Follow
– ಡಾ.ಎನ್.ಜಗದೀಶ್ ಕೊಪ್ಪ
ಕರ್ನಾಟಕದ ಜನತೆ ಆಸೆಯಿಂದ ನಿರೀಕ್ಷಿಸುತಿದ್ದ ಬಿ.ಜೆ.ಪಿ. ಸರ್ಕಾರದ ಪತನಕ್ಕೆ ಹಾವೇರಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಕೆ.ಜೆ.ಪಿ. ಸಮಾವೇಶದ ಮೂಲಕ ಮಾಜಿ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪ ನಾಂದಿ ಹಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಕಳೆದ ನಾಲ್ಕೂವರೆ ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಈ ಬಿ.ಜೆ.ಪಿ. ಸರ್ಕಾರ ಮತ್ತು ಅದರ ನಾಯಕರು, ಸಚಿವರು, ಶಾಸಕರು ಕಟ್ಟಿದ ವೇಷ, ಆಡಿದ ನಾಟಕ ಇವುಗಳನ್ನು ನೋಡಿದ ಕರ್ನಾಟಕದ ಜನತೆ ಕೇವಲ ರೋಸಿಹೋಗಿರಲಿಲ್ಲ, ದಂಗುಬಡಿದುಹೋಗಿದ್ದರು.
ಎರಡು ದಶಕದ ಹಿಂದಿನ ಕಥೆ ನಿಮಗೆ ಬೇಡ, ಇದು ಕೇವಲ ಆರು ವರ್ಷದ ಹಿಂದಿನ ಮಾತು. ಮಲ್ಲೇಶ್ವರಂನಲ್ಲಿದ್ದ ಬಿ.ಜೆ.ಪಿ. ಕಚೇರಿಯಲ್ಲಿ 
ಖಾಲಿದೋಸೆ ತಿಂದು, ಬೈಟು ಕಾಫಿ ಕುಡಿದು, ಚರ್ಚೆಯ ಮೂಲಕ ಪಕ್ಷವನ್ನು ಮುನ್ನೆಡೆಸುತಿದ್ದ ಬಿ.ಜೆ.ಪಿ. ನಾಯಕರು ಮತ್ತು ಬೆಂಗಳೂರು, ಮೈಸೂರು, ಮಂಗಳೂರು ನಗರಗಳ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ವಾರಾನ್ನ ತಿಂದು ಬದುಕುತಿದ್ದ ಆರ್.ಎಸ್.ಎಸ್. ಸಂಸ್ಥೆಯ ಬೃಹಸ್ಪತಿಗಳು ಕೇವಲ ನಾಲ್ಕೂವರೆ ವರ್ಷಗಳ ಬಿ.ಜೆ.ಪಿ. ಸರ್ಕಾರದ ಆಡಳಿತದಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಆರ್ಥಿಕವಾಗಿ ಕೊಬ್ಬಿಹೋಗಿದ್ದಾರೆಂದರೇ, ಇವರ ಒಂದು ಗಂಟೆಯ ಚರ್ಚೆಗೆ ಐಷಾರಾಮಿ ಹೋಟೇಲುಗಳು ಮತ್ತು ರಿಸಾರ್ಟ್‌ಗಳು ಈಗ ಬಳಕೆಯಾಗುತ್ತಿವೆ.
ಹನ್ನೆರೆಡು ವರ್ಷ ಅನ್ನ ಕಾಣದೆ ಹಸಿವಿನಿಂದ ಬರಗೆಟ್ಟಿದ್ದ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಬ್ಬ ಅನ್ನವನ್ನು ತಿನ್ನುವ ಹಾಗೇ ಈ ನಾಡಿನ ಯಾವುದೇ ಸಂಪತ್ತನ್ನೂ ಬಿಡದೇ ಲೂಟಿಮಾಡಿದ ಪಕ್ಷ ಎಂಬುದು ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಇರುವುದಾದರೇ ಅದು ಬಿ.ಜೆ.ಪಿ. ಪಕ್ಷ ಮಾತ್ರ. ಇವರ ಭೂದಾಹಕ್ಕೆ ಬಲಿಯಾದ ಸರ್ಕಾರದ ಭೂಮಿಗಳು, ಸೈಟುಗಳು ಇವುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಗೆ ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲ.
ಯಡಿಯೂರಪ್ಪನವರ ಬಗ್ಗೆ ನಮ್ಮ ತಕರಾರುಗಳು ಏನೇ ಇರಲಿ ಅವರನ್ನು ನಾವು ಒಂದು ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಅಭಿನಂದಿಸಲೇಬೇಕು. ತಾವು ಒಬ್ಬರೇ ಕರ್ನಾಟಕವನ್ನು ಲೂಟಿಮಾಡಿ ತಿನ್ನಲಿಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ತಮ್ಮ ಎಂಜಲನ್ನು ಯಾವುದೇ ಭೇಧ ಭಾವ ಮಾಡದೇ ಮಠಾಧೀಶರ ಬಾಯಿಗೆ ಮತ್ತು ಆರ್.ಎಸ್.ಎಸ್. ಗರ್ಭಗುಡಿಯ ಪೂಜಾರಿಗಳ ಬಾಯಿಗೆ ಒರೆಸಿ ತಮ್ಮ ಜೊತೆ ಅವರನ್ನೂ ಕುಲಗೆಡಿಸಿದರು. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಅವರು ಸದಾ ವೇದಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ “ಸರ್ವರಿಗೆ ಸಮ ಬಾಳು, ಸರ್ವರಿಗೆ ಸಮಪಾಲು” ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾ ಇರುವುದನ್ನು ನೀವು ಗಮನಿಸಿರಬಹುದು.
ಶಿಸ್ತು ಮತ್ತು ನೈತಿಕತೆಗೆ ಹೆಸರಾಗಿದ್ದ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪಕ್ಷವಾದ ಬಿ.ಜೆ.ಪಿ. ಪಕ್ಷ ಇಂತಹ ದಯನೀಯವಾದ ಪತನದ ಅಂಚಿಗೆ ತಲುಪಿರುವ ಈ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಅದರ ನಾಯಕರು ಮತ್ತು ಕಾರ್ಯಕರ್ತರು ಒಮ್ಮೆ ಆತ್ಮವಿಮರ್ಶೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಒಳಿತು. ಆದರೇ, ಪಕ್ಷವಾಗಲಿ, ಅದರ ನಾಯಕರಾಗಲಿ ಈಗ ಆ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೇ, ಆಪರೇಶನ್ ಕಮಲ ಎಂಬ ಹೆಸರಿನ ಅನೈತಿಕತೆಯ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ನಡೆದು ಬಂದಿರುವ ಪಕ್ಷ ನೈತಿಕವಾಗಿ ದಿವಾಳಿಯೆದ್ದು ಹೋಗಿದೆ. ಪಕ್ಷದ ನಾಯಕರು ಎಂತಹ ಭಂಡತನವನ್ನು ಮೈಗೂಡಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂದರೇ, ರಸ್ತೆಯ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಮಗು ಮಾಡಿದ ಹೇಸಿಗೆಯನ್ನು ಸಹ ಇವರು “ಆಪರೇಷನ್ ಐಸ್‌ಕ್ರೀಮ್” ಎಂದು ಹೆಸರಿಸಿ ಅದನ್ನು ತಾವೂ ತಿಂದು; ಜನತೆಗೂ ತಿನ್ನಿಸಬಲ್ಲರು.
ಕರ್ನಾಟಕ ಕಂಡ ಒಬ್ಬ ಹುಂಬ ಮತ್ತು ಭಂಡ ರಾಜಕಾರಣಿ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪ ತನ್ನ ಎಪ್ಪತ್ತನೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಕರ್ನಾಟಕ ಜನತಾ ಪಕ್ಷ ಹುಟ್ಟು ಹಾಕಿ, ಬಿ.ಜೆ.ಪಿ. ಪಕ್ಷದ ಪತನಕ್ಕೆ ಕೈ ಹಾಕುವುದರ ಜೊತೆ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ನಾಶಕ್ಕೆ ತಾವೇ ಮುಂದಾಗಿದ್ದಾರೆ.
ಒಂದೂವರೆ ಸಾವಿರ ಬಸ್‌ಗಳು, ಎಂಟು ಸಾವಿರ ಮಿನಿ ಬಸ್ ಮತ್ತು ಟೆಂಪೊ ಇವುಗಳ ಮೂಲಕ ಸಾವಿರ ಸಾವಿರ ಹಣ ನೀಡಿ ಕರೆಸಿಕೊಂಡ ಬಾಡಿಗೆ ಜನರ ಮುಂದೆ ವೀರಾವೇಶದಿಂದ ಮಾತನಾಡುವ, ಕಣ್ಣೀರು ಸುರಿಸುವ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪ ಅರಿಯಬೇಕಾದ ವಾಸ್ತವ ಸತ್ಯ ಒಂದಿದೆ. ಸಮಾವೇಶಕ್ಕೆ ಬಂದ ಅಥವಾ ಬರುವ ಜನಗಳೆಲ್ಲಾ ಪಕ್ಷದ ಮತಗಳಾಗಿ ಪರಿವರ್ತನೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಹೊಲ ಗದ್ದೆಗಳಲ್ಲಿ ಬಿಸಿಲಿನಲ್ಲಿ ಕೂಲಿ ಮಾಡುವ ಬದಲು, ಐನೂರು ರೂಪಾಯಿಗಾಗಿ ಸಮಾವೇಶಕ್ಕೆ ಬಂದು ಭಾಷಣ ಕೇಳುವ ಜನತೆಯ ಒಂದು ವರ್ಗ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗಿದೆ.
ಸತ್ಯ ಹರಿಶ್ಚಂದ್ರನಂತೆ, ಹುತಾತ್ಮನಂತೆ ಮಾತನಾಡುವ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪ ಹಾವೇರಿಯ ಸಮಾವೇಶಕ್ಕೆ ಖರ್ಚು ಮಾಡಿದ ಹಣ ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂತು ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಕರ್ನಾಟಕದ ಜನತೆಗೆ ಮಾಹಿತಿ ನೀಡಬೇಕಿದೆ. ಕನ್ನಡದ ಎಲ್ಲಾ ಪತ್ರಿಕೆಗಳಿಗೆ ನಾಲ್ಕು ಪುಟಗಳ ವಿಶೇಷ ಪುರವಣಿಗೆಗೆ ಜಾಹಿರಾತು ಮೂಲಕ ತಲಾ 20 ಲಕ್ಷದಿಂದ 40 ಲಕ್ಷದ ವರೆಗೆ ಹಣ ನೀಡಿದವರು ಯಾರು? ಕೇವಲ ಒಂದು ದಿನದ ಹಾವೇರಿಯ ಸಮಾವೇಶಕ್ಕೆ 15 ಕೋಟಿ ರೂಪಾಯಿಗಳನ್ನು ಖರ್ಚು ಮಾಡುವ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪ ಒಮ್ಮೆ ತಣ್ಣಗೆ ಕುಳಿತು ಕರ್ನಾಟಕದ ರಾಜಕೀಯ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ಓದುವುದು ಒಳಿತು. ಜೊತೆಗೆ ತಾನು ಸಾಗಿ ಬಂದ ಬದುಕಿನ ಹಾದಿಯನ್ನೂ ತಿರುಗಿ ನೋಡಬೇಕಿದೆ.
ಮಂಡ್ಯ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಕೆ.ಆರ್. ಪೇಟೆ ತಾಲ್ಲೋಕಿನ ಬೂಕನಕೆರೆ ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪ ನಿಂಬೆ ಹಣ್ಣು ಮಾರುತ್ತಾ, ಕಷ್ಟದಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸ ಮುಂದುವರಿಸಿದವರು. ನಂತರ ಪಿ.ಯು.ಸಿ. ಓದುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಕಡು ಬಡತನದ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ತಿಲಾಂಜಲಿ ಇತ್ತು ಶಿವಮೊಗ್ಗ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಶಿಕಾರಿಪುರದ ಶಾಸ್ತ್ರಿ ಎಂಬುವರ ಅಕ್ಕಿ ಗಿರಣಿಯಲ್ಲಿ ಗುಮಾಸ್ತನಾಗಿ ಬದುಕು ಕಂಡುಕೊಂಡವರು. 
ಶಾಸ್ರಿಯವರ ಪುತ್ರಿ ಮೈತ್ರಾ ದೇವಿಯವರನ್ನು ವಿವಾಹವಾಗುವುದರ ಮೂಲಕ ಪುರಸಭೆಯ ಸದಸ್ಯನಾಗಿ ರಾಜಕೀಯ ಪ್ರವೇಶ ಮಾಡಿದ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪ ಉಪ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾಗುವವರೆಗೂ ಹುಟ್ಟು ಹೋರಾಟಗಾರ ಎಂಬ ಕೀರ್ತಿಗೆ ಪಾತ್ರರಾಗಿದ್ದರು. ಆದರೆ, ಅವರು ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಸ್ಥಾನದ ಹುದ್ದೆಗೆ ಏರಿದ ಕೂಡಲೇ ತಾನೊಬ್ಬ ಜಾತಿವಾದಿ, ಧನದಾಹಿ, ಕಡು ಭ್ರಷ್ಟ ಎಂಬುದನ್ನು ಯಾವ ಮುಚ್ಚು ಮರೆಯಿಲ್ಲದೆ ಹೊರಜಗತ್ತಿಗೆ ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವೇ ಅನಾವರಣಗೊಳಿಸಿಕೊಂಡರು.
ಮೋಹಿನಿ ಭಸ್ಮಾಸುರನಂತೆ ತಮ್ಮ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ತಾವೇ ಕೈಇಟ್ಟು ಕೊಂಡು ನಾಶವಾಗಲು ಹೊರಟಿರುವ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪ ಕೆ.ಜೆ.ಪಿ. ಪಕ್ಷ ಕಟ್ಟುವುದರ ಮೂಲಕ ಆಟವಾಡಲು ಹೊರಟಂತಿಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ ಅವರು ಆಟ ಕೆಡಿಸಲು ಹೊರಟಂತಿದೆ. 1980ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಇಂತಹದ್ದೇ ಆಟವಾಡಲು ಹೊರಟ ದೇವರಾಜು ಅರಸು ರಾಜಕೀಯದಲ್ಲಿ ಇನ್ನಿಲ್ಲದಂತೆ ಮಣ್ಣು ಮುಕ್ಕಿದ್ದರು.
1975 ರ ಜುಲೈ ತಿಂಗಳಿನಲ್ಲಿ ದೇಶಾದ್ಯಂತ ಜಾರಿಗೆ ತಂದ ತುರ್ತುಪರಿಸ್ಥಿತಿಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಸರ್ವಾಧಿಕಾರಿಣಿಯಂತೆ ಮೆರೆದ ಇಂದಿರಾಗಾಂಧಿ 1978 ರ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಸೋತು ದೆಹಲಿಯ ತಿಹಾರ್ ಜೈಲುಪಾಲಾಗಿದ್ದರು. ಆ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ಬಂದ ಜನತಾ ಸರ್ಕಾರ ಮುರಾರ್ಜಿ ದೇಸಾಯಿ ಎಂಬ ಜಿಗುಟು ಸ್ವಭಾವದ ನಾಯಕನನ್ನು ಪ್ರಧಾನಿಯನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿತ್ತು. ಗೃಹ ಮಂತ್ರಿಯಾಗಿದ್ದ ಚರಣ ಸಿಂಗ್‌ರ ಅಧಿಕಾರದ ದಾಹ ಮತ್ತು ಇಂದಿರಾಗಾಂಧಿಯನ್ನು ರಾಯ್ ಬರೇಲಿ ಕ್ರೇತ್ರದಿಂದ ಸೋಲಿಸಿ, ಕೇಂದ್ರ ಸಚಿವ ಸಂಪುಟದಲ್ಲಿ ಸಚಿವನಾಗಿದ್ದ ರಾಜ್ ನಾರಾಯಣ್ ಎಂಬ ಹಗಲು ಹನುಮಂತರಾಯ ಉರುಪ್ ರಾಜಕೀಯ ಬಫೂನ್ ಇವರ ಚಿತಾವಣೆಯಿಂದಾಗಿ ಕೇವಲ ಒಂದೂವರೆ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಜನತಾ ಸರ್ಕಾರ ಪತನಗೊಡು ಜಯಪ್ರಕಾಶ್ ನಾರಾಯಣರ ಕನಸು ನುಚ್ಚು ನೂರಾಯಿತು. ಜೊತೆಗೆ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಮತ್ತೇ ಚುನಾವಣೆ ಎದುರಾಯಿತು.
ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ಜನತಾ ಸರ್ಕಾರವಿದ್ದಾಗ, ಇಡೀ ಭಾರತದ ಬಹುತೇಕ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಂಗ್ರೇಸ್ ಅಧಿಕಾರ ಕಳೆದುಕೊಂಡಿತ್ತು. ಆದರೇ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಅರಸು ನೇತೃತ್ವದ ಕಾಂಗ್ರೇಸ್ ಪಕ್ಷ ಮಾತ್ರ ಅಧಿಕಾರದಲ್ಲಿತ್ತು. ಪಕ್ಷದ ಪ್ರಭಾವವಿಲ್ಲದೇ ಹಿಂದುಳಿದ ವರ್ಗದ ಏಳಿಗೆ ಮತ್ತು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಮೂಲಕ ಹೆಸರಾಗಿದ್ದ 
ಅರಸು ಎರಡನೇ ಬಾರಿಗೆ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾಗಿದ್ದರು. ಸಂಸತ್ತಿನ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಸೋತು ಸುಣ್ಣವಾಗಿದ್ದ ಕಾಂಗ್ರೇಸ್ ಪಕ್ಷಕ್ಕೆ ಮತ್ತೇ ಚುನಾವಣೆ ಎದುರಾದಾಗ ಇಡೀ ರಾಷ್ಟ್ರದ ಅಷ್ಟು ಕ್ರೇತ್ರಗಳ ಅಭ್ಯರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಹಣ ಪೂರೈಸುವ ಹೊಣೆ ಅರಸು ಹೆಗಲಿಗೆ ಬಿತ್ತು. ಹಿಂದುಳಿದವರ ಆಶಾಕಿರಣವಾಗಿ, ಹೊರ ಹೊಮ್ಮಿದ್ದ ಅರಸು ಮೊಯ್ಲಿ, ಖರ್ಗೆ, ಧರ್ಮಸಿಂಗ್, ಬಂಗಾರಪ್ಪ, ಬಸವಲಿಂಗಪ್ಪ, ಮುಂತಾದ ನಾಯಕರನ್ನು ಹುಟ್ಟುಹಾಕಿದ್ದರು. ಜನ ಸಾಮಾನ್ಯರ ಬಾಯಲ್ಲಿ ದೊರೆ ಎಂದು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಕರೆಸಿಕೊಳ್ಳುತಿದ್ದ ಅರಸು ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಪ್ರಥಮ ಬಾರಿಗೆ ಆಡಳಿತದಲ್ಲಿ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶದ ಬಾಗಿಲನ್ನು ಮುಕ್ತವಾಗಿ ತೆರೆದಿಟ್ಟರು.
ಒಂದು ಅಘಾತಕಾರಿ ಸೋಲಿನ ನಂತರ ಮತ್ತೇ ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ಇಂದಿರಾಗಾಂಧಿಯ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ಕಾಂಗ್ರೇಸ್ ಪಕ್ಷ ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಬಂದಾಗ ಸಹಜವಾಗಿ ತನ್ನಿಂದಾಗಿ ಪಕ್ಷ ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಬಂತು ಎಂಬ ಅಹಂ ಮತ್ತು ಹೆಮ್ಮೆ ಅರಸುರವರಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯತೊಡಗಿದವು. ಅಧಿಕಾರದ ಚುಕ್ಕಾಣಿ ಹಿಡಿಯುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಕಾಂಗ್ರೇಸ್ ಪಕ್ಷದಲ್ಲಿ ತಾನೊಬ್ಬಳು ಮಾತ್ರ ಪ್ರಶ್ನಾತೀತ ನಾಯಕಿ ಎಂಬಂತಿದ್ದ ಇಂದಿರಾ ಗಾಂಧಿಗೆ ದೇವರಾಜು ಅರಸುರವರ ನಡುವಳಿಕೆ ಹಿಡಿಸಲಿಲ್ಲ. ಅಷ್ಟರ ವೇಳೆಗೆ ಅರಸು ಸಂಪುಟದಲ್ಲಿ ಇದ್ದುಕೊಂಡು ಇಂದಿರಾ ಪುತ್ರ ಸಂಜಯಗಾಂಧಿ ಮೂಲಕ ಕೇಂದ್ರಕ್ಕೆ ಹತ್ತಿರವಾಗಿದ್ದ ಗುಂಡೂರಾವ್ ಮತ್ತು ಎಪ್.ಎಂ.ಖಾನ್ ನಡೆಸಿದ ಗುಪ್ತ ರಾಜಕೀಯ ಚಟುವಟಿಕೆಯ ಫಲವಾಗಿ ಅರಸು ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯ ಅಧಿಕಾರ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಯಿತು.
ಸ್ವಾಭಿಮಾನಿಯಾದ ಅರಸು ಇದೇ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪನವರ ಮಾದರಿಯಲ್ಲಿ ಕರ್ನಾಟಕ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ಹಸು ಮತ್ತು 
ಕರು ಚಿಹ್ನೆಯ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷವನ್ನು ಹುಟ್ಟುಹಾಕಿದರು. ಅಧಿಕಾರದ ಕನಸು ಕಂಡು ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಹೀನಾಯ ಸೋಲು ಕಾಣುವುದರ ಮೂಲಕ ತಾವು ರಾಜಕೀಯದಲ್ಲಿ ಸಂಪಾದಿಸಿದ್ದ ಎಲ್ಲಾ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡರು. ಅವರ ಕೊನೆಯ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಅರಸು ಸಂಪುಟದಲ್ಲಿ ಕಂದಾಯ ಸಚಿವರಾಗಿದ್ದ ಎನ್.ಹುಚ್ಚಮಾಸ್ತಿಗೌಡ ಮಾತ್ರ ಸದಾ ಜೊತೆಗಿರುತಿದ್ದರು.
ಅರಸು ಬಾಲಬ್ರೂಯಿ ಭವನದ ನಿವಾಸದಲ್ಲಿ ಬೆನ್ನು ಪಣಿ ಎಂಬ ಕಾಯಿಲೆ ಮತ್ತು ಮಧುಮೇಹ ರೋಗಕ್ಕೆ ತುತ್ತಾಗಿ, ಉಪ್ಪು ಬೆರಸಿದ ರಾಗಿ ಗಂಜಿ ಕುಡಿಯುತ್ತಾ ಮಲಗಿದ್ದಾಗ ಅವರಿಂದ ರಾಜಕೀಯವಾಗಿ ಬೆಳದ ಒಬ್ಬ ನಾಯಕನೂ ಅವರತ್ತ ತಿರುಗಿ ನೋಡಲಿಲ್ಲ. ಅವರ ಆರ್ಥಿಕ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಎಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಹದಗೆಟ್ಟಿತ್ತೆಂದರೇ, ಅವರು ಸೇದುತಿದ್ದ ಪೈಪಿಗೆ ವಿದೇಶಿ ಮೂಲದ ವರ್ಜಿನಿಯಾ ತಂಬಾಕು ತುಂಬಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಅವರ ಬಳಿ ಹಣವಿರಲಿಲ್ಲ. ಇದು ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣೆದುರು ಬೆಳೆದು, ಬಾಗಿ, ಮಣ್ಣಲ್ಲಿ ಮಣ್ಣಾಗಿ ಹೋದ ರಾಜಕೀಯ ಧೀಮಂತ ನಾಯಕನೊಬ್ಬನ ದುರಂತ ಕಥನ.
ಮನುಷ್ಯನ ಮಾಂಸದ ರುಚಿ ನೋಡಿದ ಹುಲಿಯಂತೆ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಗಾದಿಯ ರುಚಿ ನೋಡಿರುವ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪ ಅಧಿಕಾರಕ್ಕಾಗಿ ಮತ್ತು ಸಂಪತ್ತಿನ ಲೂಟಿಗಾಗಿ ಹಗಲಿರುಳು ಹಂಬಲಿಸುತಿದ್ದಾರೆ. ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯ ಕುರ್ಚಿಗಾಗಿ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪ ಆಡುತ್ತಿರುವ ರಾಜಕೀಯ ನಾಟಕದ ಹಿಂದೆ ಹಲವಾರು ಹುನ್ನಾರಗಳಿವೆ. ತನ್ನ ಅವಧಿಯ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದಿಂದಾಗಿ ಸಿ.ಬಿ.ಐ. ಕುಣಿಕೆಗೆ ಕೊರಳೊಡ್ಡಿರುವ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪ ಅದರಿಂದ ಪಾರಾಗಲು ತಾನೂ ಒಂದಿಷ್ಟು ಶಾಸಕರನ್ನು ಜೊತೆಗಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಕಾಂಗ್ರೇಸ್ ಪಕ್ಷದ ಜೊತೆ ಚೌಕಾಸಿ ಕುದುರಿಸಬೇಕಿದೆ. ಏಕೆಂದರೇ, ಸೋಮಾರಿತನ ಮತ್ತು ಗುಲಾಮಗಿರಿತನ ಎರಡನ್ನೂ ಪಕ್ಷದ ಪ್ರಣಾಳಿಕೆಯಂತೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿರುವ ಕಾಂಗ್ರೇಸ್ ಪಕ್ಷಕ್ಕೆ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿ ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಬರುವ ಆಸಕ್ತಿ ಇದ್ದಂತಿಲ್ಲ. 
ಈ ಅವಕಾಶ ಉಪಯೋಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಿದ್ಧರಾಗಿರುವ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪ ಹೊಸ ಪಕ್ಷವನ್ನು ಹುಟ್ಟು ಹಾಕುವುದರ ಮೂಲಕ ತನಗೆ ರಾಜಕೀಯವಾಗಿ ಜನ್ಮ ನೀಡಿದ ಬಿ.ಜೆ.ಪಿ. ಪಕ್ಷದ ಕುತ್ತಿಗೆ ಹಿಸುಕಲು ಮುಂದಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಇಂತಹ ಒಂದು ಸಾವನ್ನು ಕರ್ನಾಟಕದ ಪ್ರಜ್ಞಾವಂತ ಜನತೆ ಸಹ ಆಸೆಯಿಂದ ಎದುರು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ಅದಕ್ಕೆ ಪೂರಕವಾಗಿ ಜಲವಿದ್ಯುತ್ ಆಗರಗಳು ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತವೆ. ಅದೇ ವೇಳೆಗೆ ಆಣೆಕಟ್ಟುಗಳನ್ನು ಪ್ರವಾಹ ನಿಯಂತ್ರಣದಲ್ಲಿ ನೆರವಾಗುವ ಹಾಗೆ ಕಟ್ಟದಿರುವ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಅವರು ಬರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ಆ ದಿಶೆಯಲಿ ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಓರಿಸ್ಸಾದ ಹಿರಾಕುಡ್ ಹಾಗೂ ಪಂಜಾಬನ ಬಾಕ್ರಾ ನಂಗಲ್ ಆಣೆಕಟ್ಟನ್ನು ಉದಾಹರಿಸಿದ್ದಾರೆ. [ಪುಟ-65]
ಬ್ರಿಟಿಷರು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಮರಾಠ ಸಾಮಂತರು, ನಿಜಾಮರು, ಮೊಗಲರು, ಹೀಗೆ ಎಲ್ಲರ ವಿರುದ್ದ ಯುದ್ದ ಸಾರಿದ ಘಟನೆಗಳು ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ದಾಖಲಾಗಿವೆ. ಮಧ್ಯಪ್ರದೇಶದ ಗೊಂಡ ಆದಿವಾಸಿಗಳಿಗೆ ಅವರದೇ ಜನಾಂಗದ ಒಬ್ಬ ಸಾಮಂತನಿದ್ದ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದ ಗೊಂಡಿಯ ಮತ್ತು ಮಧ್ಯಪ್ರದೇಶದ ಬಾಳ್‌ಘಾಟ್ ಜಿಲ್ಲೆಯ ನಡುವೆ ಅರಣ್ಯದ ಮಧ್ಯೆ ಇರುವ ಲಾಂಜಿ ಎಂಬ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಮಂತ ನಿರ್ಮಿಸಿದ್ದ ಮಣ್ಣಿನ ಕೋಟೆ ಈಗಲೂ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿದೆ. ಅಲ್ಲದೆ ಈ ಕೋಟೆಯ ಸಮೀಪವಿರುವ ಶಿವನ ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಸಾವಿರಾರು ಆದಿವಾಸಿಗಳು ಈಗಲೂ ಭೇಟಿ ನೀಡುತಿದ್ದಾರೆ. ಈಗ ಬಿಹಾರದ ರಾಂಚಿ ಜಿಲ್ಲೆಗೆ ಸೇರಿರುವ ಅರಣ್ಯದಲ್ಲಿ 1900 ರಲ್ಲಿ ಮುಂಡಾ ಎಂಬ ಆದಿವಾಸಿ ಜನಾಂಗದ ಬಿರ್‍ಸಾ ಮುಂಡಾ ಎಂಬ ನಾಯಕ ಬ್ರಿಟಿಷರ ವಿರುದ್ಧ ನಡೆಸಿದ ಹೋರಾಟ ಕೂಡ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ದಾಖಲಾಗಿದೆ. ಆದರೆ, ಆದಿವಾಸಿ ಜನಾಂಗಕ್ಕೆ ಸೇರದ ಅಂಧ್ರದ ಈ ಮೇಲ್ಜಾತಿಗೆ ಸೇರಿದ ಯುವಕ ನಡೆಸಿದ ಹೋರಾಟ ಮಾತ್ರ ಅವಿಸ್ಮರಣೀಯವಾದುದು.
ಹೋರಾಟಕ್ಕೆ ವೇದಿಕೆಯಾಯಿತು. ಬ್ರಿಟಿಷರ ವಿರುದ್ಧ ಪ್ರತಿಭಟಿಸುವ ಸಲುವಾಗಿ ಶಿಕ್ಷಣ ತೊರೆದು ಆದಿವಾಸಿಗಳನ್ನು ಸಂಘಟಿಸುವುದರ ಮೂಲಕ ಅವರ ಪರ ಹೋರಾಟಕ್ಕೆ ಇಳಿದನು. ಅರಣ್ಯ ಕಾಯ್ದೆ ಪ್ರಕಾರ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವ ಬುಡಕಟ್ಟು ಜನಾಂಗದ ಆದಿವಾಸಿಗಳು ತಮ್ಮ ಪೋಡುಗಳನ್ನು( ಹಳ್ಳಿ) ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೊಂದೆಡೆ ವಲಸೆ ಹೋಗಬಾರದು. ಇದು ಆದಿವಾಸಿಗಳ ಸಹಜ ಬದುಕಿನ ಮೇಲೆ ನಿಯಂತ್ರಣ ಹೇರುವ ಕಾನೂನಾಗಿತ್ತು. ಕೃಷಿ ಚಟುವಟಿಕೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಬೇಟೆ, ಅರಣ್ಯದ ಕಿರು ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ನಂಬಿ ಬದುಕುತಿದ್ದ ಈ ಜನರು ಬೇಸಾಯಕ್ಕಾಗಿ ಬೇರೆಡೆ ಹೋಗುವುದು ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ಏಕೆಂದರೆ, ಅವರು ಒಂದು ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆ ಬೆಳೆ ತೆಗೆದ ನಂತರ ನಂತರ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಹಲವಾರು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಹಾಗೆಯೇ ಬಿಡುವುದು ವಾಡಿಕೆಯಾಗಿತ್ತು. ಭೂಮಿಯ ಫಲವತ್ತತೆಯನ್ನು ಕಾಯ್ದುಕೊಳ್ಳುವ ಮತ್ತು ನಿಸರ್ಗಕ್ಕೆ ಎರವಾಗದ ರೀತಿ ಇದ್ದ ಅವರ ದೇಶಿ ಜ್ಞಾನ ಆದಿವಾಸಿಗಳ ಬದುಕಿನೊಳಗೆ ಪರಂಪರಾನುಗತವಾಗಿ ಬೆಳೆದು ಬಂದಿತ್ತು. ಅಕ್ಷರ ಲೋಕದಿಂದ ವಂಚಿತರಾಗಿ, ನಾಗರೀಕತೆಯಿಂದ ದೂರವಾಗಿದ್ದ ಚಂಚು ಬುಡಕಟ್ಟು ಜನರ ಪರವಾಗಿ ಅಲ್ಲೂರಿ ಸೀತಾರಾಮರಾಜು ನಡೆಸಿದ ಹೋರಾಟ “ರಂಪ ದಂಗೆ” ಎಂದು ಆಂಧ್ರದ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ದಾಖಲಾಗಿದೆ.
ಎಂದು ಕರೆಸಿಕೊಳ್ಳು ಈ ಹುತಾತ್ಮನ ಬಗ್ಗೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಾನಂತರ ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ಆಂಧ್ರ ಸರ್ಕಾರ ಒರಿಸ್ಸಾ, ಮಧ್ಯಪ್ರದೇಶ (ಇಂದಿನ ಛತ್ತೀಸ್‌ಗಡ್), ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ ರಾಜ್ಯಗಳ ಗಡಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡಂತೆ ಇರುವ ಅರಣ್ಯ ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲೂರಿ ಸೀತಾರಾಮರಾಜು ಅರಣ್ಯ ವಲಯ ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿ ಗೌರವಿಸಿದೆ. ವಿಶಾಖಪಟ್ಟಣ ನಗರದ ಕಡಲ ತಡಿಯ ರಸ್ತೆಗೆ (ಬೀಚ್ ರೋಡ್) ಸೀತಾರಾಮರಾಜುವಿನ ಹೆಸರಿಟ್ಟು, ಪ್ರತಿಮೆಯನ್ನು ಸಹ ನಿಲ್ಲಿಸಲಾಗಿದೆ. ಭಾರತ ಸಕಾರ 1997 ರಲ್ಲಿ ಈತನ ಜನ್ಮಶತಾಬ್ಧಿಯ ಅಂಗವಾಗಿ ಅಂಚೆ ಚೀಟಿಯನ್ನು ಹೊರತಂದಿತ್ತು. ಈಗಿನ ತೆಲಗು ಚಿತ್ರರಂಗದ ಸೂಪರ್‍ಸ್ಟಾರ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬನಾಗಿರುವ ಯುವ ನಟ ಮಹೇಶ್ ಬಾಬುವಿನ ತಂದೆ, ಹಿರಿಯ ನಟ ಕೃಷ್ಣ 1980 ರಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ನೂರನೇ ಚಿತ್ರವಾಗಿ ಅಲ್ಲೂರಿ ಸೀತಾರಾಮರಾಜು ಚಿತ್ರವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿದ್ದರು. ಸ್ವತಃ ತಾವೇ ಸೀತರಾಮುವಿನ ಪಾತ್ರದಲ್ಲಿ ನಟಿಸಿದ್ದರು. ಈ ಚಿತ್ರ ಇವತ್ತಿಗೂ ತೆಲುಗು ಚಿತ್ರರಂಗದ ಮೈಲಿಗಲ್ಲುಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು.
ಜೋಗು ರಾಯ್ ಎಂಬ ಸಿ.ಪಿ.ಐ.(ಎಂ.ಎಲ್.) ನಾಯಕ ಈ ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿ “ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿ ಕಿಸಾನ್ ಮಜ್ದೂರ್ ಪಾರ್ಟಿ” ಎಂಬ ಸಂಘಟನೆಯನ್ನು ಹುಟ್ಟು ಹಾಕಿದ್ದ. ಸರ್ಕಾರದ ಸವಲತ್ತುಗಳಿಂದ ವಂಚಿತರಾಗಿ, ಅಧಿಕಾರಿಗಳ ಕಿರುಕುಳದಿಂದ ಬೇಸತ್ತು ಹೋಗಿದ್ದ ಆದಿವಾಸಿಗಳು ತಮ್ಮ ರಕ್ಷಣೆಗೆ ಬಂದ ನಕ್ಸಲ್ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರನ್ನು ಸ್ವಾಗತಿಸಿದ್ದರು. ಪ್ರಥಮ ಬಾರಿಗೆ ಜಗದಾಲ್ ಪುರ್ (ಈಗ ಛತ್ತೀಸ್‌ಘಡದ ಒಂದು ಜಿಲ್ಲಾ ಕೇಂದ್ರ) ಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿ ಭಿತ್ತಿಪತ್ರಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದವು.
ಪ್ರವೇಶಿಸುವ ಮುನ್ನ ಅನಕ್ಷರಸ್ತ ಆದಿವಾಸಿಗಳಿಗೆ ದಿಕ್ಕು, ದೆಸೆ, ಆಧಾರವಾಗಿ ಹಲವಾರು ಉದಾತ್ತ ಮನೋಭಾವದ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಕೆಲಸ ಮಾಡುತಿದ್ದರು. ಇವರುಗಳಲ್ಲಿ ಅಸ್ಪತ್ರೆ ಸ್ತಾಪಿಸಿದ ಬಾಬಾ ಅಮ್ಟೆ, ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕಾಗಿ ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಶಾಲೆ ತೆರೆದ ಕೊಲ್ಕತ್ತ ನಗರದ ರಾಮಕೃಷ್ಣ ಮಿಷನ್ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಪದಾಧಿಕಾರಿಗಳು, ಆರೋಗ್ಯ ಶಿಬಿರ ಏರ್ಪಡಿಸಿ, ಚಿಕಿತ್ಸೆ ನೀಡುತಿದ್ದ, ವೃತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ವೈದ್ಯೆಯಾಗಿದ್ದ ಕೊಂಡಪಲ್ಲಿ ಸೀತಾರಾಮಯ್ಯನವರ ಪುತ್ರಿ ಹಾಗೂ ಆಕೆಯ ಪತಿ ಮತ್ತು ಹಿಮಾಂಶುಕುಮಾರ್ ಮೊದಲಾದವರು ಮುಖ್ಯರಾಗಿದ್ದಾರೆ.
ಖಟ್ಜು ಸೋಮವಾರ ಮಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಈ ರೀತಿ ಪತ್ರಿಕಾ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹರಣವಾದರೆ, 
ಪ್ರಜಾವಾಣಿಯ ಮಿತ್ರ ದಿನೇಶ್ ಅಮ್ಮಿನ್ ಮಟ್ಟು ಹಾಗೂ ಒಂದಿಬ್ಬರೂ ಹೊರತು ಪಡಿಸಿದರೆ, ಉಳಿದವರು ತಮ್ಮ ಪಂಚೇಂದ್ರಿಯವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡವರಂತೆ ವರ್ತಿಸುತಿದ್ದಾರೆ. ಇನ್ನೂ ಪತ್ರಕರ್ತರ ಸವಲತ್ತುಗಳಿಗಾಗಿ ಸಂಘಗಳು, ವೇದಿಕೆಗಳು, ಪರಿಷತ್ತುಗಳು, ಕೂಟಗಳು, ಕ್ಲಬ್‌ಗಳು ಹೀಗೆ ರಾಜ್ಯಾದ್ಯಂತ ನಾಯಿಕೊಡೆಗಳಂತೆ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡು ವಿಜೃಂಭಿಸುತ್ತಿವೆ. ಪಾಪ ಇವುಗಳ ಪದಾಧಿಕಾರಿಗಳು ರಾಜಕಾರಣಿಗಳ ಕಾಲು ಒತ್ತುತ್ತಾ ಅವರ ಪಾದದಡಿ ವಿಶ್ರಮಿಸಿರಬೇಕು.
ಇಲ್ಲಿನ ಹಿಂಸಾಚಾರಕ್ಕೆ ಬಲಿಯಾದ ನಕ್ಸಲಿಯರು ಮತ್ತು ಪೊಲೀಸರಲ್ಲಿ ಶೇಕಡ ಎಂಬತ್ತರಷ್ಟು ಮಂದಿ ಸ್ಥಳಿಯ ಆದಿವಾಸಿಗಳಾದ ಗೊಂಡ ಮತ್ತು ಚೆಂಚು ಜನಾಂಗದವರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಹಿಂಸೆ ಹೇಗೆ ಹಲವು ರೂಪಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಹಲವು ಆಯಾಮಗಳಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿನ ಜನರನ್ನು ಕಾಡುತ್ತಿದೆ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ 1997 ರಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಈ ಒಂದು ಘಟನೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿದೆ.
ಮದ್ದುಗುಂಡುಗಳ ತಯಾರಿಕಾ ಕೇಂದ್ರ, ಮತ್ತು ಮುದ್ರಣ ಘಟಕಗಳಿದ್ದು, ನಕ್ಸಲಿಯರೇ ಹಲವು ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಶಾಲೆ ನಡೆಸುತಿದ್ದಾರೆ. ಗೊಂಡಿ ಭಾಷೆಗೆ ಲಿಪಿ ಇಲ್ಲದ ಕಾರಣ ತೆಲುಗು ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ನಕ್ಸಲರು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಶಿಕ್ಷಣ ನೀಡುತಿದ್ದಾರೆ.
2004 ರ ಮಾರ್ಚ್ ತಿಂಗಳಿನಲ್ಲಿ ಚಂದ್ರಾಪುರ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಆಂಧ್ರ ಗಡಿಭಾಗಕ್ಕೆ ಸಮೀಪವಿರುವ ಮೊಕಾಡಿ ಎಂಬ ರೈಲ್ವೆ ನಿಲ್ದಾಣವನ್ನು ಸ್ಪೋಟಿಸಲಾಯಿತು. 2005 ರ ಪೆಬ್ರವರಿಯಲ್ಲಿ ಬ್ರಹ್ಮಘಡ್ ಪೊಲೀಸ್ ಠಾಣೆಯ ಪೊಲೀಸ್ ವಾಹನವನ್ನು ನೆಲಬಾಂಬ್ ಮೂಲಕ ಧ್ವಂಸಗೊಳಿಸಿದ್ದರಿಂದ ಏಳು ಮಂದಿ ಪೊಲೀಸರು ಮೃತಪಟ್ಟರೆ, ಅದೇ ವರ್ಷದ ಮೇ ತಿಂಗಳಿನಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಮತ್ತೊಂದು ಘಟನೆಯಲ್ಲಿ ಗೊಂಡಿಯ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಇಬ್ಬರು ನಾಗರೀಕರು ಮತ್ತು ಐವರು ಪೊಲೀಸರು ಅಸುನೀಗಿದರು. 2009 ರ ಅಕ್ಟೋಬರ್ ತಿಂಗಳಿನಲ್ಲಿ ಗಡ್‌ಚಿರೋಲಿ ಅರಣ್ಯದ ಬಳಿ ಪೊಲೀಸ್ ತಪಾಸಣಾ ಕೇಂದ್ರದ ಮೇಲೆ ನಸುಕಿನ ಜಾವ ನಡೆಸಿದ ಧಾಳಿಯಲ್ಲಿ ನಿದ್ರೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಸಿಬ್ಬಂದಿ ಸೇರಿದಂತೆ 17 ಮಂದಿ ಪೊಲೀಸರು ನಕ್ಸಲಿಯರ ಹಿಂಸೆಗೆ ಬಲಿಯಾದರು.