Follow– ಚಂದ್ರಶೇಖರ ಬೆಳಗೆರೆ
ಹದಿನಾರು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ನಾನು ಮತ್ತೆ ಜನವರಿ 13 ರಂದು ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದ ಅಹಮದ್ ನಗರ್ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಪರೇಲ್ ತಾಲೂಕಿನ ರಲೇಗಾಂವ್ ಸಿದ್ದಿ ಗ್ರಾಮಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಈ ಗ್ರಾಮದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಮೂಲಕ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಗ್ರಾಮೀಣ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಮಾದರಿಯನ್ನು ನೀಡಿದ ಅಣ್ಣಾ ಹಜಾರೆ ಅವರನ್ನು ಒಂದೂವರೆ ದಶಕದ ನಂತರ ಅವರ ಈ ಊರಿನಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಭೇಟಿ ಮಾಡುವ ಅವಕಾಶ ಸಿಕ್ಕಿತು. 1997 ರಲ್ಲಿ ರಲೇಗಾಂವ್ ಸಿದ್ಧಿ ದೇಶದ ಗ್ರಾಮೀಣ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಪ್ರತೀಕವಾಗಿ ಭಾರೀ ಸುದ್ದಿ ಮಾಡಿತ್ತು. 
ಅಣ್ಣಾ ಆಗ ಸೇನೆಯಿಂದ ವಾಪಾಸು ಬಂದು ಒಂದು ದಶಕವಾಗಿತ್ತಷ್ಟೆ. ತಮ್ಮ ಪುಟ್ಟ ಹಳ್ಳಿಯನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸುವ ಮೂಲಕ ಗ್ರಾಮೀಣ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಎಂದರೆ ಏನು ಎಂಬುದನ್ನು ದೇಶಕ್ಕೆ ಪರಿಚಯಿಸುತ್ತಿದ್ದರು ಈ ಮಾಜಿ ಸೇನಾನಿ. ಆಗಷ್ಟೇ ಊರಿನ ದೇವಸ್ಥಾನ ದುರಸ್ಥಿಯಾಗಿತ್ತು. ಬೆಟ್ಟದ ಸಾಲುಗಳಲ್ಲಿ ಚೆಕ್ ಡ್ಯಾಂಗಳು-ಹೊಂಡಗಳ ನಿರ್ಮಾಣ ಕಾರ್ಯ ಭರದಿಂದ ಸಾಗಿತ್ತು. ಗ್ರಾಮದ ಆಸು-ಪಾಸಿನ ಗೋಮಾಳದಲ್ಲಿ, ರಸ್ತೆ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದ ಮರಗಳಿಂದಾಗಿ ತಂಪಿನ ವಾತಾವರಣವಿತ್ತು. ಬತ್ತದ ಅಂತರ್ಜಲ ಮತ್ತು ಮಳೆ ನೀರಿನ ಸಂಗ್ರಹದಿಂದಾಗಿ ದನಕರುಗಳಿಗೆ ಹುಲ್ಲುಗಾವಲು ಸಹಜವಾಗಿ ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗಿತ್ತು. ಭ್ರಷ್ಟ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಕೊಳೆತು ಹೋಗಿದ್ದ ತಮ್ಮ ಗ್ರಾಮವನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಮಾಡಲು ಅಣ್ಣಾ ಹಜಾರೆ ಜನರನ್ನೇ ಸಂಘಟಿಸಿದ್ದರು. ಹಳ್ಳಿಯ ನಾಗರೀಕರು ಮೊದಲು ಹಿಂದೇಟು ಹಾಕಿದರೂ ನಂತರ ಅಣ್ಣಾ ಅವರನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿದರು. ಗ್ರಾಮದ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕರಾಗುವ ಮೂಲಕ ಒಂದು ಮಾದರಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗಲು ಎಲ್ಲರೂ ಕಾರಣರಾದರು.
ತಮ್ಮ ಊರಿನ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಜೊತೆಗೆ ಅಣ್ಣಾ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ವಿರುದ್ಧ ಜನಾಂದೋಲನವನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. 
ಇವರಂತೆ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಸಮಾನ ಮನಸ್ಕರು ಇವರಿಗೆ ಕೈ ಜೋಡಿಸಿದರು. ರಲೇಗಾಂವ್ ಸಿದ್ಧಿ ಗ್ರಾಮವನ್ನು ಬಂಗಾರವಾಗಿಸುವ ಮೂಲಕ ಮಾಜಿ ಯೋಧ ಜನ ಸಾಮಾನ್ಯರ ಸೇನಾನಿಯಾಗಿ ಬೆಳೆದಿದ್ದರು. ದೇಶಕ್ಕೆ ಗ್ರಾಮೀಣ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಮಾದರಿ ನೀಡಿದ ಅಣ್ಣಾ ಹಜಾರೆ ಮಾಹಿತಿ ಹಕ್ಕು ಕಾನೂನಿನ ಅನುಷ್ಠಾನಕ್ಕೆ ಹೋರಾಡಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾದರು. ಭ್ರಷ್ಟ ಅಧಿಕಾರಿಗಳಿಗೆ ಅಂಕುಶವಾಗುವ ಲೋಕಪಾಲ ಕಾನೂನು ಆಗಲು ಅಣ್ಣಾ ಕೊಡುಗೆ ಅಪಾರ.
ಇಂತಹ ಹಜಾರೆ ದೆಹಲಿ ಚುನಾವಣೆಯ ನಂತರ ಮಂಕು ಬಡಿದವರಂತಿದ್ದಾರೆ. ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಕ್ಷ ಮತ್ತು ಇವರ ನಡುವಿನ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯ ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ಕೆನ್ನಾಲಿಗೆಗೆ ತುತ್ತಾದ ಮೇಲಂತೂ ಹಜಾರೆ ಸುತ್ತಾ ಮತ್ತೆ-ಮತ್ತೆ ವಿವಾದದ ಹುತ್ತ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಲೇ ಇದೆ.
ಈಗ ರಲೇಗಾಂವ್ ನಿತ್ಯ ಸುದ್ದಿಯಲ್ಲಿದೆ. ಲೋಕಪಾಲ ಮಸೂದೆಯ ಹೋರಾಟದ ಮೂಲಕ ಭಾರತದೆಲ್ಲೆಡೆ ಮನೆ ಮಾತಾದ ಅಣ್ಣಾ ರಲೇಗಾಂವ್ ಗ್ರಾಮವನ್ನು ಪುಟ್ಟ ಪಟ್ಟಣದಂತೆ ಮಾರ್ಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಕೃಷಿ ಬದುಕನ್ನು ಹಸನಾಗಿ ನಡೆಸಲು ಸಂಪೂರ್ಣ ಯೋಗ್ಯವಾಗಿದ್ದ ಈ ಆದರ್ಶ ಗ್ರಾಮ ಈಗ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಮಾದರಿಯಾಗಿ ರೂಪು ತಾಳಿದೆ. ಗ್ರಾಮೀಣ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ತರಬೆತಿ ಸಂಸ್ಥೆ, ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ವಿರೋಧಿ ಜನಾಂದೋಲನ ಟ್ರಸ್ಟ್ ಹೀಗೆ ಅನೇಕ ಕಟ್ಟಡಗಳು ಈ ಪುಟ್ಟ ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ತಲೆ ಎತ್ತಿವೆ.
‘ಗುರುಗಾಂವ್ ಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಅಭಿಮಾನಿಗಳು ನನ್ನ ಪ್ರತಿಮೆ ಹಾಕಲು ನಿಮ್ಮ ಸ್ಥಳೀಯ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರು ಅಡ್ಡಿ ಪಡಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ, 
ದಯವಿಟ್ಟು ನೀವು ಮಧ್ಯ ಪ್ರವೇಶಿಸಿ ಸರಿಪಡಿಸಿ’ ಎಂದು ಅಣ್ಣಾ ಹಜಾರೆ ಬಿಜೆಪಿಯ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ರಾಜ್‌ನಾಥ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರಿಗೆ ಪತ್ರ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. ಪತ್ರ ಬರೆದ ಸುದ್ದಿ ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಬಂದ ನಂತರ ಅಣ್ಣಾ ಕೊಂಚ ಟೀಕೆಗೊಳಗಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಇಳಿ ವಯಸ್ಸಿನ ಅಣ್ಣಾ ಹಜಾರೆ ಇಂತಹ ಅನೇಕ ಪ್ರಕರಣಗಳಿಂದ ಮುಜಗರಗೊಂಡ ಪಕ್ಷಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ.
ಅಂದು ಊರ ಮುಂದಿನ ಚಾವಡಿ ಮೇಲೆ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸಿಗುತ್ತಿದ್ದ ಅಣ್ಣಾ ಹಜಾರೆ ಕಟ್ಟಡಗಳ ಆವರಣದಲ್ಲಿರುವ ಒಂದು ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ. ಭದ್ರತಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಭೇದಿಸದೆ ಇವರನ್ನು ಯಾರೂ ನೋಡುವಂತಿಲ್ಲ. ನಾವು (ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಮತ್ತು ಇಬ್ಬರು ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳ ನನ್ನ ಕುಟುಂಬ) ಬೆಂಗಳೂರಿನಿಂದ ಬಂದಿದ್ದೇವೆ ಎಂದು ಅವರ ಸಹಾಯಕರನ್ನು ಅಂಗಲಾಚಿದಾಗ ಸುಮಾರು ಒಂದು ಗಂಟೆ ನಂತರ ಅಣ್ಣಾ ನಮಗೆ ಸಿಕ್ಕರು. ಅಣ್ಣಾ ನಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಸುಮಾರು ಐದು ನಿಮಿಷಗಳ ಕಾಲ ಇದ್ದರು. ನಂತರ ಕೋಣೆಯೊಳಗೆ ಹೋದರು. ಅವರ ಸಿಬ್ಬಂದಿ ಅಣ್ಣಾರನ್ನು ನೋಡಲು ಬಂದ ಸ್ಥಳೀಯ ಜನರಿಗೆ ಸಂಜೆಯವರೆಗೂ ಅವರು ಸಿಕ್ಕುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಕಳುಹಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.
ಭಾರತದ ಮಾದರಿ ಗ್ರಾಮವನ್ನು ಸಾಕಾರ ರೂಪಕ್ಕಿಳಿಸಿದ ಅಣ್ಣಾ ತಮ್ಮ ಇತರ ಹೋರಾಟಗಳ ಜೊತೆ-ಜೊತೆಗೆ ದೇಶದ ಎಲ್ಲಾ ಭಾಗಗಳಲ್ಲೂ ಗ್ರಾಮೀಣ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಪಡೆಗಳನ್ನೇ ನಿರ್ಮಿಸಿದ್ದರೆ ನಗರ ವಿಲಾಸಿ ಮಧ್ಯಮ ವರ್ಗದ ರಾಜಕೀಯ ನಾಯಕರ ಮಧ್ಯೆ ಸಿಕ್ಕಿ ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲವೇನೋ. ಅಣ್ಣಾ ತಮ್ಮ ಗ್ರಾಮವನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಪಡಿಸುವ ಸಲುವಾಗಿ ಎಂದು ಸರ್ಕಾರದ ಮುಂದೆ ಭಿಕ್ಷೆ ಕೇಳುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಜನರನ್ನು ಸಂಘಟಿಸಿ ಅಗತ್ಯವಿರುವ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಆರಂಭಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. 
ಆಗ ಸರ್ಕಾರ ಇವರಿಗೆ ಕೈ ಜೋಡಿಸುವುದು ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಅಣ್ಣಾ ಹಜಾರೆ ಇದೇ ತಂತ್ರವನ್ನು ತಮ್ಮ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಅನುಸರಿಸಿದ್ದರೂ ಸಾಕಾಗಿತ್ತು. ಈ ಕ್ರಾಂತಿ ತನ್ನಿಂದ ತಾನೇ ದೇಶವ್ಯಾಪಿ ವಿಸ್ತರಣೆಯಾಗುತ್ತಿತ್ತೇನೋ. ಆದರೆ ಇದು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಇದಕ್ಕೆ ಹಜಾರೆ ಕಾರಣರೋ, ಸರ್ಕಾರ ಕಾರಣವೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.
ಅಣ್ಣಾ ಹಜಾರೆ ಅವರನ್ನು ನೋಡಿಕೊಂಡು ಸಂಜೆ ಪುಣೆ ಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿ ಬಸ್ಸು ಹತ್ತಿದ ನಾವು ಮುಂಜಾನೆ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣು ಬಿಟ್ಟಾಗ ರಸ್ತೆ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡದ ಬೋರ್ಡ್‌ಗಳು, ಫ್ಲೆಕ್ಸ್‌ಗಳು ರಾರಾಜಿಸುತ್ತಿದ್ದವು. ಅಯ್ಯಪ್ಪನ ಭಕ್ತರು ಉದ್ಘೋಷ ಹಾಕುತ್ತಾ ವಾಹನಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದುದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ಗುರುಸ್ವಾಮಿಗೆ ಕಿರಿ ಸ್ವಾಮಿಗಳು ಕಾಲಿಗೆ ಬೀಳುವ ದೊಡ್ಡ ಫ್ಲೆಕ್ಸ್‌ಗಳಲ್ಲಿನ ಚಿತ್ರಗಳು ಹಜಾರೆ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯನ್ನು ಕಂಡು ಬಂದ ನನ್ನನ್ನು ಅಣಕಿಸುತ್ತಿದ್ದವು. ಹಜಾರೆ ರಲೇಗಾವ್ ಸಿದ್ಧಿಯಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿದ ಸೇನಾ ಪಡೆಯನ್ನು ಭಾರತದ ಎಲ್ಲಾ ಗ್ರಾಮಗಳಿಗೂ ವಿಸ್ತರಿಸಿದ್ದರೆ ಅಯ್ಯಪ್ಪನ ಭಕ್ತರ ಪಡೆಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಸಂಖ್ಯೆಯ ಗ್ರಾಮೀಣ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಸೇನಾನಿಗಳನ್ನು ನಾವು ಇಂದು ಕಾಣಬಹುದಾಗಿತ್ತು. ಇದು ಏಕೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗಿಲ್ಲ ಎಂದು ಯೋಚಿಸಿದಾಗ ಹದಿನಾರು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆಯೇ ಅಣ್ಣಾ ಹಜಾರೆಯನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಿ ಬಂದು ಒಂದು ಲೇಖನ ಬರೆದು ಸುಮ್ಮನಾದ ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ನಾಚಿಕೆಯಾಯಿತು.
ದೇಶವು ಪರ್ಯಾಯಕ್ಕಾಗಿ, ಜವಾಬ್ದಾರಿಯುತ ಹಾಗೂ ದಕ್ಷ ಆಡಳಿತ ನೀಡಬಲ್ಲ ಜನರಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಈ ಪಕ್ಷವು ಬಹಳ ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಿಂದ ಹೆಜ್ಜೆಗಳನ್ನು ಇಡಬೇಕಾಗಿರುವುದು ಅಗತ್ಯವಾಗಿದೆ. ದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯ ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷವಾದ ಬಿಜೆಪಿ ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಕ್ಷದ ಸರಕಾರದ ಕಾರ್ಯವೈಖರಿಯನ್ನು ವಿಮರ್ಶೆ ಮಾಡಲು ಹಾಗೂ ಟೀಕಿಸಲು ತುದಿಗಾಲಿನಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದು ಅತ್ಯಾತುರ ತೋರಿಸುತ್ತಿದೆ. ಯಾವುದೇ ಸರ್ಕಾರವಾದರೂ ಅದರ ಕಾರ್ಯವೈಖರಿಯನ್ನು ಅಳೆಯಲು, ಅಂದಾಜು ಮಾಡಲು ಕನಿಷ್ಠ ಆರು ತಿಂಗಳನ್ನಾದರೂ ನೀಡಬೇಕು. ಬೀಜವು ಬಿತ್ತಿದ ಕೂಡಲೇ ಗಿಡವಾಗಿ ಫಲ ನೀಡುವುದಿಲ್ಲ. ಬೀಜವು ಹುಟ್ಟಿದ ಕೂಡಲೇ ಫಲ ನೀಡಬೇಕೆಂದು ಆಗ್ರಹಿಸುವುದು ಸೂಕ್ತವಲ್ಲ. ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಕ್ಷವು ದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿ ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಬಂದು ಕೆಲವೇ ದಿನಗಳಷ್ಟೇ ಆಗಿವೆ. ಆಡಳಿತ ಯಂತ್ರವನ್ನು ಹಿಡಿತಕ್ಕೆ ತರಲು ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ದಿನಗಳು ಹಿಡಿಯುತ್ತವೆ ಏಕೆಂದರೆ ಹದಿನೈದು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷದ ಅಧಿಕಾರವಿದ್ದ ಕಾರಣ ಎಲ್ಲ ಆಯಕಟ್ಟಿನ ಸ್ಥಾನಗಳಲ್ಲಿ ಆ ಪಕ್ಷಕ್ಕೆ ನಿಷ್ಠರಾದ ಅಧಿಕಾರಿ ವರ್ಗ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಬೇರೂರಿರುತ್ತದೆ. ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಕ್ಷವು ಎಷ್ಟೇ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾಗಿ ನಡೆದುಕೊಂಡರೂ ದೈನಂದಿನ ಆಡಳಿತ ಕಾರ್ಯವು ಕಾರ್ಯಾಂಗದ ಮೂಲಕ ಅಂದರೆ ಅಧಿಕಾರಿವರ್ಗದ ಮೂಲಕವೇ ನಡೆಯಬೇಕು. ಈ ಅಧಿಕಾರಿವರ್ಗದ ಮನಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ರಾತ್ರಿ ಬೆಳಗಾಗುವುದರಲ್ಲಿ ಬದಲಾಯಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಇದಕ್ಕೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಸಮಯವೇ ಹಿಡಿಯಬಹುದು. ಸರ್ಕಾರೀ ನೌಕರ ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಅತಿಯಾದ ನೌಕರಿಯ ಭದ್ರತೆ ಇರುವ ಕಾರಣ ಅವರನ್ನು ಬೇಕಾದಂತೆ ಪಳಗಿಸುವುದು ಅಷ್ಟು ಸುಲಭವಲ್ಲ. ಕೆಲಸ ಮಾಡದ ಸೋಮಾರಿ ಹಾಗೂ ಭ್ರಷ್ಟ ಸರ್ಕಾರೀ ನೌಕರರನ್ನು ಖಾಸಗಿ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ತೆಗೆದು ಬಿಸಾಡಿದಂತೆ ಬಿಸಾಡಲು ಯಾವುದೇ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೂ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ ಸರ್ಕಾರೀ ನೌಕರರ ಸೋಮಾರಿತನ, ಭ್ರಷ್ಟತೆಯನ್ನು ರಾತ್ರಿ ಹಗಲಾಗುವುದರೊಳಗೆ ಬದಲಾಯಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಇರುವ ಸರ್ಕಾರಿ ಅಧಿಕಾರಿಗಳಲ್ಲಿಯೇ ದಕ್ಷ ಹಾಗೂ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕರನ್ನು ಹುಡುಕಿ ಪ್ರಮುಖ ಹುದ್ದೆಗಳಿಗೆ ನೇಮಿಸಿ ಆಡಳಿತ ಯಂತ್ರವನ್ನು ಚುರುಕುಗೊಳಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಹೊಸ ಸರ್ಕಾರ ಬಯಸಿದರೂ ಹಿಂದಿದ್ದ ಭ್ರಷ್ಟ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಬದ್ಧರಾಗಿದ್ದ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಹೊಸ ಸರ್ಕಾರದ ಜೊತೆ ಸಹಕರಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ ಹೊಸ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಸಮಯ ಕೊಡಬೇಕಾಗಿರುವುದು ಅಗತ್ಯ.
ಬಹುಶ: ಇದಕ್ಕೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯ ಹಿಡಿಯಬಹುದು. ಇದನ್ನು ನಡೆಸಲು ದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿ ಸೂಕ್ತ ತನಿಖಾ ಸಂಸ್ಥೆಯನ್ನು ಅಥವಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ರೂಪಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಹಾಗೆ ಮಾಡದೆ ಹಿಂದಿನ ಸರ್ಕಾರದ ಭ್ರಷ್ಟತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಹಿಂದಿನ ಸರ್ಕಾರದ ಭ್ರಷ್ಟ ಅಧಿಕಾರಿಗಳ ಮೂಲಕವೇ ತನಿಖೆ ನಡೆಸಿದರೆ ಹಿಂದಿನ ಸರ್ಕಾರದ ಎಲ್ಲ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರಗಳನ್ನೂ ಮುಚ್ಚಿ ಹಾಕುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇದೆ. ದೆಹಲಿಗೆ ಹೊಸ ಜನಲೋಕಪಾಲ್ ಅಥವಾ ಲೋಕಾಯುಕ್ತ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಕ್ಷವು ತನ್ನ ಪ್ರಣಾಳಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದಂತೆ ಹದಿನೈದು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ತರುವುದು ಪ್ರಾಯೋಗಿಕವಾಗಿ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಇಂಥವುಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸಲು ಕಾನೂನಿನ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ಸಾಂವಿಧಾನಿಕವಾಗಿ ನಡೆಯಬೇಕಾಗಿರುವ ಕಾರಣ ಇದು ಸಾಕಷ್ಟು ಸಮಯ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಹೀಗಾಗಿ ಹೊಸ ಸರ್ಕಾರ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ವಿರುದ್ಧ ಯಾವುದೇ ಕ್ರಮ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂದು ಆಕ್ರಮಣಕಾರಿಯಾಗಿ ಅದರ ಮೇಲೆ ಮುಗಿಬೀಳುವ ಧೋರಣೆ ಸಮಂಜಸವಲ್ಲ. ಹೊಸ ಸರ್ಕಾರದ ಇದುವರೆಗಿನ ಕೆಲಸ ನೋಡಿದರೆ ಅವರು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದು ಕಂಡುಬರುತ್ತಾ ಇದೆ. ಹೀಗಿದ್ದರೂ ಅದೇ ಪಕ್ಷದ ವಿನೋದ್ ಕುಮಾರ್ ಬಿನ್ನಿ ಎಂಬ ಮಾಜಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ಸಿಗ ಪಕ್ಷದ ವಿರುದ್ಧ ಭುಗಿಲೆದ್ದಿರುವುದು ಅಧಿಕಾರದಾಹದಿಂದ ಎಂಬುದು ಮೇಲ್ನೋಟಕ್ಕೆ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಇಂಥ ಬೇರೆ ಪಕ್ಷಗಳ ಅಧಿಕಾರದಾಹಿಗಳನ್ನು ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಕ್ಷವು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದೆ. ಈಗ ಅಧಿಕಾರ ಸಿಕ್ಕದೆ ಇದ್ದಾಗ ಅಂಥವರು ಭುಗಿಲೇಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಇನ್ನು ಮುಂದಾದರೂ ಬೇರೆ ಪಕ್ಷಗಳ ಅಧಿಕಾರದಾಹಿಗಳನ್ನು ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಕ್ಷವು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳದೆ ರಾಜಕೀಯ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೆ ಹೊಸಬರಾದ ಅಧಿಕಾರದ ಬಗ್ಗೆ ತೆವಲು ಇಲ್ಲದ ಜನರನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಅದರ ವಿಶ್ವಾಸಾರ್ಹತೆಯ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಅಗತ್ಯ. ಇಲ್ಲದೆ ಹೋದರೆ ಪಕ್ಷದ ವಿಶ್ವಾಸಾರ್ಹತೆಯ ಮೇಲೆ ಜನರ ಅಪನಂಬಿಕೆ ಬೆಳೆಯಲು ಆರಂಭವಾಗಿ ಪಕ್ಷದ ರಾಷ್ಟ್ರವ್ಯಾಪಿ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಧಕ್ಕೆಯಾದೀತು.
ಕೈಗೊಳ್ಳದೆ ಹೋದರೆ ಅದು ಭ್ರಷ್ಟತೆಯ ವಿರುದ್ಧ ರಾಜಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ ಹಾಗೂ ಉಳಿದ ಪಕ್ಷಗಳಿಗಿಂತ ಭಿನ್ನ ಅಲ್ಲ ಎಂಬ ಸಂದೇಶ ದೇಶಕ್ಕೆ ಹೋಗುವುದು ಖಚಿತ. ಇಂಥ ಸಂದೇಶ ದೇಶಕ್ಕೆ ಹೋದರೆ ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಕ್ಷದ ದೇಶವ್ಯಾಪಿ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ತೀವ್ರ ಪೆಟ್ಟು ಬೀಳಬಹುದು. ಇಂಥ ಒಂದು ಸನ್ನಿವೇಶ ನಿರ್ಮಾಣ ಆಗಲಿ ಎಂದು ಬಿಜೆಪಿ, ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಹಾಗೂ ಇನ್ನಿತರ ಪಕ್ಷಗಳು ಕಾಯುತ್ತಿವೆ ಹಾಗೂ ಆ ಕುರಿತು ಪ್ರಚಾರ ಮಾಡಲು ಹಾತೊರೆಯುತ್ತಿವೆ. ಹೀಗಾಗಿ ದೆಹಲಿಯ ಸರ್ಕಾರ ಬಿದ್ದು ಹೋದರೂ ಭ್ರಷ್ಟತೆಯ ವಿರುದ್ಧ ತಮ್ಮ ದೃಢ ಸಮರ ಮುಂದುವರಿಯಲಿದೆ ಎಂಬ ಸಂದೇಶ ದೇಶಕ್ಕೆ ನೀಡುವುದು ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಕ್ಷದ ದೇಶವ್ಯಾಪಿ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಅಗತ್ಯವಾಗಿದೆ. ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಕ್ಷವು ಮುಂದಿನ ಲೋಕಸಭಾ ಚುನಾವಣೆಗೆ ಸೀಮಿತ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಅಭ್ಯರ್ಥಿಗಳನ್ನು ಕಣಕ್ಕಿಳಿಸುವ ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡಿದೆ. ಅದು ಲೋಕಸಭಾ ಚುನಾವಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯ ಸಾಧ್ಯವಲ್ಲದ ಆಶ್ವಾಸನೆಗಳನ್ನು ನೀಡುವ ತಪ್ಪು ಮಾಡಬಾರದು. ಈಗಾಗಲೇ ಅದು ದೇಶದ ಗಮನ ಸೆಳೆದಿರುವ ಕಾರಣ ಇನ್ನು ದೇಶದ ಗಮನ ಸೆಳೆಯಲು ಯಾವುದೇ ಗಿಮಿಕ್ ಮಾಡಬೇಕಾದ ಅಗತ್ಯ ಇಲ್ಲ. ದಕ್ಷ, ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಹಾಗೂ ಸ್ಪಂದನಶೀಲ ಆಡಳಿತದ ಭರವಸೆ ನೀಡಿದರೂ ಸಾಕು. ದೇಶದಲ್ಲಿ ಇಂದು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ವಿರೋಧಿ ಅಲೆ ಇದೆ, ಆದರೆ ಹಾಗೆಂದು ಬಿಜೆಪಿ ಪರ ಅಲೆಯೇನೂ ಇಲ್ಲ. ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ಸಿನ ವಿರುದ್ಧ ದೇಶಾದ್ಯಂತ ಸಿಟ್ಟಿಗೆದ್ದಿರುವ ಮತದಾರರು ಬೇರೆ ಪರ್ಯಾಯ ಇಲ್ಲದೆ ಬಿಜೆಪಿಯ ಕಡೆ ಹಾಗೂ ಮೋದಿಯ ಕಡೆ ಮುಖ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಇಂಥ ಸನ್ನಿವೇಶದಲ್ಲಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ಸಿನ ಜೊತೆ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯ ಅನಿವಾರ್ಯತೆಗೆ ಸಿಲುಕಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ಸಿನ ಬಾಹ್ಯ ಬೆಂಬಲದಿಂದ ದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಸರ್ಕಾರ ಮಾಡಿರುವ ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಕ್ಷದ ನಿಲುವನ್ನು ಜನ, ಬಿಜೆಪಿಯ ಬೆಂಬಲಿಗರನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ, ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲರು ಆದರೆ ಅಧಿಕಾರದ ಮಾಯೆಗೆ ಬಿದ್ದು ಹಿಂದಿನ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸರ್ಕಾರದ ಭ್ರಷ್ಟತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಮೃದು ಧೋರಣೆ ತಳೆದರೆ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲಾರರು. ಅಂಥ ಮೃದು ಧೋರಣೆಯನ್ನು ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಕ್ಷ ತಳೆದರೆ ದೇಶದಾದ್ಯಂತ ಕವಿದಿರುವ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ವಿರೋಧಿ ಅಲೆಯ ದುಷ್ಪರಿಣಾಮ ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಕ್ಷದ ಲೋಕಸಭಾ ಅಭ್ಯರ್ಥಿಗಳ ಚುನಾವಣಾ ಸಾಧನೆಯ ಮೇಲೆಯೂ ಬೀಳಬಹುದು. ಅಂಥ ದುಷ್ಪರಿಣಾಮ ಬೀಳದಂತೆ ವಿವೇಕದ ನಡೆಯನ್ನು ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಕ್ಷ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿದೆ.
ಇದು ದೇಶದ ಜನರ ಜೀವನ ಶೈಲಿಯನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿದೆ. ಜನ ಇಂದು ಸರಳ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ತೃಪ್ತಿ ಪಡುವ ಪ್ರವೃತ್ತಿ ಹೊಂದಿಲ್ಲ. ಹೀಗಿರುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಜಾಗತೀಕರಣ, ಉದಾರೀಕರಣ, ಖಾಸಗೀಕರಣಕ್ಕೆ ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳದೆ ವಿಧಿ ಇಲ್ಲ. ಹೀಗೆ ಮಾಡುವಾಗ ಕೃಷಿಕರು, ಕಾರ್ಮಿಕರು, ತಳಸಮುದಾಯದ ಜನವರ್ಗದ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ದುಷ್ಪರಿಣಾಮ ಬೀರದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ದೇಶದ ಅಗತ್ಯಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಗಣಿಗಾರಿಕೆ ಮಾಡಲೇಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಗಣಿ ಸಂಪತ್ತಿನ ಲಾಭ ದೇಶದ ಬೊಕ್ಕಸಕ್ಕೆ ಆಗುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನೀತಿಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸಬೇಕಾದ ಅಗತ್ಯ ಇದೆ. ಇಂದು ಇರುವ ನೀತಿಗಳು ದೇಶದ ಗಣಿ ಹಾಗೂ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಕೊಳ್ಳೆ ಹೊಡೆದು ಖಾಸಗಿ ಖಜಾನೆ ತುಂಬಿಸಿಕೊಳ್ಳುವವರಿಗೆ ಅನುಕೂಲಕರವಾಗಿವೆ. ಇದನ್ನು ದೇಶದ ಬೊಕ್ಕಸ ತುಂಬಿಸುವ ರೀತಿ ಬದಲಾಯಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ ಹಾಗೂ ಹಾಗೆ ಪಡೆದ ಹಣದಿಂದ ಪರಿಸರ ಸ್ನೇಹಿ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಅಳವಡಿಸಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಕಾರ್ಯಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಒತ್ತು ನೀಡಬೇಕಾಗಿದೆ. ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಕ್ಷವು ಸೂಕ್ತ ನೀತಿಗಳನ್ನು ತರುವ ಕುರಿತು ಚಿಂತನೆ ನಡೆಸಬೇಕಾಗಿದೆ. ದೇಶದಲ್ಲಿ ಕೃಷಿ ಕ್ಷೇತ್ರವು ಅತೀ ಹೆಚ್ಚು ಜನರಿಗೆ ಜೀವನಾಧಾರವಾಗಿ ಇಂದಿಗೂ ಉಳಿದುಕೊಂಡಿದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಕೃಷಿ ಕ್ಷೇತ್ರದ ಸುಧಾರಣೆಗೆ ಯಾವ ಹಾಗೂ ಕೃಷಿ ಲಾಭದಾಯಕವಾಗಿ ರೂಪುಗೊಳ್ಳಲು ಯಾವ ಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಕೈಗೊಳ್ಳಬಹುದು ಎಂಬ ಬಗ್ಗೆ ಚಿಂತಕರ, ಪ್ರತಿಭಾವಂತರ ಸಲಹೆಗಳನ್ನು ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಕ್ಷವು ಆಹ್ವಾನಿಸಿ ತನ್ನ ಪ್ರಣಾಳಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿದೆ. ಹೀಗೆ ಮಾಡುವಾಗ ಕೂಡ ಯಾವುದೇ ಕಾರ್ಯಸಾಧ್ಯವಲ್ಲದ ಆಶ್ವಾಸನೆಗಳನ್ನು ನೀಡಲೇಬಾರದು. ನೀಡಿದರೆ ಮುಂದೆ ಅದನ್ನು ಪೂರೈಸುವುದು ಕಷ್ಟವಾದರೆ ಜನ ಭ್ರಮನಿರಸನಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಾರೆ ಎಂಬ ಎಚ್ಚರ ಇದ್ದರೆ ಒಳ್ಳೆಯದು. ವಿದ್ಯಾವಂತರು ಹಾಗೂ ಪ್ರತಿಭಾವಂತರು ಇಂದು ಕೃಷಿ ಕ್ಷೇತ್ರದಿಂದ ದೂರವಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅವರನ್ನು ಮತ್ತೆ ಕೃಷಿ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೆ ಬರುವಂತೆ ಮಾಡುವ ನೀತಿ ರೂಪಿಸಿದರೆ ದೇಶದ ಕೃಷಿ ಕ್ಷೇತ್ರ ಬಹಳಷ್ಟು ಜನರಿಗೆ ಉದ್ಯೋಗ ನೀಡಬಲ್ಲುದು. ಈ ಕುರಿತು ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಕ್ಷದ ಪ್ರತಿಭಾವಂತರು ಯೋಚಿಸಬೇಕಾದ ಅಗತ್ಯ ಇದೆ.
ನಿಮಗೆಲ್ಲಾ ಗೊತ್ತಿರುವ ಹಾಗೆ ಡಿಶೆಂಬರ್ 16, 2012 ನಿಮಗಿನ್ನೂ ನೆನಪಿರಬಹುದು. ನಿರ್ಭಯಾ ಎನ್ನುವ ಪ್ಯಾರಾಮೆಡಿಕಲ್ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿನಿ ಮೇಲೆ ಅತ್ಯಂತ ತುಚ್ಚವಾಗಿ ಚಲಿಸುವ ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಾಚಾರ ಎಸಗಲಾಯಿತು. ಅದರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಾತ 18 ವರ್ಷ ವಯೊಮಿತಿಯ ಒಳಗಿನ ಬಾಲಾರೋಪಿಯೂ ಇದ್ದ. ಆ ಘಟನೆಯಿಂದ ಆಕೆ ಸಾವನ್ನಪ್ಪಿದ್ದು ಆಕೆಯ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ಕೋಟಿಗಟ್ಟಲೆ ಹಣವನ್ನು ಮೀಸಲಿಟ್ಟಿದ್ದು, ಅದರಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ರೂಪಾಯಿಯನ್ನು ಬಳಸದೇ ಇದ್ದದ್ದು ಈಗ ಹಳೆಯ ಮಾತಾಯಿತು. ಹೊಸ ಮಾತು ಏನೆಂದರೆ ಡಿಶೆಂಬರ್ 16, 2013 ಕ್ಕೆ ಬರೊಬ್ಬರಿ ಒಂದು ವರ್ಷ. ಈ ದೇಶದಲ್ಲಿ ನಿರ್ಭಯಾಳಿಂದ ಆರಂಭವಾದ ಅತ್ಯಾಚಾರದ ಪ್ರಕರಣಗಳು ತಮ್ಮ ನಿರಂತರತೆಯನ್ನಂತೂ ಕಾಪಾಡಿಕೊಂಡಿವೆ. ಈಗ ಪ್ರತಿ ಅರ್ಧಘಂಟೆಗೊಂದು ಅತ್ಯಾಚಾರದ ಪ್ರಕರಣಗಳು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಜರುಗುವದಿದೆ. ಕಳೆದ ಡಿಶೆಂಬರ್ 16, 2013 ರಂದು ದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆಯ ಮೇಲಿನ ದೌರ್ಜನ್ಯದ ವಿಷಯವಾಗಿ ಒಟ್ಟು 38 ದೂರುಗಳು ದಾಖಲಾಗಿದ್ದು ಅದರಲ್ಲಿ ಮೂರು ಅತ್ಯಾಚಾರಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಪ್ರಕರಣಗಳು. ಕಳೆದ ವರ್ಷದ ಅತ್ಯಾಚಾರದ ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ ತೀರಾ ತುಚ್ಚವಾದ, ಹೇಯವಾದ ಪ್ರಕರಣಗಳೇ ಜಾಸ್ತಿ. ಅಂಥವುಗಳಲ್ಲಿ ಕೋಲ್ಕತ್ತಾದ ಒಂದು ಶಾಲೆಯ ಮುಖ್ಯೋಪಾಧ್ಯಾಯಿನಿಯ ಗಂಡ ಚಿಕ್ಕ ಬಾಲಕಿಯನ್ನು ತನ್ನ ಕಾಮಪಿಪಾಸುತನಕ್ಕೆ ಬಳಸಿಕೊಂಡದ್ದು ಈಗಲೂ ಮನ ಕಂಪಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಇನ್ನು ಅಗಮ್ಯಗಮನ ಸಂಬಂಧಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಜರುಗಿದ ಅತ್ಯಾಚಾರಗಳಿಗೂ ಕೊರತೆಯಿಲ್ಲ. ಮೂರು ವರ್ಷದ ಮಗುವಿನಿಂದ ಹಿಡಿದು ವಯಸ್ಸಾದ ವಿಧವೆಯವರೆಗೂ ಅಸಹ್ಯ ಹುಟ್ಟಿಸಬಹುದಾದ ರೀತಿಯ ಅತ್ಯಾಚಾರದ ಪ್ರಕರಣಗಳು ಬಯಲಾದವು.
ಎನ್ನುವುದು ಹೆಣ್ಣು ಹೆತ್ತವರ ಅಳಲಾದರೆ ಇದನ್ನು ಹೇಗೆ ತಡೆಯಬೇಕು ಎನ್ನುವ ವಿಚಾರವಾಗಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಸಲಹೆಗಳೂ ಬಂದವು. ಝಾಡಿಸಿ ಸೊಂಟದ ಕೆಳಗೆ ಒದೆಯುವದರಿಂದ ಹಿಡಿದು, ಖಾರದ ಪುಡಿ ಎರಚುವ, ಇಲೆಕ್ಟ್ರಿಕ್ ಶಾಕ್ ನೀಡುವ ಜಾಕೆಟ್ ಧರಿಸುವವರೆಗೆ ಕೈಗೊಳ್ಳಬಹುದಾದ ಕ್ರಮಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಚರ್ಚೆಯಾದವು. ಇವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಮೀರಿ ಪುರುಷರ ಮನ:ಪರಿವರ್ತನೆಯೇ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಮಾರ್ಗ ಎನ್ನುವ ಮಾತುಗಳೂ ಕೇಳಿಬಂದವು. ಈ ಬಗೆಯ ಸಲಹೆಗಳಿಗೆ ಬೆನ್ನು ಮಾಡಿ ಆಕೆ ಆ ಬಗೆಯ ಟೀ ಶರ್ಟ್ ಯಾಕೆ ಧರಿಸಬೇಕಿತ್ತು..? ಅವಳು ಅವನ ಕಾಲಿಗೆ ಬಿದ್ದು ಅಣ್ಣಾ ಎಂದು ಗೋಗರೆಯಬೇಕಿತ್ತು ಎನ್ನುವ ತೀರಾ ಚಿಲ್ಲರೆ ವಿಚಾರಗಳೂ ಕೇಳಿ ಬಂದವು.
ಅತ್ಯಾಚಾರಿಯೊಬ್ಬ ಮೈಮೇಲೆ ಪಶುವಿನಂತೆ ಎರಗಿದಾಗ ಆ ಗನ್ ತೆಗೆದು ಅವನ ಮೇಲೆ ಚಲಾಯಿಸುವಷ್ಟು ಚಾಕಚಕ್ಯತೆ ಸಾಧ್ಯವೇ..? ಎನ್ನುವ ಪ್ರಶ್ನೆಯೂ ಹುಟ್ಟುತ್ತದೆ. ಇವೆಲ್ಲವುಗಳನ್ನು ಮೀರಿಯೂ ಆಕೆ ತೊಂದರೆಗೆ ಸಿಲುಕುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳನ್ನು ಅಲ್ಲಗಳೆಯುವಂತಿಲ್ಲ.
ಅದರ rawness, intense & unorthodox ಶೈಲಿ ಇಡೀ ಮರಾಠಿ ಸಾಹಿತ್ಯಕ್ಕೆ ನೀಡಿದ ಆ ಮಹಮದ್ ಅಲಿ ಪಂಚ್ ಐತಿಹಾಸಿಕವಾದ್ದು.
ಬುದ್ಧನಡೆಗಿನ ನಡೆಯ ಮೂಲಕ ಜಾತಿವಿನಾಶ ಮತ್ತು ದಲಿತರ ಆತ್ಮಾಭಿಮಾನದ ಕನಸಿಗೆ, ಚಿಂತನೆಗೆ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತವಾಗಿತ್ತು.
ಹೊಟ್ಟೆಕಿಚ್ಚುಗಳು ಬೇರೆಲ್ಲ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕಿಂತ ಸಾಹಿತ್ಯ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲೇ ಹೆಚ್ಚು ಎಂದು ಇಂಥಹ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ನನಗೆ ಅನ್ನಿಸುತ್ತಿರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಹಾಗೇ, “ಮೇಡಂ ಬಗ್ಗೆ ಓದಿ, ಟಿ.ವಿ. ನಲ್ಲಿ ನೋಡಿ ಸಂತೋಷವಾಯ್ತು. ಈಗ ಹೇಗಿದ್ದಾರೆ? ಎಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ?” ಎಂದು ವಿಚಾರಿಸಿದವರ ಸಂಖ್ಯೆ ಕಿಡಿಕಾರಿದವರ ಸಂಖ್ಯೆಗಿಂತಾ ಹೆಚ್ಚಿತ್ತೆನ್ನುವುದೇ ಒಂದು ಸಮಾಧಾನ. ಆಗ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳೆದ್ದಿತ್ತು, ‘ಒಬ್ಬ ಲೇಖಕ ನಿಷ್ಕ್ರಿಯನಾದ ಎಂದ ತಕ್ಷಣ ಅವನು ಅಪ್ರಸ್ತುತನೇ? ಅವನು ತನ್ನ ಬರವಣಿಗೆಯ ಮೂಲಕ ಸದಾ ಪ್ರಸ್ತುತನಾಗಿರುತ್ತಾನಲ್ಲವೇ? ಸಾಹಿತ್ಯ ಚರಿತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ದಾಖಲಾದ ಯಾವುದೇ ಸಾಹಿತಿ ಆಯಾ ಕಾಲಘಟ್ಟದ ಜೊತೆಗೆ, ಸಾರ್ವಕಾಲಿಕ ಸತ್ಯಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿದ್ದರೆ ಸರ್ವಕಾಲಕ್ಕೂ ಪ್ರಸ್ತುತನಾಗಿರುತ್ತಾನಲ್ಲವೇ?’ ಅನ್ನಿಸಿತ್ತು. ಅದರಲ್ಲೂ ವಿಜಯಾ ದಬ್ಬೆಯವರು ಲೇಖಕಿ ಮಾತ್ರ ಅಲ್ಲ. ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಅವರೊಬ್ಬ ದಿಟ್ಟ ಮಹಿಳಾಪರ ಹೋರಾಟಗಾರ್ತಿ. ಸಾಹಿತ್ಯದ ಜೊತೆಗೆ ಪ್ರತಿಭಟನೆ, ಹೋರಾಟಗಳ ಮೂಲಕ ಲಿಂಗಾಧಾರಿತವಾದ ಸಾಮಾಜಿಕ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನು, ಸಮಾನತೆಯನ್ನು ತರಬೇಕು, ಜಾಗೃತಿ ಮೂಡಿಸಬೇಕು ಎಂದು ನಂಬಿದವರು. ಹೀಗಾಗಿ ಸಾಹಿತ್ಯ ಚರಿತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಅಲ್ಲ, ಮಹಿಳಾ ಚರಿತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಕೂಡ ಅವರ ಹೆಸರು ಚಿರಸ್ಥಾಯಿಯಾಗಿರುವಂತದ್ದು ಎಂದು ನಾನು ಭಾವಿಸಿದ್ದೇನೆ.
ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ರೂಪುಗೊಂಡ ಈ ಮಹಿಳಾ ಚಳವಳಿ ತನ್ನ ಅನನ್ಯತೆ ಹಾಗೂ ವಿಶಿಷ್ಟತೆಯಿಂದ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ದಾಖಲಾಗಿದ್ದು ಒಂದು ವಿಶೇಷ.
ಹೊರಗಿನದೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಗ್ರಹಿಸುವ ಶಕ್ತಿ ಇದ್ದರೂ ಅದನ್ನು ಸಮರ್ಥವಾಗಿ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಸುವ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿರುವ ವಿಜಯಾ ಮೇಡಂ, ಈಗ ಕವಿತೆಗಳನ್ನು, ಚಿಕ್ಕ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಬರೀತಿದ್ದೀನಿ. ಪ್ರಕಟಣೆಗೆ ಕಳಿಸಕ್ಕಾಗಲ್ಲ ಇನ್ನೂ ತಿದ್ದಬೇಕು. ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಪ್ರೀತಿ ನಾನು ಮೊದಲಿನಂತಾಗಲು ಸಹಕರಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹೇಳುವಾಗ ಕಣ್ಣು ತುಂಬಿ ಬರುತ್ತದೆ. ಅವರ ಅಸ್ಪಷ್ಟ ಕವಿತೆಗಳು ನಿಗೂಢವಾಗಿ, ಅವರೊಳಗಿನದನ್ನೆಲ್ಲಾ ತೋಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಕಾದಿರುವ ಏಕೈಕ ಮಾಧ್ಯಮವಾಗಿ ನನಗೆ ತೋರುತ್ತದೆ. ಇಂಥಹಾ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲೂ ಅವರಲ್ಲಿರುವ ಆಶಾವಾದ ಬರೀ ಲೇಖಕಿಯರನ್ನು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಯಾವುದೇ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿರುವ ಎಂಥಹಾ ನಿರಾಶಾವಾದಿಗಳನ್ನೂ ಪ್ರೇರೇಪಿಸುವಂತದ್ದು.