Follow– ರಾಜೇಶ್. ಡಿ
“ಹೋಗಿ ದೊಡ್ಡವರನ್ನ ಕಂಡೆ, ಕೇಳ್ಕೊಂಡೆ.. ಕೆಲಸ ಆಯ್ತು ಕಣೋ.”.. ಎಂದು ಆಕಡೆಯಿಂದ ಮಿತ್ರ ಹೇಳಿದ. ಅವನ ಜೊತೆ ಅವನ ಜೊತೆ ಅವನ ಅಪ್ಪ, ಅಮ್ಮ ಕೂಡ ’ದೊಡ್ಡವರನ್ನು’ ಕಾಣಲು ಹೋಗಿದ್ದರು. ಅವರು ಕೆಲಸ ಆಗುವ ವಿಶ್ವಾಸ ತುಂಬಿಸಿ ಕಳುಹಿಸಿದ್ದರು. ನಂತರ ಅವರ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಂತೆ, ಕೆಲಸ ಆಯಿತು. ಈಗ ಉತ್ತಮ ಹುದ್ದೆಯಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ.
ಈ ಮೇಲಿನ ಘಟನೆಗೆ ಹೋಲುವಂತಹ ಪ್ರಕರಣಗಳು ಮೈಸೂರು, ಮಂಡ್ಯ, ಹಾಸನ, ರಾಮನಗರ ಜಿಲ್ಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಸಿಗುತ್ತವೆ. ಈ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಆರ್ಥಿಕವಾಗಿ, ಸಾಮಾಜಿಕವಾಗಿ ಮತ್ತು ಭೂ ಹಿಡುವಳಿಯಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಮುಂದಿರುವ ಜನಾಂಗದ ಜನರ ಮಧ್ಯೆ ’ದೊಡ್ಡವರು’ ಎಂಬ ಪದ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿದೆ. ಅದು ಸೂಚಿಸುವುದು ಒಬ್ಬರನ್ನೇ. ಅವರು ಈ ರಾಜ್ಯದಿಂದ ದೇಶಕ್ಕೆ ಆಯ್ಕೆಯಾದ ಏಕೈಕ ಪ್ರಧಾನಿ. ಅವರ ಆಶೀರ್ವಾದದಿಂದ ಒಂದು ಸಮುದಾಯದ ಹುಡುಗ-ಹುಡುಗಿಯರು ಹೆಚ್ಚಿನ ಲಾಭ ಪಡೆದಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಸಾಕ್ಷಿ ಸಮೇತ ನಿರೂಪಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಆ ದೊಡ್ಡ ನಾಯಕರಿಗೆ ಆ ಮಟ್ಟಿನ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಇದೆ ಎಂಬ ಸತ್ಯವನ್ನು ಬಹುಶಃ ಯಾರೂ ಪ್ರಶ್ನಿಸಲಾರರು.
ಹೀಗೆ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಸರಕಾರಿ ಹುದ್ದೆ ಪಡೆದ ನೂರಾರು ಉದಾಹರಣೆಗಳಿವೆ. ಅವರ ಪಾಲಿಗೆ ’ದೊಡ್ಡವರು’ ದೇವರು. ಆದರೆ ಆ ದೇವರು, ದಲಿತ, ಬಲಿತ ಎನ್ನದೆ ಎಲ್ಲರೂ ಹರಕೆ ಒಪ್ಪಿಸುವ ಮಾರಮ್ಮನೋ ಅಥವಾ ಪುರದಮ್ಮನೋ ಅಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಒಂದು ಕುಲದೈವ! ಕಳೆದ ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಪಿಎಸ್‌ಸಿ ಮೂಲಕ ನಡೆದ ನೇಮಕಾತಿಗಳಲ್ಲಿ, ಸಾಮಾನ್ಯ ವರ್ಗಕ್ಕೆಂದು ನಿಗದಿ ಪಡಿಸಿದ್ದ ಸೀಟುಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವ್ಯಾವ ಜಾತಿಯವರು ಆಯ್ಕೆಯಾಗಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಯಾರಾದರೂ ಹುಡುಕಿದರೆ, ಈ ಕುಲದೈವದ ಮಹಾತ್ಮೆ ಅರಿವಾಗುತ್ತದೆ.
ಕರ್ನಾಟಕ ಮುಕ್ತ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯದ ಕುಲಪತಿಯವರ ಅಧಿಕಾರಾವಧಿ ಇತ್ತೀಚೆಗಷ್ಟೆ ಮುಗಿಯಿತು. ಆದರೆ ರಾಜ್ಯಪಾಲರು ತಮ್ಮ ವಿಶೇಷ ಅಧಿಕಾರ ಬಳಸಿ ಅವರ ಅವಧಿಯನ್ನು ಒಂದು ವರ್ಷದವರೆಗೂ ವಿಸ್ತರಿಸಿದರು. ಕಾರಣ ಹೇಳಬೇಕೆ – ಅವರು ಈ ಕುಲದೈವಕ್ಕೆ ಹತ್ತಿರದವರು. ರಾಜ್ಯಪಾಲರೊಬ್ಬರು ಇತ್ತೀಚಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ಕುಲಪತಿಯವರ ಅಧಿಕಾರಾವಧಿಯನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸಿದ ಉದಾಹರಣೆ ಇಲ್ಲ. ಹೋಗಲಿ, ಈ ಕುಲಪತಿಯವರು ಇನ್ನೊಂದು ವರ್ಷ ವಿವಿಯಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಿದರೆ ಏನೋ ಮಹತ್ವದ ಕಾರ್ಯ ಅಥವಾ ಸೇವೆ ದೊರಕುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಂಬಲು ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಅಂತಹದ್ದೇನೂ ನಡೆದೇ ಇಲ್ಲವಲ್ಲ.
ಮುಕ್ತ ವಿವಿಯ ಸಾಧನೆಗಳನ್ನು ಪಟ್ಟಿಮಾಡುವಾಗಲೆಲ್ಲ, ತಾವು ಎಷ್ಟು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಪದವಿ ನೀಡಿದ್ದೇವೆ, ಎಷ್ಟು ಅಧ್ಯಯನ ಕೇಂದ್ರ ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ್ದೇವೆ..ಹೀಗೆ ಹಲವು ಪಟ್ಟಿ ನೀಡುತ್ತಾರೆಯೇ ವಿನಹ, ಪರೀಕ್ಷಾ ಕೇಂದ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಪಿ ತಡೆಯಲು ಆಧುನಿಕ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ, ಸೂಕ್ತ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇಲ್ಲದೆ ಅಧ್ಯಯನ ಕೇಂದ್ರ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವವರ ವಿರುದ್ಧ ಕ್ರಮ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ ಎನ್ನುವಂತಹ ಮಾತುಗಳೇನಾದರೂ ಕೇಳಿ ಬಂದಿವೆಯಾ?
ಇದೇ ಗುರುವಾರ (ದಿನಾಂಕ ಜನವರಿ 10) ಕೂಡಾ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಕೇಂದ್ರವೊಂದರಲ್ಲಿ (ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ವರದಿ ಮಾಡಿದಂತೆ) ಎಂಬಿಎ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ’ಮುಕ್ತ’ವಾಗಿ ಪರೀಕ್ಷೆ ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದರು. ಕೆಲವರು ಹೆಗಲಿಗೆ ಬ್ಯಾಗ್ ಹಾಕಿಕೊಂಡೇ ಉತ್ತರ ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದರು. 
ಇನ್ನೂ ವಿಚಿತ್ರವೆಂದರೆ ಒಂದು ಬೆಂಚಿಗೆ ಮೂರು ಮಂದಿಯನ್ನು ಪರೀಕ್ಷೆ ಬರೆಯಲು ಕೂರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಬಹುಶಃ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಾಲಾ ಮಕ್ಕಳನ್ನೂ ಪರೀಕ್ಷೆಗೆ ಹೀಗೆ ಕೂರಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಮುಕ್ತ ವಿವಿಯ ಪದವಿಗಳಿಗೆ ಮರ್ಯಾದೆ ದಿನೇ ದಿನೇ ಮೋರಿ ಪಾಲಾಗುತ್ತಿದೆ, ಆದರೂ, ಈ ಕುಲಪತಿ ಸಾಧಕರು. ಆ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಅವರು ಮೈಸೂರು ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯಕ್ಕೂ ಕುಲಪತಿಗಳಾಗಬೇಕು!
ಕುಲಪತಿ ಹುದ್ದೆಗೆ ಸೂಕ್ತ ಅಭ್ಯರ್ಥಿಯನ್ನು ಸೂಚಿಸಲು ನೇಮಕಗೊಂಡಿರುವ ಸಮಿತಿಯಲ್ಲಿ ಇದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಒಡಕು ಉಂಟಾಗಿದೆ. ಇಬ್ಬರು ಸದಸ್ಯರು ಸದ್ಯ ಮುಕ್ತ ವಿ.ವಿ ಕುಲಪತಿಯವರ ಹೆಸರನ್ನು ಒಪ್ಪಲು ನಿರಾಕರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ಉಳಿದ ಇಬ್ಬರು, ಅವರ ಹೆಸರನ್ನೇ ಸೂಚಿಸಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಹೆಸರನ್ನೇ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಮೊದಲನೆಯವರಾಗಿ ನಮೂದಿಸಬೇಕು ಎಂದು ಒತ್ತಾಯಿಸಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ವರದಿಯಾಗಿದೆ. ಏನಿದರ ಅರ್ಥ?
ಸದ್ಯ ಕರ್ನಾಟಕದ ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮತ್ತು ನೇಮಕಾತಿಯಲ್ಲಿ ಉಳ್ಳವರ ಪ್ರಾಬಲ್ಯವನ್ನು ಇಂತಹ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ತೋರಿಸುತ್ತವೆ. ಯಾವ ಹುದ್ದೆಯೂ, ಯಾವ ಅವಕಾಶವೂ ಕೆಲವೇ ಸಮುದಾಯಗಳಿಗೆ ಸೀಮಿತವಾಗಬಾರದು. ಆದರೆ ಬಲಾಢ್ಯರು, ಅನ್ಯರನ್ನು ಕಡೆಗಣಿಸುತ್ತಲೇ ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಸಂವಿಧಾನದ ಆಶಯಗಳನ್ನು ಗಾಳಿಗೆ ತೂರುತ್ತಿರುವ ಸಂವಿಧಾನೇತರ ಶಕ್ತಿಗಳು ಇವರಲ್ಲದೆ ಮತ್ತ್ಯಾರು? ಆದರೆ ಸಭೆ ಸಮಾರಂಭಗಳಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಮಾತನಾಡುವಾಗ ’ನಾನು ದೀನ ದಲಿತರ ಪರ, ಹಿಂದುಳಿದವರ ಏಳಿಗೆಗೆ ಶ್ರಮಿಸಿದವನು,’ ಎನ್ನುತ್ತಾರಲ್ಲಾ.. ಒಮ್ಮೆ ಯೋಚಿಸಲಿ.
(ಚಿತ್ರಕೃಪೆ: ದಿ ಹಿಂದು)
ಏಕೆಂದರೆ, ಸಾಕೇತ್ “ಪ್ರೇಮ್” ಎಂಬ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ತಂಡದೊಂದಿಗೆ ಅಲ್ಲಿ ಬೀಡು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದರು. ಸಾಯುವ ಕೆಲ ದಿನಗಳ ಹಿಂದೆ ತಾವಿದ್ದ ಅಡಗುತಾಣಕ್ಕೆ ಕರೆಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಆಯ್ದ ಪತ್ರಕರ್ತರಿಗೂ ಸಹ ತಾನು ಪ್ರೇಮ್ ಎಂದು ಪರಿಚಯಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಪತ್ರಕರ್ತರ ತಂಡದಲ್ಲಿದ್ದ ಗೌರಿ ಲಂಕೇಶ್ ಮಾತ್ರ ನಿಜಸಂಗತಿ ಗೊತ್ತಿತ್ತು. ಆ ದಿನ ಸತತ ಐದು ಗಂಟೆಗಳ ಕಾಲ ಪತ್ರಕರ್ತರ ಜೊತೆ ಮಾತನಾಡಿದ್ದ ಸಾಕೇತ್, “ನನಗೆ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಮೌಲ್ಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನಂಬಿಕೆ ಇದೆ, ಆದರೆ, ಇಂದಿನ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಉಳ್ಳವರ ಮತ್ತು ಸುಲಿಯುವವರ ಆಯುಧವಾಗಿದೆ,” ಎಂದು ತಮ್ಮ ಅತೃಪ್ತಿಯನ್ನು ಹೊರ ಹಾಕಿದ್ದರು. ಪತ್ರಕರ್ತರಿಗೆ ತಮ್ಮ ಭಾವಚಿತ್ರ ತೆಗೆಯದಂತೆ ಸಾಕೇತ್ ವಿನಂತಿಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಆದರೆ ತಮ್ಮ ಸಹಪಾಠಿ ಗೌರಿ ಲಂಕೇಶ್‌ಗೆ ಮಾತ್ರ ಇತರರಿಗೆ ತಿಳಿಯದಂತೆ ಎರಡು ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ತೆಗೆಯಲು ಅವಕಾಶ ನೀಡಿದ್ದರು. ಕೊನೆಗೆ ಸಾಕೇತ್ ನೆನಪಾಗಿ ಅವರ ಗೆಳೆಯರಿಗೆ ಉಳಿದದ್ದು ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗಿರುವ ಈ ಎರಡು ಚಿತ್ರಗಳು ಮಾತ್ರ.
ಕೊನೆಗೆ ವರವರರಾವ್ ಮತ್ತು ಗದ್ದಾರ್ ಸೇರಿದಂತೆ ಗೌರಿ ಲಂಕೇಶ್ ಎಲ್ಲರೂ ಸಾಕೇತ್ ಅವರ ಮೃತ ಶರೀರಕ್ಕೆ ಅಂತಿಮ ನಮನ ಸಲ್ಲಿಸಲು ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಡುವಂತೆ ಕೋರಿದರು. ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಧರ್ಮಸಿಂಗ್ ಇದಕ್ಕೆ ಸಮ್ಮತಿ ಸೂಚಿಸಿದರು. ಆದರೆ, ಇತ್ತ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಶಿವಾಜಿ ನಗರದ ಬೌರಿಂಗ್ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಪೊಲೀಸ್ ಅಧಿಕಾರಿ ಶಿವಕುಮಾರ್ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ಮರೋಣತ್ತರ ಪರೀಕ್ಷೆ ಮುಗಿಸಿ, ಅದನ್ನು ವಿಡಿಯೊ ಚಿತ್ರೀಕರಣ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಪೊಲೀಸರು, ಗೌರಿ ಲಂಕೇಶ್ ಮತ್ತು ಇತರರು ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ಬರುತ್ತಿರುವ ಸುದ್ಧಿ ತಿಳಿದು, ತರಾತುರಿಯಲ್ಲಿ ಫ್ರೇಜರ್ ಟೌನ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ವಿದ್ಯುತ್ ಚಿತಾಗಾರಕ್ಕೆ ಸಾಕೇತ್ ಶವವನ್ನು ಕೊಂಡೊಯ್ದು ಅಂತ್ಯ ಸಂಸ್ಕಾರ ನೆರವೇರಿಸಿಬಿಟ್ಟರು.
ಚಿತಾ ಭಸ್ಮವನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಯಿತು.
ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಕರಾವಳಿ ಮತ್ತು ಮಲೆನಾಡು ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ’ಊರಿಗೊಬ್ಬಳೇ ಪದ್ಮಾವತಿ’ ಎಂಬಂತೆ ಮಣಿಪಾಲದ ಪೈ ಕುಟುಂಬದ ಉದಯವಾಣಿ ದಿನಪತ್ರಿಕೆ ಅಲ್ಲಿನ ಜನರ ಜೀವನಾಡಿಯಾಗಿತ್ತು. ಮುಂಗಾರು ಆರಂಭಗೊಂಡ ಕೆಲದಿನಗಳಲ್ಲೇ ತನ್ನ ಪ್ರಗತಿಪರ ಚಿಂತನೆ, ಆಲೋಚನೆ ಹಾಗೂ ಎಲ್ಲಾ ವರ್ಗಕ್ಕೂ ಸಲ್ಲುವ ಸುದ್ದಿಗಳಿಂದ ಹೆಸರುವಾಸಿಯಾಯಿತು. ಇದರಿಂದ ಗಾಬರಿಗೊಂಡ ಪೈ ಕುಟುಂಬ ಅಲ್ಲಿನ ಮಠಾಧೀಶರು ಮತ್ತು ಧರ್ಮಾಧಿಕಾರಿಗಳ ಮೇಲೆ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿ ಮುಂಗಾರು ಪತ್ರಿಕೆಯ ಬಂಡಲುಗಳನ್ನು ಸಾಗಿಸದಂತೆ ಬಸ್ ಮಾಲೀಕರಿಗೆ ತಾಕೀತು ಮಾಡಿಸಿದರು. ಅಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ದಕ್ಷಿಣ ಕನ್ನಡ ಮತ್ತು ಚಿಕ್ಕಮಗಳುರು ಜಿಲ್ಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಖಾಸಗಿ ಬಸ್‌ಗಳದೇ ದರ್ಬಾರ್ ಆಗಿತ್ತು. ಚಿಕ್ಕಮಗಳೂರು ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಚಾಲಕರು ಮತ್ತು ಕಂಡಕ್ಟರ್ ಹಾಗೂ ಇತರೆ ಜನಸಾಮಾನ್ಯರು ಸೇರಿ ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ ಸಹಕಾರಿ ಸಾರಿಗೆ ಬಸ್‌ಗಳು ಜನಪ್ರಿಯವಾಗಿದ್ದವು. (ಇವುಗಳಿಗೆ ಶಂಕರ್ ಸಹಕಾರಿ ಸಾರಿಗೆ ಎಂಬ ಹೆಸರಿದ್ದ ನೆನಪು.) ಮುಂಗಾರು ಪತ್ರಿಕೆಯ ಬಂಡಲುಗಳನ್ನು ತಡೆ ಹಿಡಿಯಲಾಗುತ್ತಿದೆ ಎಂಬ ಸುದ್ದಿ ತಿಳಿದ ನಾಗರಾಜ್ ನಮ್ಮ ಊರುಗಳಿಗೆ ಮುಂಗಾರು ಪತ್ರಿಕೆ ತರದಿದ್ದ ಮೇಲೆ ನಿಮ್ಮ ಬಸ್ ಸೇವೆ ನಮಗೆ ಬೇಡ ಎಂಬ ಮುಷ್ಕರ ಆರಂಭಿಸಿ ಎಲ್ಲಾ ಬಲಿಷ್ಟ ಶಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಮಣಿಸಿದ್ದರು. ಮುಂಗಾರು ದಿನಪತ್ರಿಕೆ ಆರಂಭದ ದಿನಗಳಿಂದ ದಕ್ಷಿಣ ಕನ್ನಡ ಜಿಲ್ಲೆಗಿಂತ ಶಿವಮೊಗ್ಗ ಮತ್ತು ಚಿಕ್ಕಮಗಳೂರು ಜಿಲ್ಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಓದುಗರನ್ನು ಸಂಪಾದಿಸಿತ್ತು.
ಡಾ. ಬಂಜಗೆರೆ ಜಯಪ್ರಕಾಶ್ ಮೈಸೂರಿನಲ್ಲಿ ಓದುತ್ತಿದ್ದಾಗಲೆ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಸಂಘಟನೆಯೊಂದಿಗೆ ಗುರುತಿಸಿಕೊಂಡು ತನ್ನ ಪ್ರಖರ ವೈಚಾರಿಕತೆಯಿಂದ ಮುಂಚೂಣಿಗೆ ಬಂದ ಯುವಕ. ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸದ ನಂತರ ಅಸಮಾನತೆ, ಜಾತಿ ಸಂಘರ್ಷ, ಸಮಾಜದ ವೈರುದ್ಧ್ಯಗಳ ಕುರಿತಂತೆ ಯುಜನತೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಹುಟ್ಟುಹಾಕಬೇಕೆಂಬ ಕನಸು ಹೊತ್ತಿದ್ದ ಬಂಜಗೆರೆ 1987 ರ ಸಮಯದಲ್ಲಿ “ಕರ್ನಾಟಕ ವಿಮೋಚನಾ ರಂಗ” ಎಂಬ ಸಂಘಟನೆಯನ್ನು ಹುಟ್ಟು ಹಾಕಿ ಅದಕ್ಕೆ ರಾಜ್ಯ ಮಟ್ಟದ ಸ್ವರೂಪ ನೀಡಿದ್ದರು. ಈ ಸಂಘಟನೆಗೆ ಸಿರಿಮನೆ ನಾಗರಾಜ್ ಉಪಾಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ಸೇರ್ಪಡೆಯಾದರು. ಮಲೆನಾಡಿನಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಪರಿಸರ ಉಳಿಸಿ ಚಳುವಳಿಗೆ ಕೆ.ವಿ.ಆರ್. ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತಿದ್ದ ಕರ್ನಾಟಕ ವಿಮೋಚನಾ ರಂಗ ಕೈಜೋಡಿಸಿತ್ತು.
ಲಕ್ಷಣ ಹೂಗಾರ್ ನಮ್ಮ ಜೊತೆಗೂಡಿದರು. ಅದಾದ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಪಬ್ಲಿಕ್ ಟಿವಿಯ ಎಚ್. ರಂಗನಾಥ್ ಸಹ ಜೊತೆಯಾದರು. ನೋಡನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಹನ್ನೊಂದರ ಸುಮಾರಿಗೆ ವೇದಿಕೆ ತುಂಬ ಪತ್ರಕರ್ತರು, ಲೇಖಕರು, ವಕೀಲರು, ಸಾಮಾಜಿಕ ಹೋರಾಟಗಾರರು ಜೊತೆಯಾದರು. ಸುವರ್ಣ ನ್ಯೂಸ್‌ನ ರಂಗನಾಥ್ ಭಾರದ್ವಾಜ್ ಮತ್ತು ಅಜಿತ್ ಹನುಮಕ್ಕನವರ್, ಕಸ್ತೂರಿ ಟಿವಿಯ ಬದ್ರುದ್ದೀನ್, ಕಾರ್ಯನಿರತ ಪತ್ರಕರ್ತರ ಸಂಘದ ಗಂಗಾಧರ್ ಮೊದಲಿಯಾರ್, ಪ್ರಜಾವಾಣಿಯ ಪದ್ಮರಾಜ್ ದಂಡಾವತಿ, ಪ್ರೆಸ್‌ಕ್ಲಬ್‌ನ ಉಪಾಧ್ಯಕ್ಷ ವೈ.ಜಿ.ಅಶೋಕ್‌ ಕುಮಾರ್, ಖ್ಯಾತ ವಕೀಲರಾದ ಬಿ.ಟಿ.ವೆಂಕಟೇಶ್, ಕೋಡಿಹಳ್ಳಿ ಚಂದ್ರಶೇಖರ್, ನಗರಿ ಬಾಬಯ್ಯ, ನಗರಗೆರೆ ರಮೇಶ್, ಭಾಗೇಶ್ರೀ, ಗೌರಿ ಲಂಕೇಶ್, ಪಾರ್ವತೀಶ ಬಿಳಿದಾಳೆ, ಕೆ.ಎಸ್.ಲಕ್ಷ್ಮಿ, ದಿನೇಶ್ ಕುಮಾರ್, ಮಂಗಳೂರು ವಿಜಯ, ’ದ ಹಿಂದೂ’ ಪತ್ರಿಕೆಯ ಅನೇಕ ವರದಿಗಾರರು, ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಚಾನಲ್‌ಗಳ ಮತ್ತು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಪತ್ರಿಕೆಗಳ ಹಲವರು, ಜಯ ಕರ್ನಾಟಕ ಸಂಘಟನೆಯವರು, ಸಂವಾದ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಮಾಧ್ಯಮ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು, ಇನ್ನೂ ಅನೇಕರು ಮತ್ತು ವಿವಿಧ ಸಂಘಟನೆಗಳ ಅನೇಕ ಮುಖಂಡರು ಅಂದು ಪ್ರತಿಭಟನೆಯಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಂಡಿದ್ದರು. ಸಂಜೆ ನಮ್ಮ ವೇದಿಕೆಯ ಪಕ್ಕ ನಡೆದ ಟಿಬೇಟಿಯನ್ನರ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದ ಸಚಿವೆ ಶೋಭಾ ಕರಂದ್ಲಾಜೆ ಮತ್ತು ಶಾಸಕ ದಿನೇಶ್ ಗುಂಡೂರಾವ್ ನಮ್ಮ ವೇದಿಕೆಗೂ ಬಂದು ಸತ್ಯಾಗ್ರಹ ನಿರತರೊಡನೆ ಮಾತನಾಡಿ, ಬೆಂಬಲ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿ ಹೋದರು. ಬಂದ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ನವೀನ್ ಸೂರಿಂಜೆಯ ವಿರುದ್ಧ ಹತ್ತು-ಹನ್ನೊಂದು ಸೆಕ್ಷನ್‌ಗಳ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ದಾಖಲಾಗಿರುವ ಆರೋಪಗಳು ಧಿಗ್ಭ್ರಾಂತಿ ಉಂಟು ಮಾಡಿದವು. ಸಂವಾದ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಮಾಧ್ಯಮ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಇಡೀ ದಿನ ಹೋರಾಟದ ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಭಾವಗೀತೆಗಳನ್ನು ಹಾಡುವ ಮೂಲಕ ಧರಣಿಗೆ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಆಯಾಮ ನೀಡಿದರು. ಕೆಲವರು ಕವನ ವಾಚನ ಮಾಡಿದರು. ಮೊದಲ ದಿನದ ಸತ್ಯಾಗ್ರಹಕ್ಕೆ ಹರಿದು ಬಂದ ಬೆಂಬಲ ನಮಗೆ ಅಪಾರ ಭರವಸೆ ನೀಡಿತು.
ಅವರಿಗೆ ಸಂಜೆ ಆರಕ್ಕೆ ಬಂದು ಧರಣಿ ನಿರತರೊಡನೆ ಮಾತನಾಡುವುದಾಗಿ ಸಚಿವರು ಭರವಸೆ ನೀಡಿದ್ದರಂತೆ. ಸಂಜೆಯ ನಾಲ್ಕೂವರೆ ಸುಮಾರಿಗೆ ವಿಧಾನಪರಿಷತ್‌ನ ಮಾಜಿ ಸಭಾಪತಿ ವಿ.ಆರ್.ಸುದರ್ಶನ್ ನಮ್ಮ ಧರಣಿಯ ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ಬಂದು, ನವೀನ್ ಸೂರಿಂಜೆಯ ವಿರುದ್ಧ ದಾಖಲಾಗಿರುವ ಆರೋಪಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ದಂಗಾದರು. ಕೂಡಲೇ ನಮ್ಮ ಮನವಿಗೆ ಓಗೊಟ್ಟು ಅವರೂ ಸಹ ಗೃಹ ಸಚಿವರೊಡನೆ ಮಾತನಾಡಿದರು. ಅವರ ಮನವಿಗೂ ಸ್ಪಂದಿಸಿದ ಸಚಿವರು ಸಂಜೆ ಆರಕ್ಕೆ ಬರುವುದಾಗಿ ತಿಳಿಸಿದರು. ಅಂದು ರಾತ್ರಿ ಹೊಸಪೇಟೆಗೆ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳಲು ಹೋಗಬೇಕಿದ್ದ ವಿ.ಆರ್.ಸುದರ್ಶನ್‌ರವರು ಸಚಿವರು ಬರುವ ತನಕವೂ ಎರಡು ಘಂಟೆಗಳ ಕಾಲ ನಮ್ಮೊಡನೆ ಧರಣಿ ಕೂತರು. ಅದೇ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಈ ಹೋರಾಟಕ್ಕೆ ಬೆಂಬಲವಾಗಿ IDL BLIND BAND ನವರು ಆಗಮಿಸಿ ತಮ್ಮ ಹಾಡುಗಳ ಮೂಲಕ ಬೆಂಬಲಿಸಿದರು.
ತಾನು ಸದನದಲ್ಲಿ ಮಾತು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ, ಅದೇ ರೀತಿ ನಾಲ್ಕೈದು ದಿನಗಳ ಹಿಂದೆಯೇ ಪತ್ರ ಬರೆದಿದ್ದೇನೆ, ಅದು ವಿವಿಧ ಹಂತಗಳಲ್ಲಿ ಇದೆ, ಮತ್ತು ಸಂಪುಟ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಅದನ್ನು ಮಂಡಿಸಲು ಆ ಕಡತ ಹೀಗೀಗೆ ಸಾಗಬೇಕಾಗಿದೆ,’ ಎಂದು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ವಿವರಿಸಿದರು. ಸಚಿವರಿಗೆ ಧರಣಿ ನಿರತರ ಪರವಾಗಿ ಉಪವಾಸ ಸತ್ಯಾಗ್ರಹದಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಂಡಿದ್ದ ಸಂಜ್ಯೋತಿಯವರು ಮನವಿ ಪತ್ರ ಸಲ್ಲಿಸಿದರು. ತಾವು ಈಗಾಗಲೇ ನವೀನ್ ಸೂರಿಂಜೆಯವರ ವಿರುದ್ಧ ಹಾಕಲಾಗಿರುವ ಸುಳ್ಳು ಆರೋಪಗಳನ್ನು ಕೈಬಿಡಲು ಕ್ರಮ ಕೈಗೊಂಡಿರುವುದಾಗಿಯೂ, ನಾಳೆಯಿಂದ ನೀವುಗಳೂ ಈ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ತ್ವರಿತಗತಿಯಲ್ಲಿ ಮುಗಿಯಲು ಅದನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸಿ ಎಂತಲೂ, ತಾವು ನವೀನರ ಮೇಲಿನ ಕೇಸುಗಳನ್ನು ಹಿಂಪಡೆಯಲು ಕಟಿಬದ್ದರಾಗಿದ್ದೇವೆ, ಹಾಗಾಗಿ ನೀವುಗಳೂ ಉಪವಾಸ ಸತ್ಯಾಗ್ರಹವನ್ನು ಕೈಬಿಡಬೇಕೆಂದು ಮನವಿ ಮಾಡಿದರು. ಅದನ್ನೇ ಅವರು ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ಮುಂದೆಯೂ ನಂತರ ಹೇಳಿದರು.
ರಾಜಧಾನಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಈ ಘಟನೆ ಇಡೀ ದೇಶವನ್ನೇ ಬೆಚ್ಚಿ ಬೀಳಿಸಿದೆ. ಮಹಿಳೆಯರ ಪಾಲಿಗೆ ದೆಹಲಿ ಈಗ ಸೇಫ್ ಆಗಿ ಉಳಿದಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವದನ್ನು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಸಾಬೀತು ಮಾಡಿದೆ. ದೆಹಲಿ ಒಂದರಲ್ಲಿಯೇ 2012 ರ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ 635 ಅತ್ಯಾಚಾರದ ಪ್ರಕರಣಗಳು ದಾಖಲಾಗಿವೆ. ಡಿಶೆಂಬರ್ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಕೇವಲ 14 ದಿನಗಳಲ್ಲಿ 5 ಅತ್ಯಾಚಾರದ ಪ್ರಕರಣಗಳು ದಾಖಲಾಗಿರುವದನ್ನು ಗಮನಿಸಿದರೆ ದೆಹಲಿ ಇಡೀ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಈ ಅತ್ಯಾಚಾರದ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ ಮುಂಚೂಣಿಯಲ್ಲಿದೆ. 2011 ರ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಮುಂಬೈಯಲ್ಲಿ 221 ಅತ್ಯಾಚಾರದ ಪ್ರಕರಣಗಳು ದಾಖಲಾಗಿದ್ದರೆ, ದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿ 572 ಪ್ರಕರಣಗಳು ವರದಿಯಾಗಿವೆ. ರಾಜ್ಯ ರಾಜಧಾನಿ ಬೆಂಗಳೂರು ಕೂಡಾ ಅತ್ಯಾಚಾರದ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ ಹಿಂದೆ ಬಿದ್ದಿಲ್ಲ. 2011 ರಲ್ಲಿ 94 ಹಾಗೂ 2012 ರಲ್ಲಿ 30 ಅತ್ಯಾಚಾರದ ವರದಿಗಳು ದಾಖಲಾಗಿವೆ. ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಬರೀ ಡಿಶೆಂಬರ್ ತಿಂಗಳು ಒಂದರಲ್ಲಿಯೇ 15 ದಿನಗಳಲ್ಲಿ 14 ಅತ್ಯಾಚಾರದ ಪ್ರಕರಣಗಳು ಬಯಲಾಗಿವೆ.
ಬಲತ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಒಳಗಾದ ಆ ಮಹಿಳೆ ತಾನು ಎಚ್.ಆಯ್. ವಿ. ಪೊಜಿಟಿವ್ ಎನ್ನುವದನ್ನು ತಿಳಿದಿದ್ದರೂ ಬಾಯಿ ಬಿಟ್ಟಿರಲಿಲ್ಲ. ಹೆಣ್ಣನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ಗೌರವಭಾವದಿಂದ ಕಾಣುವ ನಮ್ಮ ನೆಲದಲ್ಲೂ ಈಗೀಗ ಈ ಸಾಮೂಹಿಕ ಅತ್ಯಾಚಾರ ಎನ್ನುವದು ಒಂದು ವ್ಯಾಪಕ ಪಿಡುಗಾಗಿ ಹಬ್ಬತೊಡಗಿದೆ. ಮೊದಮೊದಲು ಕೇವಲ ದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಆಗಾಗ ಅಪರೂಪಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಕೇಳಿಬರುವ ಈ ಬಗೆಯ ಸಾಮೂಹಿಕ ಅತ್ಯಾಚಾರದ ಪ್ರಕರಣ ಈಗೀಗ ಎಲ್ಲೆಂದರಲ್ಲಿ ಘಟಿಸುವ ಕುಕೃತ್ಯವಾಗಿದೆ. ಕೇವಲ ಕಳೆದ 25 ದಿನಗಳಲ್ಲಿ 10 ರಷ್ಟು ಅತ್ಯಾಚಾರದ ಪ್ರಕರಣಗಳು ಹರಿಯಾಣಾ ರಾಜ್ಯ ಒಂದರಲ್ಲಿಯೇ ದಾಖಲಾಗಿವೆ. ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಅರ್ಧದಷ್ಟು ಈ ಸಾಮಾಹಿಕ ಅತ್ಯಾಚಾರದ ಪ್ರಕರಣಗಳಿವೆ. ಹಿಸಾರ, ಜಿಂದ್, ಭಿವಾನಿ, ಸೋನಿಪತ್, ಯಮುನಾನಗರ ಜಿಲ್ಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಪ್ರಕರಣಗಳು ಘಟಿಸಿವೆ. ಹರಿಯಾಣಾ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ 2011 ರಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 773 ಪ್ರಕರಣಗಳು ಅತ್ಯಾಚಾರಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿ ದಾಖಲಾಗಿವೆ. 2012 ರ ಆರಂಭದ ಆರು ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟು 367 ಅತ್ಯಾಚಾರದ ಪ್ರಕರಣಗಳು ವರದಿಯಾಗಿವೆ [ಹಿಲ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಅಕ್ಟೊಬರ್-2012], 2011 ರಿಂದ ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಹೆಚ್ಚೂ ಕಡಿಮೆ 1140 ಅತ್ಯಾಚಾರದ ಪ್ರಕರಣಗಳು ಬಿಹಾರದಲ್ಲಿ ಜರುಗಿರುವದಿದೆ.
ದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿ ಬಸ್‌ನಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಅತ್ಯಾಚಾರದ ನಂತರ ಜನ ಬೀದಿಗಿಳಿದು ಆ ಕಾಮಣ್ಣಗಳಿಗೆ ಗಲ್ಲು ಶಿಕ್ಷೆಯಾಗಲಿ ಎಂದು ಒತ್ತಾಯಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅತ್ಯಾಚಾರ ಎನ್ನುವದು ಉತ್ಪೀಡನೆಯಾದಾಗ ಈ ಬಗೆಯ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಸಾರ್ವಜನಿಕರಿಂದ ಸಾಮಾನ್ಯ.
