14 thoughts on “ಮಾಧ್ಯಮ : ಬೆಕ್ಕಿಗೆ ಗಂಟೆ ಕಟ್ಟುವವರು ಯಾರು?”

1. M A Sriranga July 24, 2014 at 9:23 pm

   ಡಾ ಶ್ರೀಪಾದ್ ಭಟ್ ಅವರಿಗೆ— ನಿಮ್ಮ ಈ ಲೇಖನದ ಬಗ್ಗೆ ಮೂಲಭೂತವಾಗಿ ನನಗೆ ಯಾವ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯವೂ ಇಲ್ಲ. ಕನ್ನಡದ ಅತ್ಯಂತ ವಿಶ್ವಾಸಾರ್ಹ ಪತ್ರಿಕೆ ಎಂಬ ಘೋಷಣೆಯೊಂದಿಗೆ ಪ್ರತಿದಿನ ಬರುವ ”ಪ್ರಜಾವಾಣಿ” ಈಗ್ಗೆ ಸುಮಾರು ಎರಡು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ”ವಚನಗಳು vs ಜಾತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ” ಬಗ್ಗೆ ಎದ್ದಿದ್ದ ಭಾರಿ ವಿವಾದವನ್ನು ಹೇಗೆ ತನ್ನ ಇಷ್ಟಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ನಿರ್ವಹಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂತು ಎಂಬುದು ತಮಗೆ ತಿಳಿದಿದೆ. ತನ್ನ ಧ್ಯೇಯ,ಧೋರಣೆಗೆ ಒಗ್ಗದ ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಆ ಚರ್ಚೆಯಿಂದ ನಾಜೂಕಾಗಿ ದೂರವಿಟ್ಟಿತು. ಅದೇ ರೀತಿ ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾದ ”ಜಾತಿ ಏಕೆ? ಬೇಕೇ?” ಎಂಬ ಚರ್ಚೆಯಲ್ಲಿ ಸಹ ನಡೆದು ಕೊಂಡಿತು. ನಾನು ಕಳುಹಿಸಿದ ಒಂದು ಲೇಖನದ ರೆಕ್ಕೆ,ಪುಕ್ಕ ಕತ್ತರಿಸಿ ”ತನಗೆ ಬೇಕಾದಷ್ಟನ್ನು ಮಾತ್ರ” ಪ್ರಕಟಿಸಿತು. ಇಂತಹ ಕ್ರಿಯೆಗಳಿಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಎರಡು ಸಿದ್ಧ ಉತ್ತರಗಳಿರುತ್ತವೆ . (೧) ಪುಟಗಳ ಮಿತಿ (೨) ಯಾವ ಚರ್ಚೆಗೆ ಆಗಲಿ ಒಂದು ಕೊನೆ ಇರಬೇಕಲ್ಲವೇ?. ಸುಮಾರು ಇಪ್ಪತ್ತು ಇಪ್ಪತೈದು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ”ಪ್ರಜಾವಾಣಿ’ಗೆ ಪ್ರತಿಸ್ಪರ್ಧಿಗಳೇ ಇಲ್ಲದಿದ್ದಾಗ ”ಅತ್ಯಧಿಕ ಪ್ರಸಾರದ ಕನ್ನಡ ದಿನಪತ್ರಿಕೆ” ಎಂಬ ಉದ್ಘೋಷದೊಂದಿಗೆ ಪ್ರತಿದಿನ ಕನ್ನಡಿಗರ ಮನೆ ಮತ್ತು ಮನವನ್ನು ತಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದುದು ತಮಗೆ ತಿಳಿದಿದೆ. ಕನ್ನಡದ ”ನವ್ಯ ಸಾಹಿತ್ಯಕ್ಕೆ” ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಆಸರೆಯಾಗಿ ನಿಂತಿದ್ದೂ ಸಹ ಇದೇ ಪತ್ರಿಕೆ. ಕಾಲ, ಜನ ಬದಲಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಆಯ್ಕೆಗಳು ಬೇಕಾದಷ್ಟಿವೆ. ಇನ್ನು ಟಿ ವಿ ಮಾಧ್ಯಮಗಳಿಂದ ಒಳ್ಳೆಯದಾಗುತ್ತಿದೆಯೋ ಇಲ್ಲವೋ ಎಂಬುದನ್ನು ಕಡ್ಡಿ ಮುರಿದಂತೆ ಹೇಳುವುದು ಕಷ್ಟ. ಎರಡು ಮೂರು ದಿನಗಳಿಂದ ಭಾರಿ ಗದ್ದಲ ಎಬ್ಬಿಸಿರುವ ಘಟನೆಗಳಿಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಚರ್ಚೆ ನಾನಾ ವಾಹಿನಿಗಳಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಿದೆ. ಜತೆಗೆ ಉಪ್ಪು,ಹುಳಿ, ಖಾರಗಳೂ ಆಯಾ ವಾಹಿನಿಗಳ ”ರುಚಿಗೆ ತಕ್ಕಷ್ಟು” ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿವೆ. ಆಕಾಶವೇ ತಲೆ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದರೂ ಸಹ ಸ್ಥಿತ ಪ್ರಜ್ಞತೆಯಿಂದ ಒಂದೇ ರೀತಿ ಸುದ್ದಿ ಬಿತ್ತರಿಸುವ ಸರ್ಕಾರಿ ಒಡೆತನದ ಆಕಾಶವಾಣಿ ದೂರದರ್ಶನಗಳು ನಮ್ಮ ಮುಂದಿವೆ. ಇವರು ತಮ್ಮ ಸುದ್ದಿ ಕೇಂದ್ರ, ಕಟ್ಟಡವೇ ಬಿದ್ದು ಹೋದರೂ ಸಹ ಸರ್ಕಾರ ”ಅಧಿಕೃತ”ವಾಗಿ ಹೇಳುವ ತನಕ ಆ ಸುದ್ದಿ ಬಿತ್ತರಿಸದಂತಹ ಮಹಾನುಭಾವರು!!. ಸುದ್ದಿಗಾಗಿ ಯಾವುದನ್ನಾದರೂ ಆಶ್ರಯಿಸಲೇ ಬೇಕಾದ ನಮ್ಮಂತಹವರಿಗೆ ಇಂತಹ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಏಳುತ್ತವೇನೋ? ಕೇವಲ ಮನರಂಜನೆ ಅಪೇಕ್ಷಿಸುವವರಿಗೆ ಇವೆಲ್ಲಾ ಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ. ಅವರು ಇನ್ನೊಂದು ತರಹದ ಸ್ಥಿತ ಪ್ರಜ್ಞರು. ರಾಜ ಯಾರಾದರೇನು? ರಾಗಿ ಬೀಸುವುದು ತಪ್ಪೀತೆ? ಎಂಬ ತತ್ವ ಅವರದು.

   Reply ↓
   1. Shripad July 25, 2014 at 11:17 am

      ಅತ್ಯಂತ ಸಮಂಜಸ ಶ್ರೀರಂಗ ಅವರೇ. ಬರೀ ಅವರಿವರ ಹುಳುಕು ಹುಡುಕಿ ಹೊಟ್ಟೆತುಂಬಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ಒಳಸಂಗತಿಗಳ ಕುರಿತು ಎಷ್ಟು ಬೇಕಾದರೂ ಬರೆಯಬಹುದು. ಅವರಂತೂ ತಮ್ಮ ಹುಳುಕು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಲು ತಯಾರಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಸಮಾಜ ಅದರ ಹುಣ್ಣನ್ನು ಕನ್ನಡಿ ಹಿಡಿದು ತೋರಿಸುತ್ತಿದೆ. ಅವು ಕೂಡ ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ದಿನ ಹುಳುಕು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲೇಬೇಕು. ಅಂಥ ದಿನ ದೂರವಿಲ್ಲ.

      Reply ↓
2. H.s. Prabhakara July 25, 2014 at 12:39 am

   <>
   ಶ್ರೀಪಾದ ಭಟ್ಟರೆ, ಕೆಲಸ ದೊರೆಯುವುದು ದುರ್ಲಭ ನಿಜ! ಅದರೆ ಇಂಥ ಕೆಲವು ಕಾರಣಗಳಿಗೆ ರಾಜಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಾಗದೆ, ಇದ್ದ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ರಾಜೀನಾಮೆ ಬಿಸಾಕಿ ಬಂದು, ಇದೀಗ ಹಾಸನದ ಒಂದು ಜಿಲ್ಲಾ ಮಟ್ಟದ ದಿನ ಪತ್ರಿಕೆಗೆ ಸಂಪಾದಕನಾಗಿರುವೆ.

   <> ಅಂಥ ಒಂದು ಲೇಖನವನ್ನು ನಮ್ಮ ಪತ್ರಿಕೆಯ ಇದೇ ಜುಲೈ 21ರ ಸಂಚಿಕೆಯ ಮುಖಪುಟದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿಸಿದ್ದೇನೆ. ಕೆಲವು ದೃಶ್ಯ ಮಾಧ್ಯಮಗಳಿಗೆ ಈ ಲೇಖನ ನುಂಗಲಾರದ ಬಿಸಿತುಪ್ಪವಾಗಿರ ಬಹುದಾದರೂ ಸಾರ್ವಜನಿಕವಾಗಿ ತುಂಬಾ ಮೆಚ್ಚುಗೆಯನ್ನಂತೂ ಗಳಿಸಿತು!
   ಲಿಂಕ್ ನೋಡಿ: http://www.janahithahassan.org / Today news/ 21/07/2014

   ಲೇಖನ ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ. ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ಕುರಿತಾದ ನೇರ ಹಾಗೂ ಸತ್ಯ ನಿಷ್ಠುರವಾದ ನಿಮ್ಮ ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಭಾರತದ ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ಕುರಿತಾಗಿ ನನ್ನ ಹಾಗೂ ನಿಮ್ಮ ಜಿಗುಪ್ಸೆ/ ಆಕ್ರೋಶ/ ಅಭಿಪ್ರಾಯ/ ಕಳಕಳಿ/ ವೇದನೆ/ ಸುಧಾರಣೆಯಾಗಬೇಕೆಂಬ ಹಂಬಲ/ ತುಡಿತ-ಮಿಡಿತ ಇತ್ಯಾದಿಗಳೆಲ್ಲ ಏಕ ರೀತಿ ಇರುವುದು ಒಂದು ರೀತಿ ಅಚ್ಚರಿ (ಅಚ್ಚರಿ ಏಕೆಂದರೆ ನಮ್ಮ-ನಿಮ್ಮಂಥವರು ಈ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಅಲ್ಪ ಸಂಖ್ಯಾತರು ಅದಕ್ಕೆ!) ಅಥವಾ ಮತ್ತೊಂದು ರೀತಿ ಸಮಾಧಾನವೂ ಹೌದು.

   Reply ↓
   1. Shripad July 25, 2014 at 11:01 am

      ಜನಹಿತ ಸೊಗಸಾಗಿದೆ. ಗಮನಿಸಿದೆ. ಪತ್ರಿಕಾರಂಗದಲ್ಲಿ ಏಳು ವರ್ಷ ದುಡಿದು ಅದರ ಒಳಹೊರಗಿನ ಕರಾಮತ್ತುಗಳನ್ನು ಕಂಡಿದ್ದೇನೆ. ಅನ್ಯಾಯ ಕಂಡೂ ಬೇರೇನೂ ಮಾಡಲಾಗದೇ ಅಸಹಾಯಕತೆಯಿಂದ ಕೆಲಸಕ್ಕಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಪತ್ರಕರ್ತರಿಗೆ ಕೊರತೆಯೇನೂ ಇಲ್ಲ.

      Reply ↓
3. Ananda Prasad July 25, 2014 at 10:35 am

   ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ವಾಣಿಜ್ಯ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಳಿಗೆ ಬಲಿಯಾದ ನಂತರ ವಸ್ತುನಿಷ್ಠ ಪತ್ರಿಕೋದ್ಯಮ ಗತಕಾಲದ ವಿದ್ಯಮಾನವಾಗಿದೆ. ಜಾಹೀರಾತುಗಳ ಮೂಲಕ ಬದುಕುವ ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಪತ್ರಿಕಾಧರ್ಮವನ್ನು ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿಯಲಾರದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗೆ ತಲುಪಿವೆ. ಇದು ಟಿವಿ ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಟಿವಿ ಮಾಧ್ಯಮಗಳಿಗೆ ಜಾಹೀರಾತು ದೊರಕುವ ಮಾನದಂಡವಾದ ಟಿಆರ್ಪಿ ಅಳೆಯುವ ವಿಧಾನ ತೀರಾ ಅವೈಜ್ಞಾನಿಕವಾಗಿದ್ದು ಟಿವಿ ಮಾಧ್ಯಮದ ಎಲ್ಲಾ ಅನಿಷ್ಠಗಳಿಗೆ ಮೂಲ ಕಾರಣವಾಗಿದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಪತ್ರಕರ್ತರೇ ಸೇರಿ ಆರಂಭಿಸಿದ ಟಿವಿ ವಾಹಿನಿಗಳೂ ಉಳಿದವುಗಳಿಗಿಂಥ ಭಿನ್ನವಾಗಿ ಕಾರ್ಯ ನಿರ್ವಹಿಸಲಾರದ ದುಸ್ಥಿತಿಗೆ ಸಿಲುಕಿವೆ. ಇದನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ನಾವು ಸಿಲುಕಿದ್ದೇವೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಸಮಾಜದ ಪರಿವರ್ತನೆಯ ವಾಹಕವಾಗುವ ಬದಲಿಗೆ ಏನೂ ಮಾಡಲಾಗದ ಅಸಹಾಯಕ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ತಲುಪಿವೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಸಂವಿಧಾನದ ಕಾವಲು ನಾಯಿಯಾಗುವ ಯೋಗ್ಯತೆಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಕೆಲವು ದಶಕಗಳೇ ಆದವು. ಇದರಿಂದ ಹೊರಬರುವ ದಾರಿಯೇ ಇಲ್ಲವೇ ಎಂದರೆ ಅಂತರ್ಜಾಲ ಎಂಬ ಒಂದು ದಾರಿ ಮಾತ್ರ ಇದೆ. ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಇದು ಕೂಡ ಶ್ರೀಮಂತ, ಮೇಲ್ಮಧ್ಯಮ ವರ್ಗಗಳಿಗೆ ಸೀಮಿತವಾಗಿದೆ. ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಅಂತರ್ಜಾಲವನ್ನು ಎಲ್ಲರಿಗೆ ಎಟಕಿಸುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳು ನಡೆದರೆ ಅಂತರ್ಜಾಲವು ಒಂದು ಅತ್ಯಂತ ಶಕ್ತಿಯುತ ಮಾಧ್ಯಮ ಆಗಬಹುದು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಭಾರತದ ಎಲ್ಲೆಡೆ ಹಳ್ಳಿಗಳಿಗೂ ೩ಜಿ ಮೊಬೈಲ್ ಸಂಪರ್ಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಬಂದರೆ ಮೊಬೈಲಿನಲ್ಲಿಯೂ ವೇಗದ ಅಂತರ್ಜಾಲ ಸಂಪರ್ಕ ಜನಸಾಮಾನ್ಯರಿಗೆ ಎಟಕುವ ಬೆಳವಣಿಗೆ ನಡೆದರೆ ಅಂತರ್ಜಾಲ ಪತ್ರಿಕೆಗಳು, ಫೇಸ್ಬುಕ್, ಟ್ವಿಟ್ಟರ್ ಇತ್ಯಾದಿಗಳ ಮೂಲಕ ಹೆಚ್ಚಿನ ಬಂಡವಾಳದ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲದೆ ವಸ್ತುನಿಷ್ಠ ಪತ್ರಿಕಾಧರ್ಮವನ್ನು ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿಯಲು ಸಾಧ್ಯ ಹಾಗೂ ಹೆಚ್ಚು ಬಂಡವಾಳ ಹಾಗೂ ಜಾಹೀರಾತುಗಳ ಹಂಗಿಲ್ಲದೆ ಜನರನ್ನು ಜಾಗೃತಗೊಳಿಸಲು ಸಾಧ್ಯ. ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಟಿವಿ ಹಾಗೂ ಪತ್ರಿಕಾ ಮಾಧ್ಯಮಗಳಿಗೆ ಪರ್ಯಾಯವಾಗಿ ಈಗಾಗಲೇ ಅಂತರ್ಜಾಲ ಮಾಧ್ಯಮ ಸವಾಲಾಗಿ ಬೆಳೆದು ನಿಂತಿದೆ ಹಾಗೂ ಟಿವಿ ಹಾಗೂ ಪತ್ರಿಕಾ ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ಯಜಮಾನಿಕೆಯ ಧೋರಣೆಯನ್ನು ಮೆಟ್ಟಿ ನಿಲ್ಲುವಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿವೆ.

   Reply ↓
4. suresh July 25, 2014 at 2:53 pm

   ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ಈ ಧೋರಣೆ ಬದಲಾಗಬೇಕಾದರೆ, ಅಂತರ್ಜಾಲದ ಸಾಮಾಜಿಕ ತಾಣಗಳು ಪ್ರಮುಖ ಸಾಧನವಾಗಬಲ್ಲವು. ಆಗುತ್ತಿವೆ ಕೂಡ. ಮುಂದೊಂದು ದಿನ, ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ಅಡ್ಡದಾರಿಗಳಿಗೆ ಕಡಿವಾಣ ಹಾಕಲಾಗುತ್ತದೆ. ನನಗೆ ತಿಳಿದ ಮಟ್ಟಿಗೆ ವರ್ತಮಾನ ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ನಿಷ್ಠುರವೆನಿಸಿದರೂ, ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಮುಖ ಹಾಗೂ ಅಷ್ಟೇ ವಿಶ್ಲೇಷಣಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಬರವಣಿಗೆಗಳು ಬರುತ್ತಿರುವುದು ಒಳ್ಳೆಯ ಬೆಳೆವಣಿಗೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಮುಕ್ತ ಅವಕಾಶಗಳು ಇರುವುದರಿಂದ ಪಾರದರ್ಶಕ ಚರ್ಚೆಗಳು, ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳು ನಡೆಯುತ್ತವೆ. ಮಾಧ್ಯಮದ ಅಗತ್ಯತೆ ಮತ್ತು ಘನತೆಯನ್ನು ಗಮನದಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿರುವುದರಿಂದಲೇ ಗೊತ್ತಿದ್ದರೂ ಮೌನ ವಹಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅದನ್ನು ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಅರಿತು ನಡೆಯುವುದು ಒಳ್ಳೆಯದು. ಇಲ್ಲವಾದರೆ, ಬೇರೆ ರೀತಿಯ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೆ ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತದೆ

   Reply ↓
   1. Shripad July 26, 2014 at 11:18 am

      ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ಇದ್ದೂ “ಅತ್ಯಂತ ವಿಶ್ವಾಸಾರ್ಹ” ಎಂದು ಯಾವ ಪುರುಷಾರ್ಥಕ್ಕೆ ಟ್ಯಾಗ್ ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೋ?

      Reply ↓
5. sanju July 27, 2014 at 1:42 am

   – ನಿಮ್ಮ ಈ ಲೇಖನ ನೋಡಿದರೆ ವಸ್ತುಸ್ಥಿತಿ ಅರಿತಿಲ್ಲ ಎಂದೇ ಭಾವಿಸುವಂತಾಗಿದೆ.
   – ಜಾಲತಾಣ ಕೇಂದ್ರಿತ ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಬರುತ್ತಿವೆ, ಮುದ್ರಣ ಮಾಧ್ಯಮಗಳಿಗೆ ಕಷ್ಟ ಎನ್ನುತ್ತೀರಿ, ಅದು ಹೇಗೆ?
   – ಬೇರೆ ಯಾವುದೋ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಹೀಗಾಗಿದೆ ಎಂಬ ಅಭಿಪ್ರಾಯವೂ ಕೇಳಿಬರುತ್ತೆ…
   – ಭಾರತ ಇನ್ನೂ ಯಾವ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿದೆ, ಈ ಬಗ್ಗೆ ಎಂದಾದರೂ ಯೋಚಿಸಿದ್ದೀರಾ?
   – ಭಾರತದಲ್ಲಿನ ಇಂಟರ್ ನೆಟ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಸಂಪರ್ಕ ಹೇಗಿದೆ ಗೊತ್ತಾ?
   – ಬೆಂಗಳೂರು, ಮೈಸೂರು ಬಿಟ್ಟು 3ಜಿ ಇನ್ನೂ ಮುಂದಕ್ಕೆ ಹೋಗಿಲ್ಲ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಏನೇನೋ ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿ ಗೀಚಿದರೆ ಆಗುತ್ತಾ?
   – ನಿಮ್ಮ ಲೇಖನ ಓದುವ ಟಾರ್ಗೆಟ್ ವರ್ಗ ಯಾವುದು?
   – ಅದಕ್ಕೆ ನೀವು ಬರೆಯುವ ಲೇಖನ ತಲುಪುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದ್ದೀರಾ?
   – ಭಾರತವಿನ್ನೂ ಅಮೆರಿಕದಂಥ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಿಗಿಂತ ಎಷ್ಟೋ ವರ್ಷಗಳಷ್ಟು ಹಿಂದೆಯೇ ಇದೆ ಎಂದು ನಿಮಗೆ ಏಕೆ ಅನ್ನಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ?
   – ಇದಕ್ಕೆ ಯಾರು ಕಾರಣರು ಎಂಬ ಬಗ್ಗೆ ಏಕೆ ಯೋಚನೆ ಮಾಡುತ್ತಿಲ್ಲ?
   – ನಾವು 3ಜಿಯೇ ತಲುಪಿಲ್ಲ ಎಂದು ಯೋಚಿಸುತ್ತಿರಬೇಕಾದರೆ, ಎಷ್ಟೋ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ 5ಜಿ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಗೊತ್ತಿದೆಯೇ?
   – ಮಾಧ್ಯಮ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಮತ್ತು ಅದರ ಮಾಲೀಕರಿಗೆ ಇರುವ ಕಷ್ಟಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಅರಿವಿದೆಯೇ?
   – ಒಂದು ಪತ್ರಿಕೆ ನಡೆಸಬೇಕಾದರೆ ಎಷ್ಟು ವೆಚ್ಚ ತಗುಲುತ್ತೆ ಎಂಬುದು ಗೊತ್ತಿದೆಯೇ?
   – ಸಾಮಾನ್ಯ ನಾಗರೀಕ ಮತ್ತು ಪರ್ತಕರ್ತ, ಇವರಿಬ್ಬರಿಗೂ ಇರುವುದು ಒಂದೇ ಅಧಿಕಾರ ಎಂದಿದ್ದೀರಿ?
   – ಹಾಗಾದರೆ ಇವರಿಬ್ಬರೂ ಕಂಪಲ್ಶನ್ ನಡಿಯಲ್ಲೇ ಬದುಕುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದು ಅರಿವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲವೇ?
   – ಸಿದ್ಧಾಂತ ಹೇರಿಕೆ ತಪ್ಪು ನಿಜ, ಆದರೆ ಸಂಪಾದಕೀಯ ಪುಟ ಇರುವುದೇ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಬಿಚ್ಚಿಡುವುದಕ್ಕೆ ಎಂಬುದು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವೇ?
   – ನೀವು ಬರೆದಿರುವ ಲೇಖನ ಕೂಡ ಬೇರೊಬ್ಬರ ಮನಸ್ಸಿನ ಭಾವನೆ, ಸಿದ್ಧಾಂತ ಬದಲಿಸಬಹುದು, ಆ ಕೆಲಸ ನೀವು ಕೂಡ ಮಾಡಿದ್ದೀರಿ ಎಂಬ ಭಾವನೆ ಬಂದಿಲ್ಲವೇ?
   – ಒಂದು ವಿಚಾರ ತಪ್ಪು ಎಂದೋ, ಸರಿ ಎಂದೋ ಹೇಳುವಾಗ ನೀವು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಉದಾಹರಣೆಗಳು, ಸ್ಪಷ್ಟನೆಗಳು, ಕಾರಣಗಳು ಕೂಡ ಬೇರೊಬ್ಬರ ಮನಸ್ಸಿನ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತವೆಯಲ್ಲವೇ?
   – ಹೀಗೆ ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳುತ್ತಾ ಹೋದರೆ ಸರಮಾಲೆಯೇ ಆಗಬಹುದು. ಹಾಗೆಯೇ ಮಾಧ್ಯಮಗಳಿಗೆ ಅವುಗಳದ್ದೇ ಆದ ಸಿದ್ಧಾಂತವಿದೆ. ಅವು ತಮ್ಮ ನಡವಳಿಕೆಯನ್ನೇಕೇ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲವೆಂದರೆ, ಅವು ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಕೆಲಸ, ಆ ಪತ್ರಿಕೆಯ ಸಿದ್ಧಾಂತಕ್ಕೆ ಸರಿಹೊಂದುತ್ತದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ?
   – ಈಗ ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಥಿತಿಯಂತೆ. ನೀವು ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ಎಡಪಂಥೀಯ ಧೋರಣೆಯುಳ್ಳ ವ್ಯಕ್ತಿ. ನಿಮ್ಮದು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಕುರಿತು ಸಾಫ್ಟ್ ಮನೋಭಾವ. ಇನ್ನೊಂದು ಪಕ್ಷದ ಕುರಿತು ವಿರೋಧಿ ಮನೋಭಾವ. ಆದರೂ ಇನ್ನೊಂದು ಪಕ್ಷದ ಸರ್ಕಾರ ಒಳ್ಳೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದಾಗ ಏಕೆ ಹೊಗಳಿ ಬರೆಯಲ್ಲ. ಹೀಗೆ ಬರೆದರೆ ನಿಮ್ಮ ಸಿದ್ಧಾಂತಕ್ಕೆ ಹೊಡೆತ ಬೀಳುತ್ತೆ ಎಂಬ ಭಯವೇ?
   – ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಂತೆಯೇ ಮಾಧ್ಯಮಗಳೂ ಕೂಡ. ಅವುಗಳ ವ್ಯಾಪ್ತಿ ದೊಡ್ಡದಿರುವುದರಿಂದ ವಿಷಯ ದೊಡ್ಡದು ಅನ್ನಿಸುತ್ತೆ ಎಂಬುದು ನನ್ನ ಅಭಿಪ್ರಾಯ. ಆದರೆ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳಿದ ನಾನು ಎಲ್ಲಾ ಮಾಧ್ಯಮಗಳನ್ನು ಒಪ್ಪುತ್ತೇನೆ ಎನ್ನಲ್ಲ. ನನಗೂ ಅಸಮಾಧಾನವಿದೆ. ಆದರೆ ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ಒಳ್ಳೆಯ ಸಂಗತಿಗಳತ್ತ ಮಾತ್ರ ನೋಡುತ್ತೇನೆ.

   Reply ↓
   1. Shripad July 27, 2014 at 10:19 am

      (ನೀವು ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ಎಡಪಂಥೀಯ ಧೋರಣೆಯುಳ್ಳ ವ್ಯಕ್ತಿ. ನಿಮ್ಮದು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಕುರಿತು ಸಾಫ್ಟ್ ಮನೋಭಾವ. ಇನ್ನೊಂದು ಪಕ್ಷದ ಕುರಿತು ವಿರೋಧಿ ಮನೋಭಾವ. ಆದರೂ ಇನ್ನೊಂದು ಪಕ್ಷದ ಸರ್ಕಾರ ಒಳ್ಳೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದಾಗ ಏಕೆ ಹೊಗಳಿ ಬರೆಯಲ್ಲ. ಹೀಗೆ ಬರೆದರೆ ನಿಮ್ಮ ಸಿದ್ಧಾಂತಕ್ಕೆ ಹೊಡೆತ ಬೀಳುತ್ತೆ ಎಂಬ ಭಯವೇ?)
      ಮಿ. ಸಂಜು, ಯು ಆರ್ ಮಿಸ್ಟೇಕನ್! ಊರಿಗೊಬ್ಬಳೇ ಪದ್ಮಾವತಿಯಲ್ಲ. “ಶ್ರೀಪಾದ ಭಟ್” ಹೆಸರು ನೋಡಿ ಅದರ ಹಿಂದು ಮುಂದು ನೋಡದೆ ಕಾಮೆಂಟ್ ಬರೆದಿದ್ದೀರಲ್ಲಾ? ಏಳು ವರ್ಷ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ ದುಡಿದು ಈಗ ಈ ಬಗ್ಗೆ ನಿತ್ಯ ಪಾಠ ಮಾಡುವ ನನಗೆ ನೀವು ಕೇಳುವಂಥ ಹತ್ತಾರು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ನನ್ನ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಂದಲೇ ಬರುತ್ತಿರುತ್ತವೆ. ಈ ಲೇಖನ ಬರೆಯುವ ವೇಳೆಗೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಹೊಸ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಹುಟ್ಟಿವೆ.
      ಜ್ನಾನಿ ಸಂಜು ಅವರೇ, ಪ್ರಪಂಚ ವಿಶಾಲವಾಗಿರುವಂತೆಯೇ ಅಲ್ಲಿನ ಊರುಗಳು ತುಂಬ ಹತ್ತಿರವಾಗಿವೆ. ನಿಮ್ಮಷ್ಟೇ ಅಥವಾ ನಿಮಗಿಂತ ತುಸು ಹೆಚ್ಚು ಅನುಮಾನಗಳೂ ಉತ್ತರಗಳೂ ಬೇರೆಯವರ ಅನುಭವಕ್ಕೆ ಬಂದಿರಲೂ ಸಾಕು ಎಂಬ ಎಚ್ಚರದಲ್ಲಿ ಕಮೆಂಟು ಬರೀರಿ. ವೈಯಕ್ತಿಕ ಸಿಟ್ಟು, ಹೆಚ್ಚುಗಾರಿಕೆ ಪ್ರದರ್ಶನದ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ.

      Reply ↓
   2. Ananda Prasad July 28, 2014 at 10:44 am

      ಮೊಬೈಲ್ ೩ಜಿ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಈಗಾಗಲೇ ಎಲ್ಲಾ ತಾಲೂಕು ಕೇಂದ್ರಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಲಭ್ಯವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಏರ್ಟೆಲ್, ಬಿಎಸ್ಸೆನ್ನೆಲ್, ಐಡಿಯಾ, ಎಂಟಿಎಸ್, ರಿಲಯನ್ಸ್, ಟಾಟಾ ಡೊಕಾಮೋ ಮೊದಲಾದವು ಈಗಾಗಲೇ ಎಲ್ಲ ತಾಲೂಕು ಕೇಂದ್ರಗಳಿಗೂ ೩ಜಿ ಸೌಲಭ್ಯವನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸಿವೆ. ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ೩ಜಿ ಸೌಲಭ್ಯಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ದರವಿದ್ದು ಬಳಕೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ. ಇದನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಜನ ಬಳಸಿದಂತೆ ಹಾಗೂ ಇದು ಎಲ್ಲಡೆಗೂ ವಿಸ್ತರಿಸಿದಾಗ ೩ಜಿ ದರಗಳು ಇನ್ನಷ್ಟು ಕಡಿಮೆಯಾಗಿ ಜನರಿಗೆ ಎಟಕಲಿದೆ. ಮೊಬೈಲ್ ಆರಂಭದಲ್ಲಿಯೂ ಅದರ ಬಳಕೆ ಹಾಗೋ ವ್ಯಾಪ್ತಿ ಕಡಿಮೆ ಇದ್ದಾಗ ದರಗಳು ಹೆಚ್ಚಿದ್ದು ಜನಸಾಮಾನ್ಯರಿಗೆ ಎಟಕುವಂತಿರಲಿಲ್ಲ. ಅದರ ಬಳಕೆ ಹಾಗೂ ವ್ಯಾಪ್ತಿ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಾ ಹೋದ ಹಾಗೆ ದರಗಳು ಜನಸಾಮಾನ್ಯರಿಗೆ ಎಟಕುವ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಬಂದು ಇಂದು ಬಡವ ಬಲ್ಲಿದ ಎನ್ನದೆ ಎಲ್ಲರ ಬಳಿಯೂ ಮೊಬೈಲ್ ಇರುವುದನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು. ೩ಜಿ ವಿಷಯದಲ್ಲಿಯೂ ಇದೇ ರೀತಿಯ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಮುಂದೆ ನಡೆಯಲಿದೆ. ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರವು ೨೦,೦೦೦ ಕೋಟಿ ರೂಪಾಯಿಗಳ ವೆಚ್ಚದಲ್ಲಿ ಭಾರತದಾದ್ಯಂತ ವೇಗದ ಅಂತರ್ಜಾಲ ಸೌಲಭ್ಯವನ್ನು ಹಳ್ಳಿಹಳ್ಳಿಗಳಿಗೂ ತಲುಪಿಸುವ ಭಾರತ್ ಬ್ರಾಡ್ಬ್ಯಾಂಡ್ ನೆಟ್ವರ್ಕ್ ಜಾಲ ರೂಪಿಸುವ ಯೋಜನೆ ಹೊಂದಿದ್ದು ಇದು ಇನ್ನಷ್ಟೇ ಕಾರ್ಯಗತವಾಗಬೇಕಾಗಿದೆ. ಇದು ಕಾರ್ಯಗತವಾದಾಗ ಎಲ್ಲ ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿಯೂ ೩ಜಿ ಸೌಲಭ್ಯ ದೊರಕಬಹುದು. ಅದೂ ಅಲ್ಲದೆ ಮುಖೇಶ್ ಅಂಬಾನಿ ನೇತೃತ್ವದ ರಿಲಯನ್ಸ್ ಇನ್ಫೋಕಾಮ್ಕಂಪನಿಯು ಭಾರತದಾದ್ಯಂತ ೪ಜಿ ಮೊಬೈಲ್ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವನ್ನು ಕಾರ್ಯಗತಗೊಳಿಸುವ ಯೋಜನೆ ಹೊಂದಿದ್ದು ಇದು ೨೦೧೫ರಿಂದ ಹಂತಹಂತವಾಗಿ ಜಾರಿಗೆ ಬರಲಿದೆ. ೩ಜಿ ಮೊಬೈಲಿನಲ್ಲಿ ಹಲವು ಟಿವಿ ವಾಹಿನಿಗಳೂ ಲಭ್ಯವಿರುವುದರಿಂದ ಮುಂಬರುವ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಲಿದೆ. ಜನ ಎಲ್ಲಿದ್ದರೂ ೩ಜಿ ಮೊಬೈಲ್ ಮೂಲಕ ಟಿವಿ ವಾಹಿನಿಗಳನ್ನೂ, ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನೂ ವೀಕ್ಷಿಸಲು ಇದರಿಂದ ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿದೆ.

      Reply ↓
6. sanju July 27, 2014 at 2:58 pm

   ನನ್ನ ಕಮೆಂಟ್ ಗೆ ಉತ್ತರ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಕ್ಕೆ ಧನ್ಯವಾಧ. ಇಲ್ಲಿ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಸಿಟ್ಟು ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚುಗಾರಿಕೆ ಮಾಡುವ ಅಗತ್ಯ ಯಾರಿಗೂ ಇಲ್ಲ ಎಂದೇ ಭಾವಿಸುತ್ತೇನೆ. ಇನ್ನೊಂದು ವಿಚಾರವೆಂದರೆ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಸಿಟ್ಟಿಡಲು ನೀವು ಯಾರು ಎಂಬುದು ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ಅಂತೆಯೇ ನಾನು ಯಾರೆಂಬುದು ನಿಮಗೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಸಿಟ್ಟು ಇಡಲು ಕಾರಣವಿಲ್ಲ ಎಂದು ತಿಳಿಯುತ್ತೇನೆ. ನಿಮ್ಮ ಪರಿಚಯ ಇದೇ ವರ್ತಮಾನದಲ್ಲೇ ಆಗಿದ್ದು. ನಿಮ್ಮ ಲೇಖನ ಆಗಾಗ ಓದುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತೇನೆ. ಅದರ ಅಡಿಯಲ್ಲೇ ಬರೆದಿದ್ದು. 7 ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಇದೇ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ ದುಡಿದಿದ್ದೇನೆ ಎನ್ನುತ್ತೀರಿ. ಹೀಗಾಗಿ ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ಸ್ಥಿತಿ ಬಗ್ಗೆ ವಿವರಿಸಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ. ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಧನ್ಯವಾದ.

   Reply ↓
   1. Shripad July 27, 2014 at 9:10 pm

      ಗುಡ್. ನೀವು ಕೇಳಿದ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳೆಲ್ಲ ನನ್ನಲ್ಲೂ ಇವೆ ಎಂದುಕೊಂಡು ಈಗ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಸಮಾಧಾನದಿಂದ ಮೊದಲೆರಡು ಮತ್ತು ಸದರಿ ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಓದಿ. ಉತ್ತರ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತೇನೆ!

      Reply ↓
7. sanju July 29, 2014 at 6:02 pm

   ಆನಂದ್ ಪ್ರಸಾದ್ ಅವರಿಗೆ, ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಬಗ್ಗೆ ನೀವು ಕೊಟ್ಟ ಸುದೀರ್ಘ ವಿವರಣೆ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ. ಬೆಂಗ್ಳೂರು ಮತ್ತು ಮೈಸೂರು ಬಿಟ್ಟು ತಾಲೂಕು ಕೇಂದ್ರಗಳಲ್ಲೂ 3ಜಿ ಸಿಗುತ್ತೆ ಅಂತಿದ್ದೀರಿ. ಈ ವಿಚಾರ ಸೇವೆ ನೀಡುವ ಕಂಪನಿಗಳಿಗೇ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಅನ್ನಿಸುತ್ತೆ. ಐಡಿಯಾ 3ಜಿ ಬೆಂಗ್ಳೂರಲ್ಲೂ ಸಿಗುತ್ತೆ ಎಂಬ ಬಗ್ಗೆ ಖಾತರಿ ಇಲ್ಲ. ರಿಲಾಯನ್ಸ್ ಅವರು ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆ 4ಜಿ ಕೊಡ್ತೇವೆ ಅಂತಿದ್ದಾರೆ, ಆದರೆ ಅವರಿನ್ನೂ ಲಾಭ ನಷ್ಚಗಳ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರದಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ 2ಜಿ ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆ ಸಿಗುತ್ತೆ ಎಂಬುದು ನಿರ್ವಿವಾದ. ಆದರೆ ಇದರ ವೇಗ ನಿಮಗೂ ಅರಿವಿದೆ ಎಂಬುದು ನನ್ನ ಭಾವನೆ. ಆದರೆ ಟೆಕ್ ಕ್ರಾಂತಿ ಆಗಲೇಬೇಕು. ಅದು ಆದಾಗಲೇ ಜಗತ್ತು ಅವರವರ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತದೆ. ಇದು ಬೇಗ ಬರಲಿ ಎಂದು ಆಶಿಸುವ.

   Reply ↓
8. Ananda Prasad July 30, 2014 at 9:40 am

   ದಕ್ಷಿಣ ಕನ್ನಡ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಪುತ್ತೂರಿನಂಥ ತಾಲೂಕು ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ಏರ್ಟೆಲ್ ಕಂಪೆನಿಯ ೩ಜಿ ಸೌಲಭ್ಯ ಒಂದೂವರೆ ವರ್ಷ ಹಿಂದಿನಿಂದಲೇ ಲಭ್ಯವಿದೆ ಮತ್ತು ಇದನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸುವವರ ಪ್ರಕಾರ ವೇಗ ಉತ್ತಮವಾಗಿದೆ. ರಿಲಯನ್ಸ್ ಕಂಪೆನಿಯ ೩ಜಿ ಸೌಲಭ್ಯ (ವಯರ್ಲೆಸ್ಸ್ ಬ್ರಾಡ್ ಬ್ಯಾಂಡ್) ಸುಮಾರು ಮೂರು ವರ್ಷ ಹಿಂದಿನಿಂದಲೇ ಲಭ್ಯವಿದೆ ಮತ್ತು ವೇಗ ಹಾಗೂ ಸೇವೆ ಉತ್ತಮವಾಗಿದೆ. ಬಿಎಸ್ಸೆನ್ನೆಲ್, ಐಡಿಯಾ, ಎಂಟಿಎಎಸ್ ಮೊದಲಾದವುಗಳ ೩ಜಿ ಸೌಲಭ್ಯವೂ ಪುತ್ತೂರಿನಂಥ ತಾಲೂಕು ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ಲಭ್ಯವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಯಾವುದೇ ಕಂಪನಿಯಾದರೂ ಲಾಭ ನಷ್ಟದ ಒಂದು ಉದ್ಯಮ ಆರಂಭಿಸುವಾಗ ಲಾಭ ನಷ್ಟದ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ಹಾಕುವುದು ಅನಿವಾರ್ಯ. ಹೀಗಾಗಿ ರಿಲಯನ್ಸ್ ಸಂಸ್ಥೆಯು ೪ಜಿ ಸೇವೆಗಳನ್ನು ಆರಂಭಿಸುವ ಬಗ್ಗೆ ಎಲ್ಲ ನಿಟ್ಟಿನಿಂದಲೂ ಲಾಭ ನಷ್ಟದ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ಹಾಕುವುದು ಸಹಜ. ೪ಜಿಯಂಥ ಹೈ ಸ್ಪೀಡ್ ವಯರ್ಲೆಸ್ಸ್ ಇಂಟರ್ನೆಟ್ ಸೌಲಭ್ಯಕ್ಕೆ ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಸಾಕ್ಷರತೆ ಹೆಚ್ಚು ಇಲ್ಲದ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಸಿಗುವುದು ಕಡಿಮೆಯೇ ಇರಬಹುದು ಆದರೆ ಬರಬರುತ್ತಾ ಇದಕ್ಕೆ ಉತ್ತಮ ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಸಿಗಬಹುದು. ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಕೇಬಲ್ ಟಿವಿ ಸೌಲಭ್ಯ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು ನಗರಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಅದೂ ಶ್ರೀಮಂತರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಸಾಧ್ಯವಿತ್ತು. ನಂತರ ಇದು ದೊಡ್ಡ ಗಾತ್ರದ ಡಿಶ್ ಆಂಟೆನಾ ಮೂಲಕ ಹಳ್ಳಿಗಳ ಶ್ರೀಮಂತರಿಗೂ ಲಭ್ಯವಾಗತೊಡಗಿತು. ಡಿಟಿಎಚ್ ಸೌಲಭ್ಯ ಬಂದ ನಂತರ ನಗರಗಳಲ್ಲಿ ಲಭ್ಯವಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಎಲ್ಲ ಟಿವಿ ವಾಹಿನಿಗಳೂ ಹಳ್ಳಿಯ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿಯೂ ಸಾಮಾನ್ಯ ಕೃಷಿಕನಿಗೂ ಲಭ್ಯವಾಗುವ ಬೆಳವಣಿಗೆ ನಡೆಯಿತು. ಇಂದು ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿಯೂ ಡಿಟಿಎಚ್ ಸೌಲಭ್ಯ ಇಲ್ಲದ ಮನೆ ಬಹಳ ಕಡಿಮೆ ಎಂದೇ ಹೇಳಬಹುದು. ಡಿಟಿಎಚ್ ಬೆಲೆ ಈಗ ಸಾಮಾನ್ಯರಿಗೂ ಎಟಕುವ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಬಂದು ನಿಂತಿದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಸೌಲಭ್ಯ ಲಭ್ಯವಾಗುತ್ತಿದೆ. ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ೩ಜಿ ಮೊಬೈಲ್ ವಿಷಯದಲ್ಲಿಯೂ ಇದೇ ಬೆಳವಣಿಗೆ ದೇಶಾದ್ಯಂತ ನಡೆಯಲಿದೆ. ೨ಜಿ ಮೊಬೈಲ್ನಲ್ಲಿ ೩ಜಿ ಸೌಲಭ್ಯ ಪಡೆಯುವುದು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ೩ಜಿ ಸೌಲಭ್ಯ ಇರುವ ಮೊಬೈಲೇ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ದೇಶದಲ್ಲಿ ೩ಜಿ ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಬೆಳೆಯಲು ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯ ಹಿಡಿದೀತು ಏಕೆಂದರೆ ಸಾಮಾನ್ಯ ಭಾರತೀಯರಿಗೆ ಈ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳು ಅಪರಿಚಿತ. ಇದು ಪರಿಚಯವಾದಂತೆ ಜನ ಅದಕ್ಕೆ ಪರಿವರ್ತನೆ ಹೊಂದುತ್ತಾರೆ.

   Reply ↓