Follow
– ಡಾ.ಎಸ್.ಬಿ. ಜೋಗುರ
ಕಳೆದ ಲೋಕಸಭಾ ಚುನಾವಣೆಯ ಫ಼ಲಿತಾಂಶ ಅದೇಕೋ ಮರೆತೆನಂದರೂ ಮರೆಯುತ್ತಿಲ್ಲ. ಈ ದೇಶದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಅಗ್ರಗಣ್ಯ ಪಾತ್ರ ನಿರ್ವಹಿಸಿದ ನೂರಾರು ವರ್ಷಗಳ ರಾಜಕೀಯ ಚರಿತ್ರೆಯಿರುವ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷ ಹೀಗೆ ಕೇವಲ ೪೪ ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಗೆಲ್ಲುವ ಮೂಲಕ ದೇಶವ್ಯಾಪಿಯಾಗಿ ಸಂಕೋಚವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಬೇಕಾಯಿತು. ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷದ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಮತ್ತು ಉಪಾಧ್ಯಕ್ಷರು ಈ ಬಗೆಯ ಸೋಲಿನ ಹೊಣೆಯನ್ನು ಖುದ್ದಾಗಿ ತಾವೇ ಹೊರುತ್ತೇವೆ ಎಂದರೂ ಅವರ ಸುತ್ತ ಮುತ್ತಲಿರುವ ಅನೇಕ ಹಿರಿ-ಕಿರಿಯ ಕಾಂಗೈ ನಾಯಕರು ಅದು ಹೇಗೆ ಆದೀತು.. ಸೋಲಿಗೆ ನಾವೂ ಹೆಗಲು ಕೊಡುತ್ತೇವೆ ಎನ್ನುವಂತೆ ರಾಗ ತೆಗೆದಿರುವದೂ ಇತ್ತು. ಹೀಗೆ ಕುಟುಂಬ ರಾಜಕಾರಣವನ್ನು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ಸಿನ ಹಿರಿಯರು ಮನಸಿಲ್ಲದ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಒಪ್ಪಿದ್ದರಿಂದಲೇ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ನಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಒಳಜಗಳ, ಗುಂಪುಗಾರಿಕೆ, ಬೆನ್ನಲ್ಲಿ ಚಾಕು ಹಾಕುವ ತಂತ್ರಗಳು ಆರಂಭವಾದವು. ನಮ್ಮವರೇ ನಮ್ಮನ್ನು ಸೋಲಿಸಿದರು ಎನ್ನುವ ಮಾತು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷದಲ್ಲಿ ಇಂದು ನಿನ್ನೆಯದಲ್ಲ. ಹೀಗಿದ್ದಾಗಲೂ ಹಗ್ಗ ಹದಿನಾರು ಮಾರು ಇದ್ದರೂ ಅದರ ಕುಣಿಕೆ ಮಾತ್ರ ನನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿರಲಿ ಎನ್ನುವ ಹೈ ಕಮಾಂಡ್ ಯಾವ ತಂತ್ರಗಳನ್ನು ತನ್ನದೇ ಪಕ್ಷದ ಒಳಗಿನ ವೈರಿಗಳನ್ನು ಸದೆ ಬಡಿಯಲು ಅನುಸರಿಸಿತು..? ಎನ್ನುವ ಪ್ರಶ್ನೆ ಏಳದೇ ಇರದು. ಜೊತೆಗೆ ಚುನಾವಣೆಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಪಕ್ಷದ ಹಿರಿಯರನ್ನು ಹೋಲ್ಸೇಲಾಗಿ ಬದಿಗಿಟ್ಟು 
ರಾಹುಲ್ ನೇತೃತ್ವವನ್ನು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬಿಂಬಿಸುವಂಥಾದದ್ದು ಮತದಾರನ ಮೇಲೆ ಮೋದಿ ಅಲೆಯಿರುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಮಾಡಬೇಕಾದ ಕೆಲಸವನ್ನು ಮಾಡಲಿಲ್ಲ. ಮೋದಿಯ ರಾಜಕೀಯ ಅನುಭವ, ಸಂಘಟನಾ ಶಕ್ತಿ, ನಾಟಕೀಯವಾದ ಭಾಷಣ ಶೈಲಿ ಆ ಮೂಲಕ ಸೃಷ್ಟಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಸಮೂಹಸನ್ನಿ ಇದು ರಾಹುಲ್‌ಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದು ಕಟುವಾಸ್ತವ. ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ನ ಅನೇಕ ಹಿರಿಯರು ಹೈ ಕಮಾಂಡ್ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕುಟುಂಬದ ರಾಜಕಾರಣವನ್ನು ಓಲೈಸಲು ಮಾಡಿದ ಪರಿಣಾಮವೇ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಈ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ತಲುಪಲು ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಕಾರಣ. ಸರಿ ಇರುವುದನ್ನು ಸರಿ, ತಪ್ಪಿರುವುದನ್ನು ತಪ್ಪು ಎನ್ನುವ ದೃಢವಾದ ಮನ:ಸ್ಥಿತಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷದ ಕಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿರುವ ನಾಯಕರಲ್ಲಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ ಪ್ರತಿಯೊಂದನ್ನು ಹೈ ಕಮಾಂಡ್ ಎಂಬ ದುರ್ಬೀನ್ ಮೂಲಕ ನೋಡುವ, ಅನುಭವಿಸುವ, ತೀರ್ಮಾನಿಸುವ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷಕ್ಕೆ ಚುನಾವಣೆಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿಯೂ ಪಕ್ಷದ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳ ಚುರುಕುತನ, ವ್ಯಾಪಕತೆ ಏನಾಗಿರಬೇಕು ಎನ್ನುವದರ ಮೇಲೆಯೂ ಹಿಡಿತಗಳು ಹೇರಲ್ಪಡುತ್ತವೆ. ಮೋತಿಲಾಲ್ ನೆಹರು, ಜವಾಹರಲಾಲ್ ನೆಹರು, ಮಗಳು ಇಂದಿರಾ ಗಾಂಧಿ, ಮೊಮ್ಮಗ ರಾಜೀವ ಗಾಂಧಿ ಈಗ ಮರಿ ಮೊಮ್ಮಗ ರಾಹುಲ ಗಾಂಧಿ ಮತ್ತು ಅಜ್ಜಿ ಇಂದಿರಾಳಂತೆಯೇ ಕಾಣುತ್ತಾಳೆನ್ನುವ ಪ್ರಿಯಾಂಕಾ ಗಾಂಧಿ. ಹೀಗೆ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷ ಎನ್ನುವುದು ಒಂದು ಕುಟುಂಬದ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರದ ಪ್ರಾತಿನಿಧಿಕತೆಯಾಗಿ ಪರಿಣಮಿಸಿರುವುದೇ ಪ್ರಜಾಸತ್ತಾತ್ಮಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಬಹು ದೊಡ್ಡ ಅಣಕ.
ಯಾವುದೇ ಒಂದು ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷ ಅದು ಪ್ರಾದೇಶಿಕವಾಗಿರಲಿ ಇಲ್ಲವೇ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯವಾಗಿರಲಿ ಅದಕ್ಕೆ ಅದರದೇಯಾದ ಒಂದಷ್ಟು ಸಾಮಾಜಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಆಯಾಮಗಳಿರುತ್ತವೆ. ಅದು ಆ ಪಕ್ಷದ ಸಾಂಸ್ಥಿಕ ರೂಪವೂ ಆಗಿರಬಹುದು. ಈ ರೂಪರೇಷೆಗಳು, ಧರ್ಮ, ಜಾತಿ, ಭಾಷೆ, ಜನಾಂಗಗಳೊಂದಿಗೂ ಥಳುಕು ಹಾಕಿಕೊಂಡಿರುತ್ತವೆ. ಈ ಬಗೆಯ ಸಾಂಸ್ಥಿಕ ಮೂಲಗಳಿಗೆ ಕೆಲ ಬಾರಿ ತತ್ವ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳ ಲೇಪನವೂ ಸಾಧ್ಯವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷ ಪ್ರತಿ ಬಾರಿ ಚುನಾವಣೆಯನ್ನು ಎದುರಿಸುವಾಗಿನ ಸಹಜತೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಈ ಬಾರಿಯೂ ಚುನಾವಣೆಯನ್ನು ಎದುರಿಸುವ ಮೂಲಕ ತನ್ನ ಎಂದಿನ ಓವರ್ ಕಾನ್ಫಿಡನ್ಸ್ ಪ್ರದರ್ಶನ ಮಾಡಿದ್ದು ವರ್ಕೌಟ್ ಆಗಲಿಲ್ಲ. ಅಗಾಧವಾದ ಚಾರಿತ್ರಿಕ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಿರುವ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪಕ್ಷವೊಂದು ಹೀಗೆ ಕೇವಲ 44 ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ಪಡೆಯುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವುದೇ ದೊಡ್ಡ ಅಚ್ಚರಿ..! ಈ ಬಗೆಯ ಬಿ.ಜೆ.ಪಿ. ಪರ ಬೃಹತ್ ಫ಼ಲಿತಾಂಶವನ್ನು ಯಾವುದೇ ಮಾಧ್ಯಮವಾಗಲೀ ಇಲ್ಲವೇ ಖ್ಯಾತ ಜ್ಯೋತಿಷಿಯಾಗಲಿ ಭವಿಷ್ಯ ನುಡಿದದ್ದು ಇರಲಿಲ್ಲ. ಹೆಚ್ಚೆಂದರೆ 225-275 ವರೆಗೆ ಮಾತ್ರ ಕೇಳಿಬಂದಿರುವುದಿತ್ತು. ಈ ಎಲ್ಲ ಬಗೆಯ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರಗಳನ್ನು ಮೀರಿಯೂ 340 ಸೀಟುಗಳನ್ನು ಗೆಲ್ಲುವಲ್ಲಿ ಮೋದಿ ಅಲೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ನಮಗೆ ಇಷ್ಟವೋ ಕಷ್ಟವೋ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿದೆ. 
ಇನ್ನು ನಾನು ಮೇಲೆ ಹೇಳಲಾದ ಪಕ್ಷವೊಂದರ ಸಾಮಾಜಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಸಂಗತಿಗಳು ಬಿ.ಜೆ.ಪಿ.ಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವ ಹಾಗೆ ಇತರೆ ಪಕ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವುದು ಕಡಿಮೆ. ಬಿ.ಜೆ.ಪಿ.ಯ ಒಬ್ಬ ಮತದಾರ ಯಾವುದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೂ ಆ ಪಕ್ಷವನ್ನು ಹೊರತು ಪಡಿಸಿ ಇತರೆ ಪಕ್ಷಗಳಿಗೆ ಮತ ಹಾಕಲಾರ. ಹಾಗೆಯೇ ಯಾವುದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೂ ತಾನು ನಂಬಿರುವ ಪಕ್ಷವನ್ನು ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಕಾರಣಗಳಿಗಾಗಿ ಸಮರ್ಥನೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ಬಿಡಲಾರ. ಈ ಬಗೆಯ ಮತದಾರರನ್ನು ಮಿಕ್ಕ ಪಕ್ಷಗಳು ರೂಪಿಸುವಲ್ಲಿ ವಿಫ಼ಲವಾಗಿವೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಆಯಾ ಪಕ್ಷಗಳ ಕಾರ್ಯವೈಖರಿ ಮತ್ತು ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳಲ್ಲಿಯೇ ಹುಡುಕುವ ಯತ್ನವಾಗಬೇಕು. ಭಾರತೀಯ ಜನತಾ ಪಕ್ಷವನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುವ ಕಾರ್ಯಕರ್ತ ಮತ್ತು ಬೆಂಬಲಿಗರು ಒಂದು ಬಗೆಯ ಸೇಫ಼್ಟಿಯನ್ನು ಫ಼ೀಲ್ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಮತ್ತು ಇತರೆ ಪಕ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟಾಗಿ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ. ದುರಂತವೆಂದರೆ ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ದಶಕಗಳಿಂದಲೂ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುವ ಮತದಾರನೊಬ್ಬನ ಬಗ್ಗೆ ಆ ಪಕ್ಷಕ್ಕೆ ಯಾವ ದರ್ದೂ ಇರುವದಿಲ್ಲ. ಇದು ಕ್ರಮೇಣವಾಗಿ ಆ ಮತದಾರನ ಅಂತರ್ಯದಲ್ಲಿ ಪಕ್ಷದ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಅನಾದರದಿಂದ ಕಾಣುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಇದೂ ಕೂಡಾ ಈ ಬಾರಿಯ ಚುನಾವಣೆಯ ಫ಼ಲಿತಾಂಶ ಹೀಗಾಗಲು ಒಂದು ಕಾರಣ. ನರೇಂದ್ರ ಮೋದಿಯನ್ನು ಮುಂಚೆಯೇ ಬಿ.ಜೆ.ಪಿ. ಯವರು ಪ್ರಧಾನಿ ಅಭ್ಯರ್ಥಿ ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿದ ಪರಿಣಾಮ ಮತ್ತು ಮೋದಿಯ ಮಾತುಗಾರಿಕೆ ಮತ್ತು ಪಕ್ಷದ ತಂತ್ರಗಾರಿಕೆ ಇವೆರಡನ್ನು ಮೀರಿ ಮಾಧ್ಯಮಗಳನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡ ರೀತಿ ಹೀಗೆ ಮೋದಿಯ ಪ್ರಚಂಡ ಅಲೆ ಸುನಾಮಿಯಾಗಿ ಮಾರ್ಪಡಲು ಕಾರಣವಾಯಿತು. ತುಸು ಅತಿಯಾಯಿತೆನಿಸುವಷ್ಟು ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಮೋದಿಗೆ ಪ್ರಚಾರ ನೀಡಿದವು. ಆರಂಭದಿಂದಲೂ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಮೋದಿಯನ್ನು ತೀರಾ ಹಗುರವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಿದ್ದು ಈ ಬಗೆಯ ಫ಼ಲಿತಾಂಶಕ್ಕೆ ಇನ್ನೊಂದು ಕಾರಣ. ಎದುರಾಳಿಗಳನ್ನು ಯಾರೂ ಹಗುರವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಬಾರದು. ಯಾಕೆಂದರೆ ತಾಮ್ರದ ತಂತಿಯೊಂದು ಖುಲ್ಲಾ ಬಿದ್ದಿರುವಾಗ ಅದೇನೂ ಅಲ್ಲ ಆದರೆ ಅದು ಯಾವಾಗ ವಿದ್ಯುತ್ ತಂತಿಯಾಗಿ ಮಾರ್ಪಾಡು ಹೊಡುತ್ತದೆಯೋ ಆಗ ಅದರ ಶಕ್ತಿಯೇ ಬೇರೆ. ಆಗಲೂ ಅದು ತಂತಿಯೇ ಆದರೆ ಅದರಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯುತ್ ಪ್ರವಹಿಸುವ ಶಕ್ತಿ ಇದೆ ಎನ್ನುವ ಸತ್ಯವನ್ನು ಮರೆತು ವ್ಯವಹರಿಸಿದರೆ ಅಪಾಯ ಖಾತ್ರಿ. ಮೋದಿಯ ಮೋಡಿ ಈ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಯಾರೂ ಊಹಿಸಿರಲಿಲ್ಲ. ಮೋದಿ ಪರವಾಗಿ ಯಾವ ಬಗೆಯ ಅಲೆ ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗಿತ್ತೆಂದರೆ ಆತನ ಬಗ್ಗೆ ಮಾಡಲಾಗುವ ಆರೋಪಗಳು ಕೂಡಾ ಪಕ್ಷವನ್ನು ಇನ್ನಷ್ಟು ಬಲಗೊಳಿಸಿದಂತಾಯೊತು.
ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ನ ಪ್ರಚಾರ ತಂತ್ರವೇ ನೆಟ್ಟಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಅದು ಎಂಥಾ ಹಳೆಯ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷ.. ಏನು ಕಥೆ.. ಆದರೆ ಪ್ರಚಾರದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಕೇವಲ ರಾಹುಲನನ್ನೇ ಅವಲಂಬಿಸಬೇಕಾಗಿ ಬಂದುದು ದೊಡ್ಡ ವಿಪರ್ಯಾಸ. ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ಈ ದೇಶದ ಮತದಾರನಿಗೆ ಕುಟುಂಬ ರಾಜಕಾರಣ ಅಲರ್ಜಿಯಾಗಿದೆ. 
ನೆಹರು, ಇಂದಿರಾ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿಯ ಮತದಾರನಿಗೂ ರಾಜೀವ ಮತ್ತು ರಾಹುಲ ಸಂದರ್ಭದ ಮತದಾರನಿಗೂ ಸಾಕಷ್ಟು ಅಂತರಗಳಿವೆ. ಅವರ ಮನ:ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲೂ ವ್ಯಪರೀತ್ಯಗಳಿವೆ. ಅವರನ್ನು ಅರಿಯುವ ಅವರ ಪಲ್ಸ್ ರೀಡ್ ಮಾಡುವ ತಂತ್ರಗಾರಿಕೆ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷದಿಂದ ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಪಕ್ಷದ ಆಂತರಿಕ ಕಚ್ಚಾಟ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಹೈ ಕಮಾಂಡ್ ಎನ್ನುವ ಧೋರಣೆಯೂ ಅದೇಕೋ ಪ್ರಜಾಸತ್ತಾತ್ಮಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಪ್ಲಸ್ ಪಾಯಿಂಟ್ ಆಗಿ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ. ಮತದಾರನೊಂದಿಗೆ ಒಂದು ಬಗೆಯ ಮಾನಸಿಕ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುವಲ್ಲಿ, ಹಾಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗಿಸುವಲ್ಲಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸೋತಿರುವದರಿಂದಾಗಿಯೇ ಬಿ.ಜೆ.ಪಿ. ಯಂಥಾ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷಗಳು ಅದನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಂಡವು. ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಒಂದು ತಾಲೀಮು ಅಂತ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ತಂತ್ರಗಾರಿಕೆಯನ್ನೂ ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ. ಇದೊಂಥರಾ ಕುಸ್ತಿಯೊಳಗಿನ ಡಾವ್ ಪೇಚ್ ಇದ್ದಂಗೆ ಇದನ್ನು ಮಾಡದೇ ಅತಿಯಾದ ಆತ್ಮ ವಿಶ್ವಾಸದಿಂದ ಮಾತ್ರ ಗೆಲ್ಲಬಲ್ಲೆವು ಎನ್ನುವುದು ಅಸಮಂಜಸವಾಗುತ್ತದೆ.
ಇನ್ನು ಕರ್ನಾಟಕದ ವಿಷಯವಾಗಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ ಇಲ್ಲಿಯೂ ಅದೇ ತಂತ್ರಗಾರಿಕೆಯ ಕೊರತೆಯ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಕಡಿಮೆ ಸೀಟುಗಳನ್ನು ಗೆಲ್ಲುವಂತಾಯಿತು. ಚುನಾವಣೆಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಒಳಹೊಡೆತಗಳು ಮೇಳೈಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಅಲ್ಲಿ ಜಾತಿ, ಧರ್ಮ, ಹಣ, ಅಧಿಕಾರ ಮುಂತಾದವುಗಳು ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತವೆ. ಕೆಲ ಬಾರಿ ನಾ ನಿನಗಾದರೆ ನೀ ನನಗೆ ಎನ್ನುವ ತತ್ವದ ಅಡಿಯಲ್ಲೂ ಪ್ರಚಾರ, ಮತದಾನ ನಡೆಯುತ್ತವೆ. ಈ ಬಗೆಯ ಅನೇಕ ತುಂಡು ತುಂಡಾದ ಒಳ ಸಂಗತಿಗಳು ಪಕ್ಷದ ಆಂತರಿಕ ಬಲವನ್ನು ಕುಗ್ಗಿಸುವ ಜೊತೆಗೆ ಅದರ ಗೆಲುವಿನ ಸಾಧ್ಯತೆಯನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುತ್ತವೆ. ಹೇಗೆ ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿಯ ವರಿಷ್ಟರು ಅದನ್ನು ತಿಳಿದೂ ತಿಳಿಯದಂತೆ ಮೌನವಹಿಸಿದರೋ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲೂ ಅದೇ ಸ್ಥಿತಿ ನಿರ್ಮಾಣವಾಗಿ ಆಮೇಲೆ ನಮ್ಮವರೇ ನಮಗೆ ಮುಳುವಾಗಿ ಸೋತೆವು ಎನ್ನುವ ಮಾತುಗಳು ಮಾತ್ರ ಉಳಿದವು. ರಾಜ್ಯದ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳಿವೆ. ಅಗಾಧವಾದುದನ್ನು ಮಾಡಿ ತೋರಿಸಲು ಅವಕಾಶಗಳಿವೆ. ಅತ್ಯಂತ ಚುರುಕುತನದಿಂದ ಆಡಳಿತ ಯಂತ್ರ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ. ಎಲ್ಲ ಬಗೆಯ ವಿರೋಧಗಳ ನಡುವೆಯೂ ಕರ್ನಾಟಕದ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸರಕಾರವನ್ನು ಮೆಚ್ಚುವಂಥಾ ಪರಿಸರವನ್ನು ನಿರ್ಮಾಣ ಮಾಡಬೇಕಿದೆ.
ಮೋದಿ ತನ್ನದೇಯಾದ ವಿಶಿಷ್ಟ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ಮೂಲಕ ಒಂದು ಶಕ್ತಿಯಾಗಿ ಈ ಲೋಕಸಭಾ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಹೊರ ಹೊಮ್ಮಿದ್ದು ನಿಜ. 
ಆದರೆ ಈಗಲೂ ಮೋದಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಭಯ ಇದ್ದೇ ಇದೆ. ಆದರೆ ಮೋದಿ ಪ್ರಧಾನಿ ಅಬ್ಯರ್ಥಿ. ಹಾಗಾಗಿ ಅಂಥಾ ಯಾವ ಭಯಗಳನ್ನೂ.. ದಿಗಿಲುಗಳನ್ನು ಆರಂಭದ ಎರಡು ಮೂರು ವರ್ಷಗಳ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಹುಟ್ಟು ಹಾಕುವುದಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದು ಅನೇಕ ರಾಜಕೀಯ ವಿಶ್ಲೇಷಕರ ಅಂಬೋಣ. ಮೋದಿಯ ಎಲ್ಲ ಬಗೆಯ ಎಡವಟ್ಟುಗಳು ಆ ಐದನೆಯ ವರ್ಷದ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಅನಾವರಣಗೊಳ್ಳಬಹುದೇನೋ..? ಆದರೆ ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ಮೋದಿಯೇ ಪ್ರಧಾನಿಯಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತಾರೆ ಎನ್ನುವ ವಿಶ್ವಾಸ ಇಡುವ ರಾಜಕೀಯ ಪರಿಸರವಾದರೂ ನಮ್ಮಲ್ಲಿದೆಯೇ..? ಎನ್ನುವ ಪ್ರಶ್ನೆಯೂ ಕಾಡುತ್ತದೆ. ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯನ್ನೇ ಮೂಲ ಮಂತ್ರವನ್ನಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಾ ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಬಂದ ಮೋದಿ ಕಾರ್ಪೋರೇಟ್ ವಲಯದವರ ಪ್ರೀತಿ ಪಾತ್ರರಾಗುವದಂತೂ ಇದ್ದೇ ಇದೆ. ಇದರ ಜೊತೆಗೆ ಈ ದೇಶದ ಆರ್ಥಿಕ ಸ್ಥಿತಿಗಳ ಸುಧಾರಣೆಯಲ್ಲಿ, ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಬಾಂಧವ್ಯಗಳ ಸುಧಾರಣೆಯಲ್ಲಿಯೂ ನಿರ್ಣಾಯಕ ಪಾತ್ರವನ್ನು ಮೋದಿ ಆಡಬೇಕಿದೆ. ಇಷ್ಟು ಬೃಹತ್ ಪ್ರಮಾಣದ ಬೆಂಬಲದೊಂದಿಗೆ ಆಯ್ಕೆಯಾದ ಬಿ.ಜೆ.ಪಿ. ಮುಂದೆ ಏನಾದರೂ ಮಹತ್ತರವಾದುದನ್ನು ಈ ದೇಶ ನೆನಪಿಡುವ ಹಾಗೆ ಮಾಡಲೇಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಇರಾದೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವದಂತೂ ಹೌದು. ಮೋದಿ ಮೊದಲ ದಿನವೇ ತಾನು ಆಯ್ಕೆಯಾದ ವಾರಣಾಸಿಗೆ ತೆರಳಿ ಗಂಗಾ ನದಿಯ ಶುದ್ದೀಕರಣ ಮಾಡುವ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಿರುವುದಿದೆ. ಅಂಥಾ ಕಾರ್ಯಗಳು ಪಕ್ಷಾತೀತವಾಗಿ ಮನ್ನಣೆ ಗಳಿಸುವಂಥವುಗಳು. ಈ ಬಗೆಯ ಮತ್ತು ಇದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಜನಪರವಾದ ಇಂಥಾ ಹತ್ತಾರು ಕೆಲಸಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ ತೋರಿಸಬೇಕಿದೆ. ಅದೇ ವೇಳೆಗೆ ಪ್ರಜಾಸತ್ತಾತ್ಮಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ನಂಬುಗೆಯಿರುವ ಈ ದೇಶದ ಜನರ ಮನಸಿಗೆ ನೋವಾಗುವ ಯಾವುದೇ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಮೋದಿ ಮಾಡದಿರಲಿ. ಭಾರತ ಸರ್ವ ಜನಾಂಗಗಳ ಶಾಂತಿಯ ತೋಟ. ಎಲ್ಲ ಜಾತಿ, ಧರ್ಮ, ಜನಾಂಗ ಗಳು ನೆಮ್ಮದಿಯಿಂದ ಬದುಕುವ ಪರಿಸರವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿಕೊಡುವ ಮೂಲಕ ಮೋದಿ ಒಂದು ಹೊಸ ಇಮೇಜಿನೊಂದಿಗೆ ಬಿಂಬಿತವಾಗಲಿ. ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಇನ್ನು ಮುಂದಾದರೂ ಪಕ್ಷವನ್ನು ಅರ್ಥವತ್ತಾಗಿ ರೂಪಿಸಲಿ. ಯಾವುದೇ ಪಕ್ಷವಿರಲಿ ಮತದಾರನಿಂದ ದೂರ ಸರಿದಷ್ಟು ಸೊರಗುವುದು ಗ್ಯಾರಂಟಿ.
ಇದರಿಂದಾಗಿ ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಗಣಿಗಾರಿಕೆ ಮಾಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಕಬ್ಬಿಣ ಅದಿರು ಅಗೆಯಲು, ಅದನ್ನು ಸಾಗಿಸಲು, ಅದಿರನ್ನು ಕರಗಿಸಿ ಕಬ್ಬಿಣವಾಗಿ ಮಾಡಲು ಅಪಾರ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಪಳೆಯುಳಿಕೆ ಇಂಧನ ಬಳಕೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದ ಇಂಗಾಲನಿಲ ಪರಿಸರಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗಿ ಹಸಿರು ಮನೆ ಪರಿಣಾಮ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ. ವಾತಾವರದಲ್ಲಿ ಇಂಗಾಲನಿಲಗಳು ಸೂರ್ಯನ ಶಾಖವನ್ನು ಹಿಡಿದು ಇಡುವುದನ್ನು ಹಸಿರು ಮನೆ ಪರಿಣಾಮ ಎನ್ನಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಭೂಮಿಯ ಉಷ್ಣಾಂಶದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಳ ಆಗುತ್ತಿದೆ. ಭೂಮಿಯ ಉಷ್ಣಾಂಶದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಳ ಆಗುವುದರ ಪರಿಣಾಮ ಎಲ್ಲರ ಮೇಲೆಯೂ ಆಗುತ್ತದೆ. ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಭಾರೀ ಬಂಗಲೆಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟಿ ಪರಿಸರ ಸಮತೋಲನ ಕೆಡಿಸುವ ಶ್ರೀಮಂತರ ದೊಡ್ಡಸ್ಥಿಕೆಯ ಪ್ರದರ್ಶನದಿಂದ ಎಲ್ಲರ ಮೇಲೆಯೂ ದುಷ್ಪರಿಣಾಮ ಆಗುತ್ತದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಇದನ್ನು ಬಡವರ ಹೊಟ್ಟೆಕಿಚ್ಚು ಎಂದು ತಳ್ಳಿಹಾಕುವಂತಿಲ್ಲ. ರಿಲಯನ್ಸ್ ಕಂಪನಿಯ ಒಡೆಯ ಮುಖೇಶ್ ಅಂಬಾನಿ ಮುಂಬಯಿಯಲ್ಲಿ 27 ಅಂತಸ್ತುಗಳುಳ್ಳ 4,00,000 ಚದರ ಮೀಟರ್ ವಿಸ್ತೀರ್ಣದ 6,000 ಕೋಟಿ ರೂಪಾಯಿ ವೆಚ್ಚದಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿಸಿದ ಭಾರೀ ಬಂಗಲೆಯನ್ನು ಈ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ನೋಡಬೇಕು. ಕೆಲವರು ಇದನ್ನು ಇನ್ನೊಂದು ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ ನೋಡುತ್ತಾರೆ. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಉದ್ಯೋಗಾವಕಾಶ ಹೆಚ್ಚುತ್ತದೆ, ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ನಿರ್ಮಾಣ ಚಟುವಟಿಕೆ ನಡೆದಷ್ಟೂ ಆರ್ಥಿಕತೆಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಬಲ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಇದು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಒಂದು ಅತ್ಯಂತ ಬೇಜವಾಬ್ದಾರಿಯ ಮೂರ್ಖ ಚಿಂತನೆಯಾಗಿದೆ. ಈ ರೀತಿಯ ಚಿಂತನೆ ಆತ್ಮಹತ್ಯಾಕಾರಕ ಎಂದೇ ಹೇಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಇರುವ ಎಲ್ಲ ಜೀವಿಗಳ, ಎಲ್ಲ ಮಾನವರ ಹಿತಚಿಂತನೆಯನ್ನು ಗಮನದಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಮಾಡುವ ಚಿಂತನೆ ಆಗಿರುವುದಿಲ್ಲ.
ಹೀಗಾಗಿ ಮಾನವನ ಸುಗಮ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಅನಿವಾರ್ಯವಲ್ಲದ ಹಲವು ವಸ್ತುಗಳು ಇಂದು ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿದ್ದು ಅವುಗಳ ಮಾರಾಟಕ್ಕಾಗಿ ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿಗಳಿಂದ ನಿಯಂತ್ರಿಸಲ್ಪಡುವ ಟಿವಿ ಮಾಧ್ಯಮ ಮಧ್ಯವರ್ತಿಯಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದೆ. ಜಾಹೀರಾತುಗಳೇ ಟಿವಿ ಮಾಧ್ಯಮದ ಜೀವಾಳವಾಗಿರುವ ಕಾರಣ ನೈತಿಕತೆ ಎಂಬುದು ಟಿವಿ ಮಾಧ್ಯಮದಿಂದ ಬಹುತೇಕ ಕಣ್ಮರೆಯಾಗಿದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಅವಶ್ಯಕವಲ್ಲದ ಹಲವು ಸಾಮಗ್ರಿಗಳ ಜಾಹೀರಾತುಗಳು ಟಿವಿ ಹಾಗೂ ಇತರ ಮಾಧ್ಯಮಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿದ್ದು ಜನರ ಕೊಳ್ಳುಬಾಕ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸಿ ಪರಿಸರದ ಮೇಲೆ ಹಾನಿ ಮಾಡಲು ಪರೋಕ್ಷ ಕಾರಣವಾಗಿದೆ. ನಗರಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ವಿದ್ಯುತ್ ಬಳಕೆ ಮಾಡಿದಷ್ಟೂ ಅದು ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಎಂದು ಬಿಂಬಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ನಗರಗಳಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯುತ್ ದೀಪಗಳು ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ಎಂಬ ಪರಿವೆ ಇಲ್ಲದೆ ಉರಿಯುತ್ತಿರುತ್ತವೆ. ಚಳಿಗಾಲ, ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿಯೂ ಸೆಕೆ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಹವಾನಿಯಂತ್ರಣ ಸಾಧನ ಬಳಕೆ, ಫ್ಯಾನುಗಳ ಬಳಕೆ ನಿರಂತರವಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಈ ರೀತಿಯ ಜೀವನವೇ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಎಂಬ ಚಿಂತನೆಯನ್ನು ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಜನರಲ್ಲಿ ಬಿತ್ತಿ ಬೆಳೆಸಿದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಎಷ್ಟು ವಿದ್ಯುತ್ ಉತ್ಪಾದನೆ ಆದರೂ ಸಾಕಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ಬೇಡಿಕೆಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಅಗ್ಗದ ವಿದ್ಯುತ್ ಉತ್ಪಾದಿಸಲು ಉಷ್ಣ ವಿದ್ಯುತ್ ಒಂದೇ ಮಾರ್ಗವಾಗಿರುವುದರಿಂದ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ಹಸಿರು ಮನೆ ಅನಿಲ ಪರಿಣಾಮ ಉಂಟು ಮಾಡುವ ಇಂಗಾಲದ ಅನಿಲಗಳು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಲೇ ಇವೆ. ಯಾವುದು ಜೀವನಕ್ಕೆ ಅವಶ್ಯಕ, ಯಾವುದಕ್ಕೆಜೀವನದಲ್ಲಿ ಮಹತ್ವ ನೀಡಬೇಕು ಎಂಬುದು ಅತ್ಯ್ನಂತ ಹೆಚ್ಚು ವಿದ್ಯಾವಂತ ಹಾಗೂ ಉನ್ನತ ಹುದ್ದೆಗಳಲ್ಲಿ ಇರುವ ಜನತೆಗೂ ತಿಳಿಯದೆ ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಹಣ ಮಾಡುವುದು, ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಆಸ್ತಿಪಾಸ್ತಿ ಮಾಡಿಡುವುದು, ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಭೋಗಸಾಧನಗಳನ್ನು ಕೊಂಡು ಪೇರಿಸುವುದು ಶ್ರೇಷ್ಠ ಜೀವನ ವಿಧಾನ ಎಂಬ ಸಮೂಹ ಸನ್ನಿಯನ್ನು ಆಧುನಿಕ ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿ ಹಾಗೂ ಮುಕ್ತ ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಹುಟ್ಟು ಹಾಕಿದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಹಾಗೂ ಮುಕ್ತ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯು ಹುಟ್ಟು ಹಾಕಿರುವ ಎಂದೆಂದೂ ತೀರದ ದಾಹದ ಬಗ್ಗೆ ಮರುಚಿಂತನೆ ಮಾಡದೆ ಇದ್ದರೆ ಪ್ರಾಕೃತಿಕ ವಿಕೋಪಗಳು ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಸಂಭವಿಸಿ ಜನರ ಜೀವನ ದುರ್ಬರವಾಗಲಿದೆ. ಇದರ ಮುನ್ಸೂಚನೆ ಈಗಾಗಲೇ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ಬರಗಾಲ, ಚಂಡಮಾರುತ, ಸುಂಟರಗಾಳಿ, ಅತಿವೃಷ್ಟಿ, ವಿಪರೀತ ಸೆಕೆ, ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ಕಾಡ್ಗಿಚ್ಚು ಮೊದಲಾದವುಗಳ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಆರಂಭವಾಗಿದೆ. ಆದರೂ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಹುಚ್ಚಿಗೆ ಬಲಿಯಾಗಿರುವ ನಮಗೆ ಈ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸಲೂ ಪುರುಸೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಇದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಜನತೆಯ ಮುಂದೆ ಚರ್ಚಿಸಿ ಜಾಗೃತಿ ಮೂಡಿಸಬೇಕಾಗಿರುವ ಮಾಧ್ಯಮಗಳೇ ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿ ಹಾಗೂ ಜಾಹೀರಾತುಗಳ ಕೃಪೆಯಲ್ಲಿ ಬದುಕಿರುವುದರಿಂದ ಜನರನ್ನು ಎಚ್ಚರಿಸುವವರೇ ಇಂದು ಇಲ್ಲವಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಈ ಬಗ್ಗೆ ಪರ್ಯಾಯ ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಇಂದು ಚಿಂತಿಸುವುದು ಅಗತ್ಯವಿದೆ.
ಅಕ್ರಮಗಳು ಜರುಗಿರುವುದು ಸಿಐಡಿ ತನಿಖೆ ಮತ್ತು ಹೈಕೋರ್ಟ್ ನೇಮಿಸಿದ್ದ ಸತ್ಯಶೋಧನೆ ಸಮಿತಿಯ ವರದಿಗಳಿಂದ ಬಹಿರಂಗವಾಗಿದೆ. ಈ ವಿಚಾರಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಪಟ್ಟಂತೆ ರಾಜ್ಯದ ಉಚ್ಚ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲೂ ವಿಚಾರಣೆ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ. ಆದರೆ ಸರ್ಕಾರ, ಅಂದರೆ ನಮ್ಮ ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರದ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಮತ್ತು ಮಂತ್ರಿಗಳು, ಹಾಗೂ ಅಧಿಕಾರಿ ವರ್ಗ, ಸಂವಿಧಾನಬದ್ಧವಾಗಿ ತಾವು ನಿರ್ವಹಿಸಬೇಕಾಗಿದ್ದ ಕರ್ತವ್ಯವನ್ನು ಮಾಡದೇ, ಈಗಲೂ ಸಹ ಭ್ರಷ್ಟ ಮಾರ್ಗದಿಂದ ನೇಮಕಗೊಂಡ ಅಧಿಕಾರಿಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿದ ಭ್ರಷ್ಟರನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದೆ, ಮತ್ತು ಇವರೆಲ್ಲರ ಪಿತೂರಿಯಿಂದಾಗಿ ಅನ್ಯಾಯಕ್ಕೊಳಗಾದ ಅರ್ಹ, ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ, ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಭಾವಂತ ಅಭ್ಯರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಆಗಿರುವ ಅನ್ಯಾಯವನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸುತ್ತಿದೆ. ಆ ಮೂಲಕ ರಾಜ್ಯದ ಜನತೆಯ ಮೇಲೆ ಭ್ರಷ್ಟರನ್ನು ಹೇರಿ, ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ, ಅನೈತಿಕತೆಯ ಆಡಳಿತ ನೀಡುತ್ತಿದೆ.
ಭಾಗವಹಿಸುದನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಮುಸ್ಲಿಮರು ಅವುಗಳನ್ನು ಪಾಲಿಸಿಕೊಂಡು ಬರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅವುಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಸ್ಥಳೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳು, ಆಚಾರ ವಿಚಾರಗಳು ಭಾರತೀಯ ಮುಸ್ಲಿಮರ ಮುದುವೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಹಜವಾಗಿಯೇ ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ. ಮದುವೆಯ ಮುನ್ನ ದಿನದ ಮದರಂಗಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ, ಮದುವೆಯ ರಾತ್ರಿ ವಧುವಿನ ಮನೆಗೆ ಹೋಗುವಾಗ ವರನ ಜೊತೆ ಸ್ನೇಹಿತರು ತೆರಳಿ ವಧುನಿನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಸತ್ಕಾರ ಕೂಟದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸುವಂತಹದ್ದು ಹಿಂದಿನಿಂದಲೂ ನಡೆದುಕೊಂಡು ಬರುತ್ತಿರುವ ಸಂಸ್ಕೃತಿ. ಇನ್ನು ಇತ್ತೀಚಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಮದುವೆಗಳಲ್ಲಿ ವಿಡಿಯೋ ಚಿತ್ರೀಕರಣ ಕಾಮನ್ ಆಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದೆ. ವಿದೇಶದಲ್ಲಿ ಮನೆಯ ಯುವಕರು ಉದ್ಯೋಗದಲ್ಲಿರುವುದರಿಂದ ಅವರಿಗೆ ಮನೆಯ ಮದುವೆ ನೋಡುವ ಆಸೆ ಕೂಡಾ ಇರುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದ ವಿಡಿಯೋ ಚಿತ್ರೀಕರಣ ಮಾಡುವುದು ಮದುವೆ ನಡೆಸುವ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದು. ಮದುವೆಯ ವಿಡಿಯೋ ಚಿತ್ರೀಕರಣ ಮಾಡಬಾದರು ಎಂದು ಇಸ್ಲಾಂ ಧರ್ಮದ ಧರ್ಮ ಗ್ರಂಥಗಳು ಎಲ್ಲಿ ಹೇಳಿವೆ ಎಂಬುವುದಂತೂ ನಾ ಕಾಣೆ. ಇನ್ನು ಎಲ್ಲಾ ಧರ್ಮದ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ಪಾಲಿಸುವ ಜನರ ಮದುವೆ ಸಮಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡ ಹಾಗೂ ಹಿಂದಿ ಚಿತ್ರಗೀತೆಗಳನ್ನು ಹಾಕುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯ. ಮುಸ್ಲಿಮ್ ಸಮುದಾಯಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ಮುದುವೆ ಸಮಾರಂಭಗಳು ಇದಕ್ಕೆ ಹೊರತಾಗಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಧರ್ಮದ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ಜನರ ಸ್ಥಳೀಯ ಆಚಾರ ವಿಚಾರಗಳು ಹಾಗೂ ಅವರ ಸಂಭ್ರಮದ ಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಕಿತ್ತುಕೊಳ್ಳ ಹೊರಟಿರುವುದು ಆಕ್ಷೇಪಾರ್ಹ.
ಆರಂಭಿಸಿದ್ದು ಮೌದೂದಿ ಸಿದ್ದಾಂತವಾದಿಗಳು. ಅರಬ್ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಪಾಲಿಸುವ ಆಚಾರ ವಿಚಾರಗಳು, ರೀತಿ ರಿವಾಜುಗಳನ್ನು ಇಲ್ಲಿಯ ಮುಸ್ಲಿಮರೂ ಪಾಲಿಸಬೇಕು ಎಂಬ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಪ್ರಯತ್ನಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಿವೆ. ದೇವರಿಗೆ ಮಾಡುವ ಪೂಜೆ ಪುರಸ್ಕಾರ (ನಮಾಜ್ ಹಾಗೂ ಇತರ ಧಾರ್ಮಿಕ ಕಾರ್ಯ) ದರ್ಗಾಗಳಿಗೆ ಜನಸಾಮಾನ್ಯರು ನಡೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಪದ್ದತಿ, ಮುಸ್ಲಿಮ್ ಸಮುದಾಯದ ಪುರಷ ಮಹಿಳೆಯರ ವೇಷ ಭೂಷಣ, ಮದುವೆ, ಮುಂಜಿ, ಧಾರ್ಮಿಕ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಲ್ಲಿ ಪರಿಶುದ್ದತೆಯ ಹೆಸರಿಸಲ್ಲಿ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಸಿದ್ದಾಂತಗಳನ್ನು ಪ್ರಚುರ ಪಡಿಸಿ ಅದನ್ನೇ ಪರಿಶುದ್ದ ಇಸ್ಲಾಮ್ ಎಂದು ವಾದಿಸಲು ಆರಂಭಿಸಿದರು. ನಂತರದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ನೂತನವಾದಿಗಳೆಂದು ಕರೆಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಇತರ ಇಸ್ಲಾಂ ಸಿದ್ದಾಂತವಾದಿಗಳು ಈ ವಾದಗಳಿಗೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಬಲ ನೀಡಲು ಆರಂಭಿಸಿದರು. ಇದೀಗ ಇಂಥಹ ಮೂಲಭೂತವಾದವನ್ನು ವಿರೋಧಿಸುತ್ತಾ ಸೂಫಿ ವಿಚಾರಧಾರೆಯಲ್ಲಿ ನಂಬಿಕೆಯಿಟ್ಟು ಅದನ್ನು ಪಾಲಿಸುತ್ತಾ ಬಂದಿರುವ ಸುನ್ನಿ ಪಂಡಿತರು ಮೌದೂದಿ ವಿಚಾರಧಾರೆಗಳನ್ನು ತಾವೂ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳ ಹೊರಟಿರುವುದು ವಿಷಾದನೀಯ. ಅರಬ್ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ಪಾಲಿಸುವುದರೆ ಮಾತ್ರ ಅದು ಪರಿಶುದ್ದ ಇಸ್ಲಾಮ್ ಎಂಬುವುದು ಸರಿಯಲ್ಲ. ಆಯಾ ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಧರ್ಮದೊಂದಿಗೆ ಸ್ಥಳೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಸೇರಿಕೊಳ್ಳತ್ತದೆ. ಅದೇ ರೀತಿ ಕರಾವಳಿ ಭಾಗದ ಮುಸ್ಲಿಮ್ ಸಮುದಾಯದ ಜನರ ಮದುವೆ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಧರ್ಮದ ಕಾರ ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಿರುವ ನಿಕಾಹ್ ಒಳಗೊಂಡತೆ ಸ್ಥಳೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತವಾದ ಮದರಂಗಿ , ತಾಳ (ಮದುಮಗಳ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮದುವೆ ದಿನ ರಾತ್ರಿ ನಡೆಯುವ ಔತಣ ಕೂಟ), ಬೀಟ್ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ (ವರ ವಧುವಿಗೆ ಹೂ ಹಾರ ಹಾಕುವ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ) ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಉತ್ತರ ಕರ್ನಾಟಕ ಹಾಗೂ ಮಧ್ಯ ಕರ್ನಾಟಕಗಳ ಮುಸ್ಲಿಮ್ ಸಮುದಾಯದ ಜನರ ಮದುವೆ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿನ ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳು ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ. ಈ ಆಚರಣೆಗಳು ಅತಿರೇಕ ಹಾಗೂ ಅಸಭ್ಯ ಎಂಬ ಕಾರಣ ನೀಡಿ ನಿಷೇಧ ಮಾಡಲು ಮುಂದಾಗಿರುವುದು ಅತಿರೇಕದ ಪರಮಾರಧಿ. ಇಸ್ಲಾಂ ಧರ್ಮ ವಿಶಾಲವಾದ ಧರ್ಮ. ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೂ ಬಲವಂತವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಪವಿತ್ರ ಗ್ರಂಥ ಕುರುಆನ್ ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಅದಕ್ಕೆ ತದ್ವಿರುದ್ದವಾಗಿ ಇಂದು ಮೂಲಭೂತವಾದಿಗಳು ಧರ್ಮ ಜಾಗೃತಿಯ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ಜನಸಾಮಾನ್ಯರ ಸ್ವಾತಂತ್ರ ಕಿತ್ತುಕೊಳ್ಳಲು ಇವರಿಗೆ ಧರ್ಮದ ರಕ್ಷಣೆಯ ಗುತ್ತಿಗೆ ಕೊಟ್ಟವರು ಯಾರು?
ಕೊಳ್ಳುಬಾಕತನದ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ಮೈಗೂಡಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ, ಮೋದಿಗೆ ಅಧಿಕಾರ ನೀಡಿದರೆ ತಮ್ಮ ಎಲ್ಲಾ ವಯುಕ್ತಿಕ ಆಶೋತ್ತರಗಳು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಪ್ರಜ್ವಲಿಸುತ್ತಿರುತ್ತವೆ ಎನ್ನುವ ಮೆಟೀರಿಯಲಿಸ್ಟಿಕ್ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಬೆಳಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಈ ಯುವ ಜನತೆ ಬೇಷರತ್ ಆಗಿಯೇ ಮೋದಿಗೆ ಈ ದೈತ್ಯ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ನೀಡಿದೆ. ಸಾಮಾಜಿಕ ನ್ಯಾಯ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಇಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್, ಮತೀಯವಾದದ ವ್ಯಾಪ್ತಿ, ಹಿಂಸೆ ಮತ್ತು ಕೊಳ್ಳುಬಾಕು ಸ್ವಾರ್ಥದ ಕುರಿತಾಗಿ ಹೊಸ ಚಿಂತನೆಗಳನ್ನು ಇಂಡಿಯಾದ ಪ್ರಜ್ಞಾವಂತರಾದವರು ಈ ಯುವಜನತೆಗೆ ತಿಳಿಸಿಕೊಡಲಿಲ್ಲ. ಪರ್ಯಾಯ ರಾಜಕೀಯ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಹುಡುಕಾಟಗಳನ್ನು ಮಾಡದೆ ಬಿಜೆಪಿಗೆ ಪರ್ಯಾಯ ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಮಾತ್ರ ಎಂದು ಇಲ್ಲಿನ ಪ್ರಜ್ಞಾವಂತರು ಹತಾಶೆಯಿಂದ ಕೈಚೆಲ್ಲಿದ್ದನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದ ಯುವಜನತೆ ಈ ವೈಫಲ್ಯವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳದೆ ನೇರವಾಗಿ ಮೋದಿಯ ಕಡೆಗೆ ವಾಲಿದರು.ಇದು ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ ಆರೆಸ್ಸೆಸ್ ಗೆ ಬಲು ದೊಡ್ಡ ಶಕ್ತಿಯನ್ನೇ ತಂದುಕೊಟ್ಟಿದೆ.ಕಳೆದ ಎಂಬತ್ತೈದು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಸದಾ ಅಸ್ಥಿರತೆಯಲ್ಲಿ, ಕೀಳರಿಮೆಯಲ್ಲಿ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದ ಆರೆಸ್ಸೆಸ್ ಮೊಟ್ಟ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಗೆಲುವಿನ, ಹೆಮ್ಮೆಯ ನಗು ಬೀರುತ್ತಿದೆ. ಮತೀಯವಾದಿ ಆರೆಸ್ಸೆಸ್ ಈ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸದ ಮುಗುಳ್ನಗೆಗೆ ಕಾರಣರಾದವರು ಹೊಸ ತಲೆಮಾರಿನ ಯುವ ಜನತೆ ಎಂಬುದೇ ನಮ್ಮ ಹೃದಯ ತಲ್ಲಣಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ತನ್ನ ಸದಸ್ಯರ ಸಂಖ್ಯೆ ಕ್ರಮೇಣ ಕುಂಠಿತಗೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವುದು ಆರೆಸ್ಸೆಸ್ ಗೆ ಆತಂಕದ ವಿಷಯವಾಗಿತ್ತು. ಮುಂಚಿನಂತೆ ಶಾಲಾ ಬಾಲಕರನ್ನು, ಕಾಲೇಜು ವಿಧ್ಯಾರ್ಥಿಗಳನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸುವಲ್ಲಿ ಆರೆಸ್ಸೆಸ್ ಸೋಲತೊಡಗಿತ್ತು. ಹಿಂದುತ್ವದ ಫ್ಯಾಸಿಸ್ಟ್ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ತನ್ನ ಉಳಿವಿಗಾಗಿ ಹೋರಾಟ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದಂತಹ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿಯೇ ಈ ಮತೀಯವಾದಿಗಳಿಗೆ ಬೆಳ್ಳಿ ತಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಅಧಿಕಾರ ನೀಡಿದ ಈ ಯುವ ಜನತೆಯ ನಿಜದ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಮತ್ತು ರಾಷ್ತ್ರದ ಒಟ್ಟಾರೆ ಸಂರಚನೆಯ ಕುರಿತಾದ ಅಜ್ಞಾನವನ್ನು ಕಂಡು ತಳಮಳವಾಗುತ್ತದೆ.
ಎಂದು ವಾಗ್ದಾನ ನೀಡಿತು ( ದ ಹಿಂದೂ,13, ಅಕ್ಟೋಬರ್ 2013). ಆದರೆ ಇಂದು ಸರ್ದಾರ್ ವಲ್ಲಭಾಯಿ ಪಟೇಲರನ್ನು ತಮ್ಮ ಏಕಮೇವಾದ್ವಿತೀಯ ನಾಯಕರೆಂದು ಕೊಂಡಾಡುತ್ತಿರುವ ಆರೆಸ್ಸೆಸ್ 2014 ಚುನಾವಣೆಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ತನ್ನನ್ನು ಸಕ್ರೀಯ ರಾಜಕಾರಣದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ. ಅದೂ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾಗಿ. ಈ ಬಾರಿ ಯಾವುದೇ ಗುಪ್ತಸೂಚಿಗಳಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲವೂ ಪಾರದರ್ಶಕವಾಗಿದೆ. ಡಿ.ಆರ್.ಗೋಯಲ್ ಅವರು ‘ಜನಸಂಘ ಮತ್ತು ಬಿಜೆಪಿ ಎಂದಿಗೂ ರಾಜಕೀಯದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯಲಿಲ್ಲ. ಆರೆಸ್ಸೆಸ್ ನಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದವು. ಆರೆಸಸ್ ಅವರನ್ನು ರಾಜಕೀಯದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಸಿತು’ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಜನತಾ ಪಕ್ಷ ಅಧಿಕಾರದಲ್ಲಿದ್ದ 1979ರ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಆ ಸರ್ಕಾರದಲ್ಲಿ ಮಂತ್ರಿಗಳಾಗಿದ್ದ ವಾಜಪೇಯಿ ಮತ್ತು ಅಡ್ವಾನಿಯವರ ಮೇಲೆ ಆರೆಸ್ಸೆಸ್ ಮತ್ತು ಸರ್ಕಾರದ ಮಂತ್ರಿಯ ದ್ವಿಸದಸ್ಯತ್ವವನ್ನು ತೊರೆದು ಒಂದನ್ನು ಆರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂದು ಒತ್ತಾಯ ಬಂದಾಗ ಇವರಿಬ್ಬರೂ ಸರ್ಕಾರವನ್ನೇ ಇಬ್ಭಾಗ ಮಾಡಿದರೇ ಹೊರತು ಆರೆಸಸ್ ಸದಸ್ಯತ್ವ ಬಿಡಲಿಲ್ಲ.
ವರೆಗೆ ಮತ್ತು ಗಾಂಧಾರ್ ನಿಂದ ಭ್ರಹ್ಮದೇಶದವರೆಗೆ ಅಂದರೆ ಇದು ಉತ್ತರದ ಟಿಬೆಟ್, ಪಶ್ಚಿಮದ ಅಫಘಾನಿಸ್ತಾನ, ಪಾಕಿಸ್ತಾನ, ಮಯನಾರ್,ಕಾಂಬೋಡಿಯ ಎಲ್ಲವೂ ಅಖಂಡ ಭಾರತದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತವೆ. ಇನ್ನು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ನ ಹೈಕಮಾಂಡ್ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ಟೀಕಿಸುವ ಆರೆಸ್ಸೆಸ್ ನ ಅದರ ಮುಖ್ಯಸ್ಥನನ್ನು ಚುನಾಯಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ ಹೇರಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆ. ಆರೆಸಸ್ ಸ್ಥಾಪಕರಾದ ಹೆಡ್ಗೇವಾರ್ ಮತ್ತು ಗೋಳ್ವಲ್ಕರ್ ಅವರ ಫೋಟೋಗಳು ಇಂದಿಗೂ ಎಲ್ಲಾ ಶಾಖಾಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಗುರೂಜಿಯ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಶ್ರದ್ಧಾ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಪೂಜಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ಇಂದು ಇಂತಹ ಫ್ಯಾಸಿಸ್ಟ್ ಆರೆಸ್ಸೆಸ್ ಗೆ ಬಹುಮತ ದೊರಕಿದೆ.