರಲು ಮಾಡಿದ ದೊಡ್ಡ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಜನರು ಮೆಚ್ಚಲೇ ಬೇಕು. ತಮ್ಮನ್ನು ಹಿಂದಿಕ್ಕಿ ಬೆಳೆಯುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಅವರಿಗಿದೆ ಎನ್ನುವ ಸ್ಪಷ್ಟ ಕಲ್ಪನೆಯಿದ್ದರೂ ವಿಶ್ವನಾಥ್ ತಳೆದ ನಿಲುವು ಇಂದು ಈ ನಾಡಿಗೆ ಓರ್ವ ಸಮರ್ಥ ನಾಯಕನ ಕೈಗೆ ಅಧಿಕಾರ ಸಿಗುವಂತಾಗಿದೆ.

ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಅವರು ಗುಟ್ಟಾಗಿ ದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷ ಸೇರಿಲ್ಲ. ಬಹುಷ ರಾಜಕೀಯ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಮಟ್ಟದ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸಭೆ ಮೂಲಕ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸೇರಿದವರಲ್ಲಿ ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಅವರೂ ವಿರಳರಲ್ಲಿ ವಿರಳರು. ಇದಕ್ಕೂ ಕಾರಣವಿದೆ. ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷದಲ್ಲಿ ಇಂಥ ಸ್ವಾಗತ ತೀರಾ ಅಪರೂಪ ಎನ್ನುವುದು ಆ ಪಕ್ಷದ ಇತಿಹಾಸ ನೋಡಿದರೆ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ. ಚಿರಂಜೀವಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸೇರಿದ ಸನ್ನಿವೇಶ ಮತ್ತು ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸೇರಿದ ಕ್ಷಣವನ್ನು ಕಣ್ಣಮುಂದಿಟ್ಟುನೋಡಿ. ಚಿರುಗೂ ಅಪಾರವಾದ ಬೆಂಬಲಿಗರಿದ್ದಾರೆ ಓರ್ವ ನಟನಾಗಿ. ಆದರೆ ಅವರು ಅತ್ಯಂತ ಸರಳವಾಗಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸೇರಿದರು. ಬೆಂಗಳೂರಲ್ಲಿ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಸಮಾವೇಶದಲ್ಲಿ ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಅವರನ್ನು ಸ್ವತ: ಸೋನಿಯಾ ಗಾಂಧಿ ಪಕ್ಷಕ್ಕೆ ಬರಮಾಡಿಕೊಂಡರು. ಅಂದು ಸೋನಿಯಾ ಗಾಂಧಿ ಮಾಡಿದ್ದ ಭಾಷಣದಲ್ಲಿ ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಅವರು ದೊಡ್ಡ ಶಕ್ತಿ, ಅವರ ಅಗತ್ಯ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷಕ್ಕೆ ಬೇಕಿತ್ತು, ಅವರಿಂದ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಬಲಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವ ವಿಶ್ವಾಸವಿದೆ ಎಂದಿದ್ದರು. ಅವರ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಖಂಡಿತಕ್ಕೂ ಸುಳ್ಳಾಗಲಿಲ್ಲ.

ಹೀಗೆ ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಅವರ ರಾಜಕೀಯ ನಡೆಗಳು, ಅವರು ಉಪಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾಗಿ, ಹಣಕಾಸು ಸಚಿವರಾಗಿ, ಸಾರಿಗೆ ಸಚಿವರಾಗಿ, ಪಶುಸಂಗೋಪನಾ ಸಚಿವರಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿವಹಿಸಿರುವುದು, ಇತ್ತೀಚಿನವರೆಗೂ ಪ್ರತಿಪಕ್ಷದ ನಾಯಕರಾಗಿ ಅಧಿಕಾರ ನಿಭಾಯಿಸಿದ ವೈಖರಿ ಬಹಳಷ್ಟು ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಮಾಡಿವೆ.

ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಹುದ್ದೆ ಸುಖದ ಸುಪ್ಪತ್ತಿಗೆಯಲ್ಲ, ಮುಳ್ಳಿನ ಹಾಸಿಗೆ ಎಂದು ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಹೇಳಿರುವುದು ಹಾಗಾದರೆ ಇವರಿಗೆ ಯಾಕೆ ಬೇಕಿತ್ತು ಈ ಹುದ್ದೆ ಎಂದು ಕೇಳಲು ಅವಕಾಶವಿದೆ. ನೋವಿನಲ್ಲೂ ಸುಖವಿದೆ, ಆದರೆ ಆ ಸುಖವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಲು ಬಯಸುವವರು ತೀರಾ ಕಡಿಮೆ. ನೋವಿರದ ಸುಖವೇ ಬೇಕು ಎನ್ನುವವರೇ ಹೆಚ್ಚು. ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಹೆರಿಗೆಯ ನೋವಿನಷ್ಟು ಯಾತನೆ ಬೇರೆ ಇರಲಾರದು, ಆದರೆ ಅಂಥ ನೋವನ್ನು ಸಹಿಸಿಕೊಂಡು ಮಗುವನ್ನು ಹೆರುವ ತಾಯಿ ತಾನು ನೋವು ಅನುಭವಿಸಿ ಹಡೆದ ಮಗುವನ್ನು ನೋಡಿ ಅನುಭವಿಸಿದ ನೋವನ್ನು ಮರೆತುಬಿಡುತ್ತಾಳೆ. ಒಂದು ದಿನವೂ ನಿನ್ನಿಂದಾಗಿ ನಾನು ನೋವು ಅನುಭವಿಸಿದೆ ಎನ್ನುವ ಆರೋಪ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ. ಅಂಥ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಅವರ ಆಡಳಿತದಿಂದ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡಬಹುದು ಎನ್ನುವುದೇ ನಾಡಿನ ಜನರದ್ದಾಗಿದ್ದರೆ ಅಚ್ಚರಿಪಡಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ.

ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಅವರ ಹೆಗ್ಗುರುತು ಅವರ ನಂಬಿಕೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಪಾಲಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದಿರುವ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳು ನಿಜ. ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಅವರಿಗಿರುವ ಬಹುಮುಖ್ಯ ದೌರ್ಬಲ್ಯ ಮುಂಗೋಪ ಮತ್ತು ನಿಷ್ಠುರ ಮಾತು. ಇವುಗಳಿಗೆ ಸ್ವಯಂ ನಿಯಂತ್ರಣ ಹಾಕಿಕೊಂಡರೆ ಅವರು ಅಂದುಕೊಂಡದ್ದನ್ನು ಸಾಧಿಸಲು, ಜನರ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ನಿಜಗೊಳಿಸಲು ಸುಲಭವಾಗುತ್ತದೆ.

Follow

Share

– ಬಿ.ಶ್ರೀಪಾದ ಭಟ್

ಕಟ್ಟ ಕಡೆಗೂ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಗೆದ್ದಿದೆ. ತಾನು ಗೆದ್ದಿದ್ದು ನಿಜವೇ ಎಂದು ಖಾತರಿಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಪದೇ ಪದೇ ಮೈ ಚಿವುಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ. ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು, ಅಯಾಸದಿಂದ ಬೆಟ್ಟವನ್ನೇರಿದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ. ಕಳೆದು ಏಳು ವರ್ಷಗಳ ಸತತ ಸೋಲಿನಿಂದ ಕಂಗೆಟ್ಟಿದ, ಹೆಚ್ಚೂ ಕಡಿಮೆ ಆತ್ಮವಂಚನೆಯ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ತಳ್ಳಲ್ಟಟ್ಟಿದ್ದ ಈ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷ, ಮತ್ತು ಕಳೆದ ಏಳು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ಬದ್ಧತೆಗಳಿಲ್ಲದ, ಭವಿಷ್ಯದ ಕುರಿತಾದ ನಿಖರವಾದ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಗಳಿಲ್ಲದ, ಆಧುನಿಕ ಕರ್ನಾಟಕದ ರೂಪುರೇಷಗಳ ಬಗೆಗೆ ಕೊಂಚವೂ ತಿಳುವಳಿಕೆಗಳಿಲ್ಲದ ಈ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನ ನೇತಾರರ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಮಾತುಗಳು ನಗೆಪಾಟಲಿಗೀಡಾಗುತ್ತಿತು, ತಿರಸ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಗುರಿಯಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಬಿಜೆಪಿಯ ಕಡು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಆಡಳಿತಕ್ಕೆ, ಅವರ ದುರಹಂಕಾರದ, ಮತಾಂಧತೆಯ ಬಿರುಗಾಳಿಗೆ, ಮತೀಯ ರಾಷ್ತ್ರೀಯತೆಗೆ ಈ 125 ವರ್ಷಗಳ ಇತಿಹಾಸವಿರುವ ಜಾತ್ಯಾತೀತ ಪಕ್ಷವಾದ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಬಳಿ ನೇರವಾಗಿ ಮುಖಾಮುಖಿಯಾಗುವಂತಹ ಯಾವುದೇ ಬಗೆಯ ಬೌದ್ಧಿಕ ಗಟ್ಟಿತನದ ಕಸುವಿನ ಶಕ್ತಿಯಾಗಲೀ, ರಾಜಕೀಯ ಮುತ್ಸದ್ದಿತನವಾಗಲೀ, ಒಂದು ಕಾಲಕ್ಕೆ ತಮಗೆ ಊರುಗೋಲಾಗಿದ್ದ ಸಮಾಜವಾದದ ಹತಾರಗಳಾಗಲಿ ಇರಲೇ ಇಲ್ಲ. ಹಾಗೂ ಹೆಚ್ಚೂ ಕಡಿಮೆ ಅದರ ಆಸ್ತಿತ್ವವೇ ನಾಶವಾಗಿತ್ತು.

ಇಂತಹ ದಿಕ್ಕೆಟ್ಟ ಸ್ಥಿತಿಯಿಂದ ಹಠಾತ್ತಾಗಿ ಅಧಿಕಾರದ ಗದ್ದುಗೆಯ ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ತಲುಪಿದ ಈ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ಗೆ ಈ ಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ತನ್ನ ಈ ಗೆಲುವಿನ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಹರ್ಷೋದ್ಗಾರದಿಂದ ಕುಣಿದಾಡುವಂತಹ ಸ್ಥಿತಿಯೇನು ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ಮಂದಹಾಸ ಬೀರುತ್ತಾ, ಮುಗುಳುನಗೆಯಿಂದ ವಿ ಆಕಾರದಲ್ಲಿ ಕೈಯನ್ನು ಎತ್ತಬಹುದು ಯಾವ ಮುಲಾಜಿಲ್ಲದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಬೇರೆಯವರ ಮಾತು ಬಿಡಿ, ತಮ್ಮ ಗೆಲುವೆನ್ನುವ ಗೆಲುವು ಹೆಚ್ಚೂ ಕಡಿಮೆ ಋಣಾತ್ಮಕ ಮತಗಳಿಂದ ಬಂದಿದ್ದು, ಈ ಗೆಲುವು ಕೋಮುವಾದಿ, ಭ್ರಷ್ಟ ಬಿಜೆಪಿ ವಿರುದ್ಧದ ಆಡಳಿತ ವಿರೋಧ ಅಲೆಯ ಮೇಲೆ ತೇಲಿ ಬಂದಿದ್ದು ಎಂದು ಸ್ವತಃ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ಸಿಗರಿಗೇ ಗೊತ್ತು. ಕರಾವಳಿ ಜಿಲ್ಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಘ ಪರಿವಾರದ ಪುಂಡಾಟಿಕೆಯಿಂದ, ವಿಷಮಯವಾದ ಹಿಂದುತ್ವದ ಅಜೆಂಡಾದಿಂದ ಅಲ್ಲಿನ ಜನತೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ರೋಸಿ ಹೋಗಿದ್ದು ಆ ಜಿಲ್ಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸ್ವೀಪ್ ಮಾಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ಮೂಲಭೂತ ಕಾರಣ. ಇದೇ ಮಾತನ್ನು ಹೈದರಾಬಾದ್ ಕರ್ನಾಟಕ, ಬಿಜಾಪುರ, ಬಾಗಲಕೋಟೆ ಹಾಗೂ ಇತರೇ ಜಿಲ್ಲೆಗಳಿಗೂ ಅನ್ವಯಿಸುತ್ತದೆ. ಇವೆಲ್ಲ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನ್ನು ಕೈ ಹಿಡಿದೆತ್ತಿವೆ. ಈ ಬಾರಿಯ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಬೆರಳಣಿಕೆಯಷ್ಟು ಅಭ್ಯರ್ಥಿಗಳನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಇತರೇ ಬಹುಪಾಲು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ಸಿಗರು ಬಿಜೆಪಿಯ ವಿರೋಧಿ ಅಲೆಯ ಮತಗಳು ತಮ್ಮ ಬುಟ್ಟಿಗೆ ಬಂದು ಬೀಳುತ್ತವೆ ಎಂಬ ಆತ್ಮ ವಿಶ್ವಾಸದಿಂದ, ಅತ್ಯಂತ ನಿರ್ಲಕ್ಷ್ಯ ಮತ್ತು ಉಢಾಫೆಯಿಂದಲೇ ಈ ಬಾರಿಯ ಚುನಾವಣೆಯನ್ನು ಎದುರಿಸಿದ್ದರು.

ಹಾಗೆಯೇ ಕರ್ನಾಟಕವನ್ನು ದೇಶದಲ್ಲಿಯೇ ಭ್ರಷ್ಟ ರಾಜ್ಯವನ್ನಾಗಿಸಿದ, ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ, ಮಂತ್ರಿ, ಶಾಸಕರು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಅಪಾದನೆಯ ಮೇಲೆ ಜೈಲು ಸೇರಬೇಕಾದಂತಹ ದುರಂತಕ್ಕೆ ತಳ್ಳಲ್ಪಟ್ಟ, ಕರ್ನಾಟಕವನ್ನು ದಿನನಿತ್ಯ ಹಗರಣಗಳ ಗೂಡನ್ನಾಗಿಸಿದ, ಹಿಂದುತ್ವದ ಅಜೆಂಡವನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ನೀಚ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಪ್ರಯೋಗಿಸಿ ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತರ ಜೀವನವನ್ನು ನರಕವನ್ನಾಗಿಸಿದ ಬಿಜೆಪಿ ಪಕ್ಷಕ್ಕೆ ತಕ್ಕ ಶಾಸ್ತಿ ಮಾಡಲು, ಸಂಘ ಪರಿವಾರವನ್ನು ಕಸದ ಬುಟ್ಟಿಗೆ ತಳ್ಳಲು ಕನ್ನಡದ ಪ್ರಜ್ಞಾವಂತ ಜನತೆ ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡಿಯಾಗಿತ್ತು. ಇದಕ್ಕೆ ಪರ್ಯಾಯ ಪಕ್ಷದ ಅವಶ್ಯಕತೆಯಾಗಿ ಮೂಡಿ ಬಂದದ್ದೇ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್. ಏಕೆಂದರೆ ಕನ್ನಡಿಗರು ತಂದೆ, ಮಕ್ಕಳ ಪಕ್ಷ ಮತ್ತವರ ಆಸ್ತಿಯಂತಾಗಿರುವ ಜನತಾ ದಳವನ್ನು ನಂಬಲು ಸುತಾರಾಂ ಸಿದ್ಧರಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವರ ಎಲ್ಲಾ ರಾಜಕೀಯ ನಡೆಗಳೂ, ಪಟ್ಟುಗಳೂ ಸ್ವಹಿತಾಸಕ್ತಿಯ, ಕುಟಂಬದ ನೆಲೆಯಲ್ಲಿಯೇ ನಿರ್ಧರಿಲ್ಪಡುತ್ತವೆ. ಅಲ್ಲದೆ ಸರ್ವಜನರನ್ನೂ ತುಳಿಯುವ, ಹತ್ತಿಕ್ಕುವ ಈ ಕುಟುಂಬದ ಸರ್ವಾಧಿಕಾರದ ಧೋರಣೆಯ ಗುಣಗಳನ್ನು ಕನ್ನಡಿಗರು ೨೦೦೮ರಲ್ಲಿಯೇ ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದ್ದರು. ಇನ್ನು ಹಾಳೂರಿಗೆ ಉಳಿದವನೇ ರಾಜ ಎಂಬಂತೆ ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿತವಾಗಿದ್ದು ಈಗಾಗಲೇ ಸೋತು ಕಂಗೆಟ್ಟಿದ್ದ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷ. ಅಲ್ಲದೆ ಎಷ್ಟೇ ಭ್ರಷ್ಟಗೊಂಡರೂ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನೊಳಗಿರುವ ಜಾತ್ಯಾತೀತತೆಯ ಮೂಲ ಸೆಲೆ ಇನ್ನೂ ಬತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವ ಜನರ ನಂಬಿಕೆ ಹಾಗೂ ಏನಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಸಂಘ ಪರಿವಾರದ ಮತಾಂಧತೆ ಮತ್ತು ಧರ್ಮದ ಆಧಾರದ ಮೇಲಿನ ಸಮಾಜವನ್ನು ಛಿದ್ರವಾಗಿಸುವ ಅತಿರೇಕ ಘಟನೆಗಳು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಆಡಳಿತದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ನಡೆಯಲಾರವು ಎನ್ನುವ ವಿಶ್ವಾಸವು ಪ್ರಜ್ಞಾವಂತ, ಪ್ರಗತಿಪರ ಕನ್ನಡಿಗರು ಕಾಂಗ್ರಸ್‌ನ ಪರ ನಿಲ್ಲಲು ಮುಖ್ಯ ಕಾರಣವಾಗಿತ್ತು. ಅಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಕರ್ನಾಟಕವನ್ನು ನರಕವನ್ನಾಗಿಸಿದ್ದರು ಈ ಮತಾಂಧ, ಭ್ರಷ್ಟ ಸಂಘ ಪರಿವಾರದವರು.

ಈ ಎಲ್ಲ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಇಂದಿನ ರಾಜಕಾರಣವನ್ನು ಅವಲೋಕಿಸಿದಾಗ ಇಂದಿನ 2013 ರ ಕರ್ನಾಟಕದ ರಾಜಕೀಯ ವಾತಾವರಣಕ್ಕೂ, ಮೂವತ್ತು ವರ್ಷಗಳಷ್ಟು ಹಿಂದಿನ 1983 ರ ಕರ್ನಾಟಕದ ರಾಜಕೀಯ ವಾತಾವರಣಕ್ಕೂ ಬಹಳ ಸಾಮ್ಯತೆಗಳಿವೆ. ಆಗ ಸಂಜಯ್ ಬ್ರಿಗೇಡ್ ಗುಂಪಿಗೆ ಸೇರಿದ್ದ, ಅಪಕ್ವ ರಾಜಕಾರಣಿಯಾಗಿದ್ದ ಗುಂಡೂರಾವ್ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ಅಂಧಾದುಂಧಿ, ಭ್ರಷ್ಟ, ಕ್ಲಬ್ ಮಟ್ಟದ ಆಡಳಿತ ನೀಡಿದ್ದ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷವು ಕನ್ನಡಿಗರ ತಿರಸ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಗುರಿಯಾಗಿತ್ತು. ಕಂಡ ಕಂಡಲ್ಲಿ ಜನತೆ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ಸಿಗರನ್ನು ಉಗಿಯುತ್ತಿದ್ದರು. ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನ್ನು ಕಸದ ಬುಟ್ಟಿಗೆ ಎಸೆಯಲು ಕನ್ನಡಿಗರು ತುದಿಗಾಗಲಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದರು. ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷದ ಆಗಿನ ಸ್ಥಿತಿಯು ಇಂದಿನ ಬಿಜೆಪಿ ಸ್ಥಿತಿಯಂತಿತ್ತು. ಆಗ ಉತ್ತುಂಗ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ರೈತ ಚಳುವಳಿ, ದಲಿತ ಚಳುವಳಿ ಮತ್ತು ಪ್ರಜ್ಞಾವಂತರ ಪತ್ರಿಕೆಯಾದ ಲಂಕೇಶ್ ಪತ್ರಿಕೆಯ ಸಂಯುಕ್ತ ಮತ್ತು ಸತತ ಹೋರಾಟದ ಫಲವಾಗಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಧೂಳೀಪಟವಾಗಿತ್ತು. ಸಂಭಾವಿತರಂತೆ ಕಂಗೊಳಿಸುತ್ತಿರುವ ಈಗಿನ ಬಹುಪಾಲು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು ಆಗ ವಿಲನ್‌ಗಳಾಗಿ ಮೂಲೆಗುಂಪಾಗಿದ್ದರು. ಅದರ ಫಲವಾಗಿಯೇ ಕರ್ನಾಟಕ ರಾಜಕೀಯದಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಪಲ್ಲಟ,ಹೊಸ ಯುಗ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಿತ್ತು. ಆಗ ಈ ಹೊಸ ಯುಗದ ನಾಯಕರಾಗಿ, ಬದಲಾವಣೆಯ ಹರಿಕಾರರಾಗಿ ಮೂಡಿಬಂದಿದ್ದು ಎಂ.ಪಿ.ಪ್ರಕಾಶ್, ಸಿಂಧ್ಯ, ಜೆ.ಹೆಚ್.ಪಟೇಲ್, ನಜೀರ್ ಸಾಬ್, ಬಿ.ರಾಚಯ್ಯ, ಜಾಲಪ್ಪ, ಜೀವಿಜಯ, ದೇವೇಗೌಡ, ಬಿ.ಎಲ್.ಗೌಡ, ಲಕ್ಮೀಸಾಗರ್, ಬಂಗಾರಪ್ಪ, ವೈ.ಕೆ.ರಾಮಯ್ಯ, ಬೈರೇಗೌಡ, ಸಿದ್ದರಾಮಯ್ಯ, ಬಿ.ಆರ್.ಯಾವಗಲ್, ಎಂ.ಚಂದ್ರಶೇಖರ್ ಮುಂತಾದ ಜನತಾ ಪರಿವಾರದ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು. ಇವರೆಲ್ಲರೂ ಶಾಸಕರಾಗಿ ಆಯ್ಕೆಯಾಗಿದ್ದು ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಆಗ ತಂಗಾಳಿಯನ್ನು ಬೀಸಿದಂತಿತ್ತು. ಆಗ ಒಂದು ಬಗೆಯ ಹೊಸ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಮೈದಾಳುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ ಚಲಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲದ, ಕುತಂತ್ರ ರಾಜಕಾರಣಿ ರಾಮಕೃಷ್ಣ ಹೆಗಡೆ ದೆಹಲಿಯಿಂದ ನೇರವಾಗಿ ಕರ್ನಾಟಕದ ಮೇಲೆರೆಗಿ ಬಿಲ ಹೊಕ್ಕ ಹಾವಿನಂತೆ ಜನತಾ ಪರಿವಾರದಲ್ಲಿ ಸೇರಿಕೊಂಡು, ಭಟ್ಟಂಗಿ, ಜಾತಿವಾದಿ ಪತ್ರಕರ್ತರ ಕುಮ್ಮಕ್ಕಿನಿಂದ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯೂ ಆಗಿ ಬಿಟ್ಟರು.

ಆದರೂ ಸಹ ಎಂಬತ್ತರ ದಶಕದ ಜನತಾ ಪರಿವಾರದ ಆಡಳಿತದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬಂದ, ಜಾರಿಗೊಂಡ ಹೊಸ ಸಂಕೇತಗಳು, ಅನೇಕ ಗುಣಾತ್ಮಕ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ನಾವು ಮರೆಯುವಂತಿಲ್ಲ. ಸೀಮಿತ ನೆಲೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಆದರೂ ರಾಜ್ಯದ ಆಡಳಿತವು ವಿಕೇಂದ್ರೀಕರಣಗೊಂಡಿದ್ದು ಈ ಜನತಾ ಪರಿವಾರದ ಕಾಲಘಟ್ಟದಲ್ಲಿ. ಭಿನ್ನವಾದ ರಾಜಕೀಯ ಮಾದರಿಗೆ ಜನತಾ ಪರಿವಾರ ಉದಾಹರಣೆಯಂತಿದ್ದದ್ದೂ ಸಹ ನಿಜ.ಹೊಸ ನುಡಿಕಟ್ಟಿನ ಬಳಕೆಗಾಗಿ ಹೊಸ ವೇದಿಕೆಗಳು ನಿರ್ಮಾಣಗೊಂಡಿದ್ದೂ ನಿಜ. ಆದರೆ ಇದೇ ಪರಿವಾರದ ಆಡಳಿತದ ಕಾಲಘಟ್ಟದಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಕುದುರೆಮೋತಿ ಸ್ವಾಮಿ ಅತ್ಯಾಚಾರ, ಬೆಂಡಿಗೇರಿ ಪ್ರಕರಣ, ಬದನವಾಳು ಪ್ರಕರಣಗಳು ಶೋಷಿತ ವರ್ಗಗಳನ್ನು, ತಳ ಸಮುದಾಯಗಳನ್ನು ಅತಂತ್ರ ಸ್ಥಿತಿಗೆ, ಮತ್ತಷ್ಟು ದಯನೀಯ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ತಳ್ಳಿತು. ಅನೇಕ ಭೂ ಹಗರಣಗಳು ಬಯಲಿಗೆ ಬಂದವು. ಹೆಗಡೆಯ ಕಾಲದಲ್ಲೇ ಬೆಂಗಳೂರು ನಗರ ತನ್ನ ಹಸಿರು ಪಟ್ಟಿಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು ರಾಕ್ಷಸ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಬೆಳದದ್ದು. ಈ ರಿಯಲ್ ಎಸ್ಟೇಟ್‌ನ ಭೂಗತ ವ್ಯವಹಾರಕ್ಕೆ ಆಗಲೇ ನಾಂದಿ ಹಾಡಿದ್ದು. ಇಂತಹ ಸ್ಥಿತ್ಯಂತರ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಹೆಗಡೆಯವರ ಗುಳ್ಳೇನರಿಯ ತಂತ್ರಗಳು, ಆಸೆಬುರುಕತನ, ಜಾತೀಯತೆಯ ಪ್ರಯೋಗಗಳು, ಇಂದಿನ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪನವರ ಮೇಲಿನ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಅಪಾದನೆಗಳಿಗೆ ಸಾಮ್ಯತೆ ಇರುವ ಆಗಿನ ಹೆಗಡೆಯವರ ಮೇಲಿನ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಆರೋಪಗಳು, ರಶೀದ್ ಕೊಲೆ ಪ್ರಕರಣ, ಒಳ ಜಗಳ, ತನ್ನೊಳಗೆ ಹರಡಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಜಾತೀಯತೆಯ ರೋಗ ಮುಂತಾದ ಅನಿಷ್ಟಗಳೆಲ್ಲ ಜನತಾ ಪಕ್ಷಕ್ಕೇ ಉರುಳಾಗಿದ್ದು ಹಾಗೂ ನಂತರ ನಡೆದದ್ದೆಲ್ಲಾ ಇಂದು ಇತಿಹಾಸ.

ಮೂವತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ 1983 ರಲ್ಲಿ ಜನತಾ ಪರಿವಾರ ನಿಂತ ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಇಂದು ೨೦೧೩ರಲ್ಲಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಬಂದು ನಿಂತಿದೆ. ಮೇಲ್ನೊಟಕ್ಕಂತೂ ಈ ಬಾರಿ ಆಯ್ಕೆಯಾದ ಬಹುಪಾಲು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಶಾಸಕರನ್ನು ಆ ಕಾಲದ ಜನತಾ ಪರಿವಾರದ ನಾಯಕರೊಂದಿಗೆ ಹೋಲಿಕೆ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಅಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಇದು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷದ ಬಲು ದೊಡ್ಡ ಮಿತಿ ಹಾಗು ಸರಿಯಾಗಿ ಮಟ್ಟ ಹಾಕದಿದ್ದರೆ ಪಕ್ಷಕ್ಕೇ ಮುಂದೆ ಉರುಳಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳಿವೆ. ಆದರೆ ಇದನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಇಂದು ಬದಲಾವಣೆಯ ಜವಬ್ದಾರಿಯನ್ನು, ಹಿಂದುಳಿದ ವರ್ಗಗಳ ಮತ್ತು ದಲಿತರ ನಡುವೆ ಹೊಸ ಧ್ರುವೀಕರಣದ ಆಶಯಗಳನ್ನು, ಕರ್ನಾಟಕವನ್ನು ಮತೀಯವಾದದ, ಹಿಂದುತ್ವದ ಫೆನೆಟಿಸಂನಿಂದ ಬಿಡುಗಡೆಗೊಳಿಸುವ ಅತ್ಯಂತ ಭಾರವಾದ ಆದರೆ ಅತ್ಯಂತ ಗುರುತರವಾದ ಜವಬ್ದಾರಿಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಹೊತ್ತುಕೊಂಡಿರುವ ಈಗಿನ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷ ಇದನ್ನೆಲ್ಲ ಹೇಗೆ ನಿಭಾಯಿಸುತ್ತದೆ?? ಕರ್ನಾಟಕವನ್ನು ಪ್ರಗತಿಪರ, ಜಾತ್ಯಾತೀತ ರಾಜ್ಯವಾಗಿ ಕಟ್ಟುವ ಸುವರ್ಣಾವಕಾಶವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನ ನಾಯಕರಲ್ಲಿ ಬಳಿ ಕನಿಷ್ಟ ಇವುಗಳ ಕುರಿತಾಗಿ ಕನಸುಗಳಿವೆಯೇ?? ಕನಸುಗಳಿದ್ದರೆ ಅದನ್ನು ಅನುಷ್ಟಾನಗೊಳಿಸಲು ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯ ಕ್ರೋಢೀಕರಣ ಯಾವ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿದೆ?? ಕ್ರೂರ ಮತ್ತು ಅರಾಜಕತೆಯಿಂದ ಕೂಡಿದ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಸಹನೀಯಗೊಳಿಸಲು ಒಗ್ಗಟ್ಟಾಗಿ ದುಡಿಯುವ ಧೃಢ ಸಂಕಲ್ಪವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆಯೇ?? ಸಂಘ ಪರಿವಾರದ ಕ್ರೂರ ಸಂತತಿಗಳನ್ನು ಹೆಕ್ಕಿ, ಹೆಕ್ಕಿ ತೆಗೆದು ಶಿಕ್ಷೆಗೆ ಗುರಿಪಡಿಸುತ್ತೇವೆ, ಕರ್ನಾಟಕವನ್ನು ಉಸಿರುಗಟ್ಟಿಸುತ್ತಿರುವ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ಮತ್ತು ಅಪಾಯಕಾರಿ ಹಿಂದುತ್ವದ ಕಬಂಧ ಬಾಹುಗಳಿಂದ ಬಿಡುಗಡೆಗೊಳಿಸುತ್ತೇವೆ ಎಂದು ತುಂಬಾ ಸೂಕ್ಷ್ಮಮತಿಗಳಾಗಿ, ಪ್ರಜ್ಞಾಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ಸಿಗರು ಪಣ ತೊಡಬಲ್ಲರೇ?? ಭೀಕರ ವಾಸ್ತವತೆಯನ್ನು ಮುಖಾಮುಖಿಯಾಗುವ ಎದೆಗಾರಿಕೆ ಮತ್ತು ಮಾನಸಿಕ ಸಿದ್ದತೆಯನ್ನು ಕರ್ನಾಟಕದ ಜನತೆಯ ಮುಂದೆ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾಗಿ ನಿವೇದಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲರೇ ಈ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ಸಿಗರು?? ಇಂದು ಓಬಿಸಿ ಮತ್ತು ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತ ವರ್ಗಗಳ ಸಂಪೂರ್ಣ ಬೆಂಬಲ ಗಳಿಸಿ ಆ ಮೂಲಕ ತನ್ನ ಹಳೇ ಓಟ್ ಬ್ಯಾಂಕ್ ಅನ್ನು ಮರಳಿ ಗಳಿಸಿರುವ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಈ ಓಟ್ ಬ್ಯಾಂಕ್ ಅನ್ನು ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ನೆಲೆಗಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಿ, ತನ್ನ ಅವಕಾಶವಾದಿತನದ ಮುಖವಾಡ ಕಳಚಿ ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾಗಿ ದುಡಿಯಬಲ್ಲದೇ?? ಅಲ್ಲದೆ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಈ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಡಿ.ಕೆ.ಶಿವಕುಮಾರ್, ದೇವರಾಜ್ ರಂತಹ ಹಾಗೂ ಇನ್ನಿತರ ಅವಾಂತಕಾರಿ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ನಿಭಾಯಿಸುತ್ತದೆ??

ಕೊನೆಯದಾಗಿ, ಈಗಿನ ಚುನಾವಣಾ ಫಲಿತಾಂಶಗಳು ಕರ್ನಾಟಕ ರಾಜಕೀಯವನ್ನು ಒಂದು ನಿರ್ಣಾಯಕ ಹಂತದಲ್ಲಿ ತಂದು ನಿಲ್ಲಿಸಿದೆ. ಅದೇನೆಂದರೆ ಇನ್ನು ಮುಂದಿನ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಕರ್ನಾಟಕದ ರಾಜಕಾರಣವು ತನ್ನ ಪಕ್ಕದ ತಮಿಳುನಾಡು, ಕೇರಳದ ಜಾಡಿಗೆ ಹೊರಳುತ್ತಿದೆ ಎಂಬುದು. ಈ ಅವಕಾಶವಾದಿ, ಭ್ರಷ್ಟ ಕೆಜೆಪಿ ಪಕ್ಷ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಮುಗ್ಗರಿಸಿ ನಾಮಾವಶೇಷವಾಗಿದೆ. ಇನ್ನು ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ತಂದೆ ಮಕ್ಕಳ ಪಕ್ಷ ಜನತಾ ದಳದ ಪ್ರಭಾವ ಮತ್ತು ಬಲಾಬಲ ಮತ್ತಷ್ಟು ಕುಗ್ಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳಿವೆ. ಕಡೆಗೆ ತಮಿಳುನಾಡಿನ ಡಿ.ಎಂ.ಕೆ ಮತ್ತು ಏಐಡಿಎಂಕೆ, ಕೇರಳದ ಯುಡಿಎಫ್ ಮತ್ತು ಎಲ್‌ಡಿಫ್ ಮಾದರಿಯಲ್ಲಿ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಮತ್ತು ಬಿಜೆಪಿ ಪಕ್ಷಗಳು ಅಧಿಕಾರದ ಚುಕ್ಕಾಣಿಯನ್ನು ಹಿಡಿಯಬಹುದು. ಅದಕ್ಕೆ ೨೦೧೩ರ ಚುನಾವಣೆ ಮುನ್ನುಡಿಯನ್ನು ಬರೆದಂತಿದೆ. ಆದರೆ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷಕ್ಕೆ ಇದನ್ನು ಸುಳ್ಳು ಮಾಡಲು ಮುಂದಿನ ಐದು ವರ್ಷಗಳ ಅವಕಾಶವಿದೆ.

ಮೇಲಿನ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳನ್ನು ಸುಳ್ಳು ಮಾಡಲು ಇಂದಿನ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯ, ಪ್ರಗತಿಪರ ನಾಯಕ ಪುಟ್ಟಣ್ಣಯ್ಯ ಗೆದ್ದಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ಭವಿಷ್ಯದ ಕುರಿತಾಗಿ ಹೊಸ ಭರವಸೆ. ಲೋಕಸತ್ತಾ ಪಕ್ಷದಿಂದ ಸ್ಪಧಿಸಿದ್ದ ರವಿ ಕೃಷ್ಣಾರೆಡ್ಡಿ 6596 ರಷ್ಟು ಮತಗಳನ್ನು ಗಳಿಸಿ ನಾಲ್ಕನೇ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿಯೂ, ಅಶ್ವಿನ್ ಮಹೇಶ್ 11915 ಮತಗಳನ್ನು ಗಳಿಸಿ ಮೂರನೇ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿಯೂ, ಶಾಂತಲಾ ದಾಮ್ಲೆ 9071 ಮತಗಳನ್ನು ಗಳಿಸಿ ನಾಲ್ಕನೇ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ಇವರೆಲ್ಲ ಹಣ ಹಂಚದೆ, ಬದಲಾಗಿ ಜನತೆಯಿಂದಲೇ ಹಣ ಪಡೆದು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಚುನಾವಣೆ ನಡೆಸಿದವರು. ಈ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ದಲಿತ ಸಂಘಟನೆಗಳು, ರೈತ ಸಂಘಟನೆಗಳು, ಲೋಕಸತ್ತಾ ಪಕ್ಷ, ಮತ್ತು ಕಮ್ಯುನಿಷ್ಟ್ ಪಕ್ಷ ಇವರೆಲ್ಲರೂ ಒಗ್ಗಟ್ಟಾಗಿ ಧ್ರವೀಕರಣಗೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿದೆ. ಆ ಮೂಲಕ ಪರ್ಯಾಯ ರಾಜಕಾರಣಕ್ಕೆ ಒಂದು ಮುನ್ನುಡಿಯನ್ನು ಬರೆಯಬಾರದೇಕೆ??

ಇದು ಕತ್ತಲ ದಾರಿಯೇ ನಿಜ, ಆದರೆ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯ ಬಲ, ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆಯ, ನೈತಿಕತೆಯ ಬಲ ಎಂದಿಗೂ ಬೆಳಕಿನ ಹಣತೆಗಳೇ. ಇದನ್ನು ಹಚ್ಚಬೇಕಷ್ಟೇ.